Gouden Boekenuil voor Joost de Vries

Joost de Vries heeft de Gouden Boekenuil gewonnen. Hij krijgt de belangrijkste literaire bekroning in Vlaanderen voor het beste Nederlandstalige literaire werk van het voorbije jaar voor zijn roman De republiek. De prijs van de Lezersjury gaat naar Stefan Hertmans voor Oorlog en terpentijn.

In zijn rapport heeft de jury het over een ‘boek dat inslaat als een bom’. De juryleden kenden de prijs unaniem toe aan De republiek, die wordt omschreven als ‘een boek waarin de oorlog nawerkt tot in het heden, waarin ideeën botsen, partners clashen en collega’s vechten, waarin wapengekletter niet toevallig ook een computerspel is. Het bekroonde boek staat immers met beide benen in het nu, het thematiseert de verwarring van dit tijdsgewricht, het verkent een nieuwe en verfrissende omgang met schijn en wezen, het treedt intelligent in dialoog met divers cultureel erfgoed. En dat alles in een uitgepuurde stijl en internationale klasse ademend.’

Joost de Vries, kunstredacteur bij De Groene Amsterdammer, debuteerde in 2010 met Clausewitz, een roman die werd genomineerd voor de Anton Wachterprijs en de Selexyz Debuutprijs. De Gouden Boekenuil is goed voor 25.000 euro en een kunstwerk van Philip Aguirre.


Lezersjury bekroont Oorlog en terpentijn

De Vlaame auteur Stefan Hertmans kreeg de prijs van de honderdkoppige Lezersjury voor Oorlog en terpentijn. Hertmans krijgt 2.500 euro en een pen van Montblanc. ‘Ik sloeg dit boek op een onbewaakt ogenblik open en het liet mij niet meer los. Zo mooi geschreven, zo evenwichtig gecomponeerd’, was een van de commentaren van de lezersjury. (bron : standaard.be)

Matt Greene - Hou je mond en zeg iets

Soms is een toffe kaft en een catchy titel genoeg om je aandacht te trekken. Hou je mond en zeg iets van Matt Greene heeft beiden en kon dan ook op mijn belangstelling rekenen. Het verhaal gaat trouwens over de denkwereld van een bijzondere jongen, een concept dat vorig jaar al resulteerde in enkele interessante romans. Alex is dertien en heeft net een ingrijpende operatie achter de rug om een hersen-tumor te verwijderen. Daarenboven zitten zijn ouders in een huwelijkscrisis. Zijn kijk op de wereld is na de operatie danig veranderd. Hij heeft een obsessie ontwikkeld met taal en cijfers. Is dit een bijverschijnsel van zijn aandoening of een verdedigingsmechanisme tegen alles wat zijn gekende leefwereld bedreigt?

Beide ouders willen hem, na de operatie nog meer, op hun eigen manier beschermen. Zijn moeder spreekt altijd de waarheid, nadat hij haar eens op een leugentje voor bestwil had betrapt. Vader is meer het type lolbroek die Alex met woordspelletjes voor de gek tracht te houden. Sinds vader moeder niet meer kan doen lachen, zit hun huwelijk in het slop. Met dit soort logica loopt Alex' hoofd over. En waarom doet iedereen na de ingreep zo zijn best om het hem naar zijn zin te maken?

Op school is dit ook het geval. Een meisje dat hem amper zag staan, komt nu zelfs bij hem thuis langs. En zelfs de bully van de klas wil ineens zijn vriend zijn. Alex laat het hem niet zomaar overvallen, maar stelt zich (terecht) vragen bij deze nieuwe situatie. Waarom is zijn cavia Jaws 2 neerslachtig geworden sinds zijn terugkeer uit het ziekenhuis? En waarvoor staat het recente verwengedrag van zijn ouders, trachten ze daarmee iets te verbergen?

Op aanraden van zijn vriendin Chloe gaat Alex na of zijn vader overspelig is. Maar zijn zoektocht wordt bemoeilijkt door de toevallen die hij nog af en toe krijgt. Als hij koper in zijn mond proeft is het al te laat, maar kan hij nog wel de nabije toekomst voorzien. Alex komt langzaam tot het besef dat niet alles is wat het lijkt en zijn fantasie het echte leven in de weg kan staan.

Hou je mond en zeg iets is een originele roman vanuit het perspectief van een bijzondere dertienjarige. Zijn levensvisie is vaak abstract en voor een opgroeiende tiener denkt hij veel na over alles wat hij doet en hem overkomt. Dat zorgt voor grappige anekdotes en scherpe observaties (zijn unieke kijk op porno). De vertelstijl wordt volledig beheerst door Alex' gedachten en kan soms chaotisch overkomen. Toch kan je niet anders dan sympathie hebben voor de lotgevallen van deze gevoelige jongen.

Postume roman Gabriel García Márquez ophanden

De kans is groot dat er postuum een roman Gabriel García Márquez verschijnt. Dat heeft Cristobal Pera van uitgeverij Random House gezegd op de Colombiaanse radiozender RCN. Het laatste woord is aan de familie van de vorige week overleden schrijver en Nobelprijswinnaar.

