24 dec 2013

13 topromans van 2013

Het jaar 2013 loopt alweer op zijn eind. Tijd om de balans op te maken van een druk belezen jaar. Er kwamen op het eind nogal wat nieuwe romans uit die ik nog niet heb kunnen lezen, zodat ik nog geen definitief oordeel kan vellen over mijn favorieten. Wel kan ik met zekerheid stellen dat 2013 (voor mij) een goed jaar was. Er waren nogal wat debutanten die positief opvielen, terwijl ook gevestigde waarden bevestigden.

HoogteverschillenDe kinderjaren van JezusOnder vrienden

Oude Rotten

De nieuwe roman van Coetzee met als dubbelzinnige titel De kinderjaren van Jezus was mijn eerste kennismaking met zijn werk. Deze prima geschreven roman was verrassend van thematiek. Niet oubollig zoals de titel misschien doet vermoeden, maar een tijdloos verhaal in een modern jasje gestoken. Ook Amoz Oz had ik tot op heden nog niet gelezen, Zijn verhalenbundel Onder vrienden verzamelt een handvol intieme verhalen over de dagelijkse besognes binnen de gemeenschap van een kibboets. De scherpzinnig vertellingen over de kleine kantjes van de inwoners nodigen uit tot verwondering en mededogen. Julian Barnes heeft met Hoogteverschillen een emotioneel meesterwerkje geschreven waarin hij de vlakke geschiedenis van de ballonvaart laat overgaan in de vlucht van zijn verdriet na het ontvallen van zijn vrouw enkele jaren geleden. Een gedurfd en openhartig verhaal.

De bleke koningHet menselijk lichaamGoat mountainNultijd

Gevestigde waarden

Tegenover deze "klassieken" staat de helaas te vroeg overleden David Foster Wallace wiens laatste roman De bleke koning na diens dood werd vervolledigd. Zijn boeken kan je op zijn minst experimenteel noemen. Het is eerder uitzonderlijk dat ik aan een roman van dergelijk kaliber begin. Ik heb me er met enige moeite doorgeploegd zonder een ogenblik van spijt. David Vann is ondertussen ook al een gevestigde waarde en bracht dit jaar met Goat Mountain zijn vierde roman uit. Ook hier weer een hoofdrol voor zijn familie in een bloederige en aangrijpende afrekeningsroman die zich volledig in de barre natuur afspeelt. Juli Zeh schreef met Nultijd een aangename en toegankelijke roman over relaties en ook Paolo Giordano's langverwachte tweede roman Het menselijk lichaam loste de hoge verwachtingen in.

Butcher's crossingStonerHet fantoom van Alexander Wolf

Vanonder het stof

Een nieuwe tendens die zich sinds vorig jaar meer en meer manifesteert is het (her)ontdekken van literair talent dat om een of andere reden zijn erkenning heeft gemist. Zo werd Stoner van John Williams in 2013 een ware hype. De roman die in 2012 door Lebowski werd uitgegeven kende een ongekend succes in zijn Nederlandse vertaling, wat stimulerend werkte op de verkoop in de rest van de wereld. Eind 2013 werd met Butcher's Crossing een tweede roman van John Wiiliams in het Nederlands uitgebracht. Men hoopt natuurlijk op eenzelfde effect. Ondertussen heeft Lebowski in 2013 een andere schrijver van vroeger  gerehabili-teerd. Gajto Gazdanov zal niet meteen een belletje doen rinkelen, maar behoort tot de grote Russische schrijvers van weleer. Zijn roman Het fantoom van Alexander Wolf is een spannende filosofische roman over identiteit en leven op de rand van de dood.

Een stelsel van elementaire levensvoorwaardenDe vluchtIn tijden van afnemend licht

Nieuw talent - deel 1

Debutanten die romans schrijven als volleerde auteurs. Het is me dit jaar drie keer overkomen dat ik werd weggeblazen door de schrijverskunst van een beginnend auteur. Anthony Marra schreef met Een stelsel van elementaire levensvoorwaarden een roman over de Tsjetsjeense oorlog met complexe verhaallijnen die natuurlijk in elkaar overvloeien. Tijdens het lezen dacht ik constant wat een huzarenstuk deze roman wel niet moet zijn geweest. Hetzelfde geldt voor Eugen Ruge die de verzachtende omstandigheid geniet dat hij een respectabele leeftijd van 57 jaar had toen hij zijn eerste roman In tijden van afnemend licht schreef. Een complete familieroman over het harde leven in de DDR na de tweede wereldoorlog die reikt tot na de val van de Berlijnse muur. De beste roman van 2013 werd volgens mij geschreven door Jesus Carrasco. De vlucht is een spannende parabel die je doet huiveren van leesgenot. Een perfect verhaal in zijn eenvoud over een jongen op de vlucht en een herder die hem in bescherming neemt.

De schok van de valDe onbekendenHet universum tegen Alex WoodsDe drie levens van Tomomi Ishikawa

Nieuw talent - deel 2

Een aantal nieuwkomers schreven een meer dan behoorlijke eerste roman die naar meer smaakt. De schok na de val van Nathan Filer vertelt het verhaal van een jongen die zijn broer verliest op jonge leeftijd. Hij geeft zichzelf hiervan de schuld en het verdrongen trauma zal zijn verdere jeugd bepalen. Het universum tegen Alex Woods van Gavin Extence heeft ook een kind in de hoofdrol die al volwassen beslissingen neemt voor zijn leeftijd. Hij neemt ons mee op een fascinerende tocht om de laatste wens van een goede vriend in te willigen. Benjamin Constable verrast met De drie levens van Tomomi Ishikawa, een roman die bij wijlen doet denken aan Paul Auster en Haruki Murakami. Na de dood van een vriendin neemt die hem nog mee op sleeptocht om de geheimen van haar leven (en haar dood) te ontrafelen. Gabriel Roth schreef met De onbekenden een roman over een interessant hoofdpersonage die niet kan genieten van zijn succesvolle carrière totdat hij een partner vindt om zijn geluk mee te delen. Hij moet hiervoor wel zijn eigen sociale barrières trotseren.

De laatkomerApocalypsLa Superba

Nederlandstalige auteurs

Ik moet eerlijk zeggen dat ik misschien niet genoeg boeken van eigen bodem lees, maar er waren te weinig romans dit jaar die me echt aanspraken. Ik lees wel elke nieuwe roman van Arnon Grunberg en zijn verhalenbundel Apocalyps was gelukkig zeer onderhoudend. Sommige verhalen waren erg gedurfd en gingen verder dan hij in zijn romans pleegt te gaan. La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer was voor mij een echte ontdekkingstocht. Hij schrijft vanuit zijn buikgevoel en dat sprak me erg aan in deze krankzinnige trip door de straten van Genua. Van de Belgische schrijvers heb ik er een aantal door mijn handen laten passeren en heb ik geroken aan de eerste bladzijden, maar enkel De laatkomer van Dimitri Verhulst heb ik daadwerkelijk uitgelezen. Een leuk verhaal in een originele setting, maar niet echt iets dat bijblijft.

Daarmee zit 2013 er op. Mijn favoriete romans van dit jaar zullen snel gezelschap krijgen van andere nog te lezen boeken die veel goeds voorspellen, zoals De cirkel van Dave Eggers dat al prijkt op menig eindejaarslijstje. Of Butcher's Crossing, de tweede vertaling van John Williams die nog hoger wordt ingeschat dan zijn voorganger Stoner. Persoonlijk verwacht ik ook veel van F, de derde roman van de pas door mij ontdekte vituoze schrijver Daniel Kehlmann. En dan zijn we nog niet eens aan 2