Het laatste werk van García Márquez draagt voorlopig de titel 'En agosto nos vemos' (We ontmoeten elkaar in augustus). Als de familie 'Gabo' het groene licht geeft, kan de roman alsnog verschijnen, aldus de uitgever.

Al in 2008 zei de Colombiaanse journalist José Salgar dat García Márquez een boek af had. Vorig jaar echter beweerde Plinio Apuleyo Mendoza, een vriend van de schrijver, dat er twee verschillende versies bestaan van de nog niet gepubliceerde tekst.

García Márquez heeft in elk geval jaren gewerkt aan het boek, over een vrouw die elk jaar op 16 augustus naar een Caraïbische eiland reist waar haar moeder begraven is. Hoewel ze gelukkig getrouwd is, krijgt ze tijdens een van die reizen een affaire; sindsdien hoopt ze elk jaar dat er iets zal gebeuren op de bewuste dag.

García Márquez stierf donderdag op 87-jarige leeftijd in Mexico-Stad. Zijn laatste roman, 'Memoria de mis putas tristes' (Herinnering aan mijn droeve hoeren), werd gepubliceerd in 2004. (bron : De Morgen - 22/04/2014)

Sylvain Tesson - Zes maanden in de Siberische wouden

Ik heb lang getwijfeld of ik dit prachtige boek wel op de blog zou plaatsen want een roman is het niet. Dit boek wordt omschreven als een journal intime, een dagboek. De verhalen, landschapsbeschrijvingen en filosofische mijmeringen zijn echter zo mooi dat ik ze niemand wil onthouden en dit boek dus wel degelijk met recht en reden zijn plaats op deze blog verdient.

Sylvain Tesson had een belangrijk doel in zijn leven : nog voor zijn veertigste wilde hij ervaren hoe het is om als kluizenaar te leven, diep in het bos. Hij besluit om zes maanden in een hut aan het Bajkalmeer in Siberië te gaan wonen. Het dichtstbijzijnde dorp ligt 150 km verderop, 's winters vriest het er tot -30° C en 's zomers lopen er beren rond. En toch blijkt het leven er prachtig te zijn en de taal die Tesson gebruikt evenzo. Met genoeg proviand, voldoende wodka en 60 boeken gaande van Franse filosofie, dagboeken van Casanova en Shakespeare tot Chinese poëzie hoopt hij er 6 maanden te overleven.

En dat Sylvain een filosoof is blijkt al snel wanneer hij Stendhal citeert : 'De kunst van de beschaving bestaat uit het combineren van de verfijndste genoegens met de voortdurende aanwezigheid van gevaar'; je moet in het leven laveren-daar gaat het om. De scheidslijn tussen tegenovergestelde werelden overschrijden. Balanceren tussen plezier en gevaar, niet vastroesten, maar steeds heen en weer bewegen tussen de twee uitersten van het hele scala van gewaarwordingen. 

In afzondering komen er beelden van familie en vrienden in hem op, raadselachtig hoe de geest werkt, gezichten die je opeens te binnen schieten. De eenzaamheid is een vaderland dat wordt bevolkt door de herinneringen aan anderen. Daaraan denken biedt troost tegen het gemis. 

Hij denkt na over het kluizenaarschap : 'Om je innerlijk vrij te voelen heb je ruimte in overvloed en eenzaamheid nodig. Andere noodzakelijke aspecten zijn vrij kunnen beschikken over je tijd, volledige stilte, een sober leven en een prachtige omgeving'. 'De kluizenaar aanvaardt dat hij geen enkele invloed meer heeft op het reilen en zeilen van de wereld, volstrekt niet meer meetelt in de keten van de causaliteiten. Zijn ideeën zullen de loop der dingen niet meer sturen, niemand beïnvloeden. Zijn daden doen er niet meer toe. Een bevrijdende gedachte ! En die loopt ook vooruit op het definitieve loslaten : wanneer je dood bent voor de wereld, voel je je vrijer dan ooit ! 'Hoe minder zijn leven een doel had, hoe meer zin het kreeg. Dat is de kluizenaar op het lijf geschreven.'

Een belangrijk deel van de tijd gaat naar de literatuur en Tesson verwijst er graag naar en citeert er tevens gul uit : 'Ik heb het met mijn eigen ogen gezien : begaafde, veelzijdige en vrijzinnige mensen die, zodra ze dertig waren, zich al kapotgelezen hadden, niet meer waren dan luciferhoutjes die je moet afstrijken om ze vonken, "gedachten" te laten afgeven. Wie dwangmatig leest, hoeft niet op pad te gaan in het woud van de meditatie op zoek naar open plekken. Boek na boek doe je niets meer dan de formulering van gedachten herkennen die je intuïtief al in jezelf koesterde. Lezen is niets anders dan ontdekken hoe ideeën worden verwoord die latent in jou aanwezig waren, of overeenkomsten tussen de werken van honderden schrijvers aan elkaar breien.'  (uit Ecce Homo van Nietzsche)

Hij citeert uit Het gouden paviljoen van Mishima : '...De manier waarop we in het leven staan, krijgt zin doordat we de herinnering aan een bepaald ogenblik koesteren en ons best doen om dat ogenblik eeuwig te laten duren...' Alles wat we ondernemen zou voortkomen uit een vluchtige, ongrijpbare ingeving. Het bestaan zou gebaseerd zijn op een fractie van een seconde. Zulke momenten waarop het bewustzijn een glimp van iets opvangt. Dat 'iets' doet zich nog niet voor of het is al weer verdwenen. Blindelings proberen we het terug te halen. We willen het opnieuw ervaren. De dagen staan in het teken van dit rondtasten. Het bestaan wordt een dwaaltocht. We gaan verder met een vlindernet in de hand, op zoek naar iets wat niet meer is. Die talloze malen hervatte en even vaak gedwarsboomde poging om die momenten opnieuw te beleven houdt ons op de been totdat de dood ons verlost van de obsessie om dat wat voorbij is terug te halen. Helaas kunnen we nooit twee keer in hetzelfde meer stappen.     

En zo gaat het onverminderd verder, heerlijke literatuur...en wellicht voor velen zo herkenbaar...

In 2011 kreeg Tesson er de Prix Médicis voor Essay voor.

L'ultime liberté, c'est de finir en cabane

  

    

Nieuwe Dave Eggers komt sneller dan verwacht

Het is nog geen jaar geleden dat David Eggers de wereld verbaasde met zijn profetische roman De cirkel. Toch wordt zijn nieuwe roman al op 17 juni verwacht en is hij al in voorverkoop bestelbaar op Amazon.

Your Fathers, Where Are They? And the Prophets, Do They Live Forever? is een "gedurfd verhaal" over een man die worstelt met vragen over zijn land en antwoorden zoekt op zijn eigen unieke manier.

Johan Harstad - Ambulance

In de late zomer van 2001 begint Harstad aan de verhalen die uiteindelijk de bundel Ambulance zouden vormen. Op dat moment was het niet zijn bedoeling dat dit een bundel met korte verhalen zou worden. Het was zelfs helemaal niet zijn bedoeling om korte verhalen te schrijven. Hij vond dat hij op school te veel tijd verspilde om ze te analyseren en een bijkomend nadeel is dat ze te kort zijn. En net als het boeiend begint te worden is het verhaal opeens afgelopen. Het was een warme zomer in 2001 in Trondheim waar Harstad woonde en de temperatuur wilde maar niet dalen en hij kon 's nachts de slaap niet vatten en zat bij het open raam. Toen viel hem het geluid van voorbijrijdende ambulances op. Op dat ogenblik besluit Harstad te schrijven met geen ander plan, geen ander doel dan iets te schrijven over mensen die zichzelf en elkaar willen redden. Hij had net een krantenbericht gelezen over een vrouw in Oslo die al maanden dood was toen ze door ambulancepersoneel werd gevonden. Ze had zichzelf in plastic gewikkeld omdat ze niet wilde dat ze gevonden werd door de stank van haar rottende lijk. Dit verhaal betekende een keerpunt voor het hele boek.

Het eerste verhaal '112' gaat over een ambulancebroeder die zichzelf precies die vraag stelt : Waarom geven sommige mensen het gewoon op ? En toen kwamen de andere verhalen gewoon vanzelf. Een bijbelverkoper die op het vliegtuig naar Tokio stapt al heeft hij geen flauw benul wat hij daar te zoeken heeft en die ervoor zorgt dat het vliegtuig tijdens de landing neerstort. Een verhaal over een vluchteling uit Vietnam die haar herinneringen probeert te verwerken met een psychiater die eigenlijk zelf hulp zou moeten zoeken en over een man die zijn eigen kantoorgebouw opblaast zodat hij levend begraven kan worden en die in plaats van zijn mobieltje te gebruiken om om hulp te vragen, zijn Snake-record probeert te verbeteren. Het verhaal van een man die een waardeloze, uiterst dodelijke kopie van de originele airbag verkoopt, van een meisje dat zo mager is dat ze bijna doorzichtig is, van een jongen die niets anders wil dan zijn diploma reddend zwemmen halen zodat zijn rapport goed genoeg is om toegelaten te worden op de school waar zijn grote liefde ook naartoe gaat, een vader die zo dwangmatig is dat hij tot in detail heeft genoteerd wat hij het komende jaar moet doen, maar die vergeten is zich voor te bereiden op het verlies van zijn stervende vader, oude mensen die midden in de nacht tv zitten te kijken en via de telefoon jackpot spelen in een wanhopige poging te vergeten hoe eenzaam ze zijn, een student die eindelijk besluit zijn scriptie kunstgeschiedenis waar hij al jaren mee worstelt op te geven en tot slot de weduwnaar van 72 die zijn onlangs overleden vrouw zo erg mist dat hij zijn oude heteluchtballon uit de kelder haalt, de mand volstouwt met foto's van hemzelf en zijn vrouw, maar alleen die foto's waarop ze elkaar vasthouden en glimlachen, en naar boven vertrekt terwijl hij de dozen met kiekjes over de rand kiepert en ze over de stad laat regenen terwijl hij de gaskraan steeds verder opendraait zodat hij hoger en steeds hoger komt en uiteindelijk verdwijnt.

De elf korte verhalen schampen elkaar steeds weer, de personages kruisen elkaars pad en lopen elkaars levens in en weer uit. Soms helpen ze elkaar, soms vermoorden ze elkaar, soms merken ze de ander niet eens op net zoals in het dagelijkse leven waar de toevalligheden die ons met elkaar verbinden soms verbijsterend zijn en soms heel gewoon en terloops, maar altijd noodzakelijk om het hele plaatje te begrijpen.  

             

Boeken van mijn vrouw - Amélie Nothomb - Nostalgie van het geluk

Een wonderlijk autobiografisch reisverhaal van Amélie Nothomb

Voor het eerst in vijftien jaar reist Amelie Nothomb terug naar Japan, het land waar ze geboren werd, als twintiger woonde en zelfs bijna trouwde. Een televisieploegje van France 5 maakt een reportage over haar verblijf, maar dan gebeurt iets onverwachts: na ontmoetingen met enkele oude bekenden, onder wie haar ex-verloofde, komen onnoemelijke emoties bovendrijven. Terwijl de romancià ¨re probeert om te gaan met de gevolgen van de beslissingen die ze ooit maakte, draaien de opdringerige camera's.


In dit absurde reisverhaal waarin fictie en non-fictie haasje-over doen, neemt de koningin van de literaire fantasie ons mee op een geladen trip door Japan. Als geen ander koppelt Nothomb een sterk verhaal aan stimulerende psychologische observaties. Voor de schare Nothombfans wordt het een aangenaam weerzien met vele personages uit haar Japantrilogie (Gods ingewanden, Met angst en beven en De verloofde van Sado). (bron : wpg.be)

Schrijver Gabriel García Márquez overleden

De Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez, bekend van zijn boeken 'Honderd jaar eenzaamheid' en 'Liefde in tijden van cholera', is overleden in zijn huis in Mexico-Stad. Dit heeft de Spaanse krant El País vanavond gemeld op zijn website. De winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur werd 87 jaar oud. De 87-jarige Nobelprijswinnaar keerde vorige week terug naar zijn huis, nadat hij acht dagen in het ziekenhuis had gelegen met een zware longontsteking.

Gabriel García Márquez werd vijftien jaar geleden getroffen door lymfeklierkanker. Volgens de Mexicaanse krant El Universal had die zich opnieuw gemanifesteerd, met uitzaaiingen naar onder meer longen en lever, wat niet bevestigd werd. De familie van García Márquez en zijn dokters zouden gezamenlijk hebben besloten om hem niet meer te behandelen na zijn zware longontsteking, maar hem thuis "palliatieve zorgen" toe te dienen.

Lokale media berichtten donderdag als eersten over het overlijden. Later bevestigde de Colombiaanse president Juan Manuel Santos het nieuws via Twitter. "Duizend jaar eenzaamheid en verdriet voor de dood van een van de grootste Colombianen ooit", klonk het. "Reuzen sterven nooit."

García Márquez woonde sinds 1961 in Mexico, maar verbleef ook periodes in Cartagena, Barcelona en Havana. Hij had zich al jaren teruggetrokken uit het openbare leven.

De schrijver was wereldberoemd dankzij werken als 'Honderd jaar eenzaamheid' en 'Liefde in tijden van cholera' en ontving in 1982 de Nobelprijs voor de Literatuur. Hij wordt door velen beschouwd als de beste Spaanstalige schrijver sinds Miguel de Cervantes en een van de belangrijkste schrijvers van het 'magisch realisme', een stijl die zich kenmerkt door de aanwezigheid van elementen van fantasie in een realistisch kader. Ook was hij een van de vaandeldragers van de Latijns-Amerikaanse literaire boom van de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. (bron : demorgen.be)

Dimitri Verhulst mag boekenweekgeschenk 2015 schrijven

 

De Vlaamse schrijver Dimitri Verhulst mag het gratis boek schrijven voor de Nederlandstalige Boekenweek van 2015. Verhulst volgt daarmee Tommy Wieringa op, die voor de editie van 2014 de novelle ‘Een mooie jonge vrouw’ schreef.

 

Het boekenweekgeschenk kent, in Nederland, een lange traditie. Sinds de jaren dertig krijgen Nederlanders die tijdens de boekenweek, meestal ergens in maart, voor een bepaald bedrag boeken kopen een gratis geschenk. Veel schrijvers vinden het een eer om dat te mogen schrijven. Heel vaak is het geschenk een novelle.

 

Pas sinds dit jaar is de Boekenweek een Nederlands-Vlaams evenement. Toch is Verhulst niet de eerste Vlaams schrijver die de eer te beurt valt om het geschenk te schrijven. Voorgangers zijn onder meer Tom Lanoye, die in 2012 de novelle ‘Heldere Hemel’ schreef. Hugo Claus bracht voor de Boekenweek in 1989 ‘De zwaardvis’ uit. (bron : standaard.be)

Jean Echenoz - Flitsen

De nieuwe uitgeverij World Editions, afgeleid van De Geus, specialiseert zich in het uitbrengen van internationale titels in een handig klein, gebonden formaat en met een leeslintje. Opvallend aan deze boeken is dat ze ronde hoeken hebben. Flitsen van Jean Echenoz is de vertaling van zijn laatste roman Des éclairs uit 2010 en vertelt het verhaal van een hoogbegaafde uitvinder die echter weinig kennis heeft van persoonlijke relaties. Anderen gaan lopen met zijn eer, waardoor hij zelfs aan lager wal geraakt. Door een groep van getrouwen wordt hij op handen gedragen, maar hij brengt zichzelf steeds in de problemen, omdat hij niets begrijpt van zakendoen.


Gregor weet niet precies op welke dag hij is geboren. Het was rond middernacht en een storm zorgde ervoor dat hij in het donker en zonder precieze tijdsaanduiding werd geboren Zijn hele jeugd zal hij spenderen aan het correct zetten van klokken, zodat deze op de nanoseconde de tijd kunnen aanduiden  Gregor is een vreemde jongen die niet met andere jongens speelt, maar constant de werking van elk apparaat wil doorgronden om het te verbeteren. Hij studeert met verve af  en trekt al gauw naar Amerika om zijn fantastische ideeën aan de man te brengen.

Hij komt er in contact met Edison die hem in dienst neemt. Edison heeft het monopolie op gelijkstroom, maar zijn toepassingen ondervinden veel problemen. Met tegenzin laat hij Gregor werken aan een project met wisselstroom, enkel om hem nadien met niets op de straat te zetten. De twee meter lange Gregor heeft intussen genoeg contacten om zelf een bedrijf op poten te zetten. Na een succesvolle conceptiefase voor een nieuw soort lamp wordt hij echter zonder financiële compensatie uit zijn eigen bedrijf gezet.

Hij moet noodgedwongen in de bouw gaan werken om in zijn onderhoud te voorzien. Door een toeval raakt hij bekend bij Western Union, een concurrent van Edison die hem wel de mogelijkheid geeft om een wisselstroomprogramma uit te werken. Hij krijgt zelfs een deel in de winst. Edison doet er ondertussen alles aan om hen in diskrediet te brengen.

Gregor werkt niet graag met anderen, hij kan geen geduld voor hen opbrengen. Ook lijdt hij aan smetvrees en telt hij alles wat hij tegenkomt. Tijdens voordrachten is hij echter op zijn best. Als een ware performer weet hij met zijn experimenten met elektriciteit het publiek te bezweren. Hij werkt zich in korte tijd op tot de bekendste geleerde van zijn tijd, al kijken andere geleerden spottend op hem neer.

Ondertussen is hij ook stinkend rijk geworden zonder het zelf te beseffen. Zijn aandeel is zo groot geworden dat Western Union het niet zou kunnen uitbetalen. Nietsvermoedend laat Gregor zich afkopen. In de volgende jaren baart hij talloze nieuwe ideeën die hij verkondigt, maar nooit volledig ten uitvoer brengt, waardoor anderen steeds met de pluimen gaan lopen. Gregor blijft verder denken in eenzaamheid, want hoewel hij zeer geliefd is bij vrouwen, heeft hij angst voor hen. Behalve voor één misschien.

Zijn ideeën worden steeds megalomaner en Gregor brengt zichzelf en zijn omgeving meermaals in de problemen. Ondertussen leeft hij op grote voet en maakt meer en meer schulden. Zijn nieuwe plannen worden steeds gedwarsboomd, al lijkt hij zich hiervan niet bewust. Hij overtuigt zijn financiers nog een laatste keer met een grote, nieuwe creatie, nl. een wereldwijd informatiesysteem. Nog voor het voltooid is, heeft een ander zijn idee al ten uitvoer gebracht.

Flitsen is een korte roman waarin veel gebeurt. Sommige belangrijke gebeurtenissen worden dan ook maar even aangehaald of vermeld. Het verhaal wordt verteld vanuit een tegenwoordige tijd en door een verteller die als het ware boven het gebeuren uitzweeft. Dat zorgt soms voor een bevreemdend effect, dat echter prima gedijt met de aparte levensvisie van het hoofdpersonage. Echenoz maakt verder veel gebruik van humor. Alles samen resulteert dit in een aangename leeservaring, met name geschikt voor tijdens een korte vlucht naar een Europese bestemming naar keuze.

Donna Tartt wint Pulitzer Prize voor fictie

De 50-jarige Amerikaanse schrijfster Donna Tartt heeft de Pulitzerprijs voor fictie gewonnen met haar roman ‘The Goldfinch’, in het Nederlands vertaald als ‘Het Puttertje’. De roman is, aldus de jury, ‘wondermooi geschreven’ en de karakters zijn ‘uitmuntend neergezet’. Tartt verwierf ruim twintig jaar geleden grote bekendheid met haar debuutroman ‘The Secret History’ (De verborgen geschiedenis, 1992).

 

‘Het Puttertje’ beschrijft de strijd die een jongen moet leveren nadat zijn moeder bij een museum-bezoek door een bomaanslag om het komt.

De 13-jarige raakt onverhoopt in het bezit van het schilderij ‘Het Puttertje’, een meesterwerk van de 17de eeuwse Nederlandse schilder Carel Fabritius, uit de School van Rembrandt.

 

Hoewel hij weet dat hij fout handelt, houdt het hoofdpersonage het werk veertien jaar lang verborgen. Intussen ontspoort langzaamaan zijn levensstijl.

 

Tartt is niet bepaald een veelschrijfster. ‘Het Puttertje’ is pas haar derde roman in een kwarteeuw. Na ‘De verborgen geschiedenis’ volgde nog, in 2002, ‘The Little Friend’ (De kleine vriend). (bron : standaard.be)

Twee nieuwe vertalingen van Murakami in 2015

 

Voor het eerst zullen de eerste twee boeken van Haruki Murakami in het Nederlands gedrukt worden. Het gaat om het boek waarmee Murakami in 1979 debuteerde, Luister naar de wind, en om Flipperen in 1973 (1980). De vertalingen zullen in januari 2015 verschijnen bij Atlas Contact. Luister naar de wind en Flipperen in 1973 werden in de jaren tachtig vertaald in het Engels door een Japanse uitgeverij, onder de titels Hear the Wind Sing en Pinball, 1973.

Deze vertalingen waren alleen bedoeld voor verkoop binnen Japan en Murakami weigerde tot nu toe publicatie buiten Japan. Op eBay en Amazon werden om deze reden absurd hoge biedingen gedaan door westerse Murakami-fans. Samen met De jacht op het verloren schaap, dat in 2002 bij Atlas Contact verscheen, vormen Luister naar de wind en Flipperen in 1973 de Trilogie van de Rat.

Na deze uitgaves zal tevens een volledig nieuwe verhalenbundel van Haruki Murakami verschijnen: Mannen zonder vrouwen. (bron : atlascontact.nl)

John WIlliams - Butcher's Crossing

De 23-jarige Will Andrews heeft er drie jaar studie aan Harvard College opzitten en reist het halve land door vanuit Boston naar Kansas om aan te komen in het ruige jagersdorp Butcher's Crossing. Op zoek naar avontuur en het echte Amerikaanse leven wil hij zich aansluiten bij een groep bizonjagers.Via zijn vader kent hij J.D. McDonald, de belangrijkste zakenman van het dorp die met zijn handel in bizonhuiden iedereen voorziet van werk.  McDonald verwijst Will door naar Miller, een ervaren jager. Miller loopt al jaren met het plan rond om te gaan jagen op een groep bizons in het gebergte van Colorado. Een gevaarlijke trip, die nu mogelijk wordt gemaakt door de financiële inbreng van Will die zich meteen aangesproken voelt.

Will Andrews staat nog onervaren in het leven en als hij vlak voor zijn vertrek de mogelijkheid krijgt om zijn maagdelijkheid te verliezen, probeert hij de vrouw in kwestie zo veel mogelijk te ontlopen. Nadat Miller vervoer en proviand heeft geregeld, vertrekken ze met vier. Naast Miller en Andrews zijn ook Charley Hoge, kok en kompaan van Miller die zijn hand is kwijtgeraakt en vilder Fred Schneider van de partij. Charley neemt plaats achter het span met ossen, terwijl de drie anderen te paard rijden. De eerste week verloopt rustig, al voelt Will dit niet zo aan. Hij heeft nog nooit langer dan enkele uren op een paard gezeten en voelt zijn lichaam langzaam gevoelloos worden.

Ze volgen die eerste week de Smokey-Hill rivier, maar als ze die blijven volgen verliezen ze een week. Miller kent de weg door de droge prairie en hij weet waar er water te vinden is. Ze dienen te rantsoeneren, maar hoe langer het duurt eer ze water vinden, hoe meer de verschillende persoonlijkheden opspelen. De tot dan vrij stille Schneider verwenst Miller meer dan eens en verkondigt dat ze de rivier moesten volgen. Hij wil nog op zijn passen terugkeren. Charley vertrouwt bovenal op God en daarna op Miller en Will heeft te weinig ervaring om tegen Miller in te gaan. Uiteindelijk vinden ze toch water en vanaf dan gaat alles beter. Miller loodst ze van de ene stroom naar de andere tot ze voor zich de bergen zien opdoemen.

Miller heeft de groep naar dit massief geleid, omdat hij er jaren geleden grote kuddes bizons heeft zien grazen. Daar de bizons in Kansas schaars zijn geworden, zit hij reeds jaren met deze hachelijke onderneming in zijn hoofd. Schneider die nooit veel waarde heeft gehecht aan Miller's luchtdromen moet zijn ongelijk toegeven als ze in de vallei duizenden bizons zien grazen. Miller is bedreven in het omleggen van de beesten en omsingelt hen volgens beproefde strategieën. Hij legt er zo veel om dat Schneider het amper kan bijhouden ze te villen. Het duurt immers enkele dagen voor Will volledig is ingewerkt.

Na twee weken hebben ze meer bizonhuiden dan ze kunnen meenemen op de terugreis, maar Miller weet van geen ophouden en is er op gebrand de volledige kudde om te leggen. Schneider is woedend, maar kan hem niet van zijn idee afbrengen. Als er nog maar enkele honderden bizons overblijven, worden ze overvallen door een sneeuwstorm en moeten ze schuilen. Charley raakt in paniek, omdat Miller hem had beloofd dat dit niet zou gebeuren. Hij raakte vroeger zijn hand al kwijt door de vrieskou. Gedurende twee dagen vechten ze tegen de ijzige kou, schuilend onder bizonhuiden.

De vallei is volledig ondergesneeuwd en het viertal moet gedwongen de winter ter plaatse blijven. Zes maanden lang overleven ze in primitieve omstandigheden. Ze houden zich warm aan een vuur dat nooit mag doven en leven op het weinige wild dat zich nog heeft verschanst. De mannen worden zwijgzaam en leven in zichzelf gekeerd. Ze vergeten het tellen van de dagen, maar eenmaal de dooi is ingetreden, vatten ze toch moed om de terugtocht aan te vatten. Met een kar vol bizonhuiden en een nog grotere voorraad die ze voorlopig moeten achterlaten, verlaten ze goedgemutst de vallei. Maar ook de weg terug kent zijn gevaren en het is lang niet zeker dat ze heelhuids Butcher's Crossing zullen bereiken.

Butcher's Crossing is een lofzang op de harde, schitterende natuur die van een jongen een man maakt. In de roman die zich afspeelt in 1870 weet John Williams in zijn onnavolgbare stijl de lezer te boeien vanaf de eerste bladzijde. Wat op het eerste zicht een saaie omgeving lijkt, komt tot leven in het prachtige proza dat op elke bladzijde wordt getoverd. Nog meer dan van Stoner, ben ik danig onder de indruk van deze weergaloze roman. Het oeuvre van John Williams telt slechts vier romans.
Zijn meest recente, Augustus (1972), wordt zeer toepasselijk in een Nederlandse vertaling uitgebracht op 15 augustus 2014.

Literair muziekfestival Crossing Border trekt weg uit Antwerpen

Het literair muziekfestival Crossing Border vindt dit jaar enkel nog plaats op de oorspronkelijke locatie in het Nederlandse Den Haag en dus niet langer in Antwerpen. Dat heeft de organisatie bekendgemaakt. De editie in Den Haag breidt uit van twee tot vijf dagen en een volwaardige editie in de Scheldestad is daarom niet meer mogelijk, luidt het.

Crossing Border begon in 1993 in Den Haag als een festival waar de combinatie tussen literatuur en muziek centraal staat. Door de jaren heen kwamen heel wat grote en beloftevolle internationale namen uit beide culturele sectoren langs. In 2009 kwam er ook een Belgische editie van het festival in de Antwerpse Arenbergschouwburg en in 2012 kreeg ook het Nederlandse Enschede een eigen versie van Crossing Border. Die laatste houdt er overigens eveneens mee op.

In Antwerpen stonden de voorbije jaren auteurs als Michael Chabon, Elmore Leonard en Jennifer Egan op de affiche, terwijl uit de muziekwereld onder meer Mumford & Sons, Stephen Malkmus, Phosphorescent en Cake de revue passeerden.

"Blijkbaar heeft de organisatie omwille van de besparingen op cultuur in Nederland besloten om terug te plooien op de editie in Den Haag", klinkt het op het kabinet van Antwerps cultuurschepen Philip Heylen. "Wij betreuren dat natuurlijk, want samen met de provincie Antwerpen hebben we de voorbije jaren Crossing Border flink ondersteund."

Stad en provincie Antwerpen gaan nu bekijken of er vanaf 2015 een nieuw evenement op poten kan worden gezet in de Arenbergschouwburg om Crossing Border op te volgen. (bron : demorgen.be)

Best of Lebowski zomer 2014

De zomer van Lebowski brengt meer van hetzelfde, wat niet meteen slecht hoeft te zijn. Sinds eind 2012 kent Lebowski grote verkoopsuccessen met vertalingen van de herontdekte John Williams (Stoner, Butcher's Crossing) en Gajto Gazdanov (Het Fantoom van Alexander Wolf). Tevens werd de nieuwe roman van Dave Eggers (De cirkel) een ware cultklassieker. De zomer voldoet dan ook volledig aan de verwachtingen met een nieuwe vertaling van John Williams (Augustus), Gajto Gazdanov (Nachtwegen) en het project Het beste van Mc Sweeney's, dat de vijftiende verjaardag van dit gevierde literaire magazine in de verf zet met medewerking van Dave Eggers. Verder is het ook uitkijken naar de nieuwe roman van Michele Serra, genaamd Generatie zzz over de generatiekloof tussen een vader en zijn achtienjarige zoon en Het boek Jonah van Joshua Feldman waarin een jonge advocaat alles heeft waarvan hij kan dromen tot een bizar Bijbels visioen zijn wereld op zijn kop zet.

Courtney Collins - Onder de grond

Dit ruige en meedogenloze verhaal van een voort-vluchtige vrouw begint met een kindermoord. In het onherbergzame Australische landschap is de vogelvrij verklaarde Jessie op de vlucht. Na haar gevangenschap voor het stelen van paarden werd Jessie voorwaardelijk in vrijheid gesteld en onder voogdij geplaatst van Fitz, een grote vleesklomp die haar jarenlang mishandelt en haar dwingt met hem te trouwen. Hoogzwanger besluit ze een einde te maken aan haar lijden en Fits te vermoorden. Ze kan nog net het huis in brand steken voor ze bevalt. Omdat de baby te vroeg geboren is, doodt ze hem. Het verdere verhaal wordt verteld door het kind dat amper een dag heeft geleefd.

Dat laatste is niet helemaal waar. Er is immers nog een andere speler in dit verhaal. Jack Brown is een jonge zwarte die door Fitz werd ingehuurd om samen met Jessie koeien en paarden voor hem te stelen. Brown is drie jaar lang net als Jessie zijn gevangene die bij de minste tegenwerking door Fitz kan worden aangegeven. De dood van zijn meester is voor Brown een bevrijding. Hij krijgt snel door dat Jessie verantwoordelijk is voor zijn dood. De vrouw op wie hij al drie jaar verliefd is, is nu op de vlucht. Hij verbergt het lichaam en doet aangifte bij de lokale politie.

Jessie wordt in erbarmelijke toestand gevonden door een oud echtpaar dat haar opneemt en verzorgt. Ze beseft dat ze niet bij hen kan blijven en dat het nieuws van de afgebrande boerderij hen vroeg of laat zal bereiken. Eenmaal aangesterkt zet ze haar vlucht verder. Ondertussen zijn brigadier Barlow en Jack Brown haar aan het zoeken. Andrew Barlow heeft Jessie herkend uit de vele foto's van criminelen die hij uit zijn hoofd heeft geleerd en is door haar gefascineerd geraakt.

Jessie trekt verder de bergen in, waar ze een groep jongens ontmoet, de oudste amper zestien. Ze zijn allen gevlucht en hebben elkaar hier gevonden. Ze trekken er op uit om vee te stelen. Met de opbrengst voorzien ze in hun dagelijkse onderhoud. Ze verwelkomen Jessie eerst met achterdocht, maar als ze haar talenten ontdekken, wordt ze snel opgenomen in een hechte groep. Ze voelt zich bevrijd nu ze eindelijk terug kan doen waar ze goed in is. Ze willen geen van allen gevonden worden.

Barlow en Brown sluiten een verbond om Jessie te vinden. Brown fungeert als sporenzoeker van de brigadier. Het is hen niet helemaal duidelijk wat ze van plan zijn als ze haar vinden. Ze zijn echter niet de enigen die haar zoeken. Na het nieuws van een grote veediefstal is Jessie de hoofdverdachte. Er wordt een prijs op heer hoofd gezet. Barlow en Brown beseffen dat ze Jessie moeten redden.

Onder de Grond speelt zich af op de prairies van Australië in het jaar 1921. Het is een rauwe roman vol intriges en familiegeschiedenissen. Als lezer ben je getuige van Jessie's harde leven vanaf haar jeugd, toen ze door haar moeder werd weggegeven aan een circus. Dergelijke uitweidingen geven de roman een extra elan. Jammer genoeg verzandt het verhaal naar het einde toe in een middelmatige avonturen-roman.

PEN/Faulkner Award voor Karen Joy Fowler

De Amerikaanse schrijfster Karen Joy Fowler (1950), bekend van het tevens verfilmde The Jane Austen Book Club, heeft met We Are All Completely Beside Ourselves de PEN/Faulkner Award gewonnen, een van de grootste fictieprijzen in de VS. Joy Fowler geeft met haar familieroman volgens de jury een geheel andere definitie aan de uitspraak ‘Each unhappy family is unhappy in its own way’. In 2002 was Joy Fowler met haar roman Sister Noon genomineerd voor de PEN/Faulkner Award.

De PEN/Faulkner Award wordt sinds 1981 uitgereikt. Aan de prijs is een bedrag van $15,000 verbonden. De prijs is in het verleden o.a. gewonnen door Tobias Wolff, E.L. Doctorow, Don DeLillo en Philip Roth. (bron : nrc.nl)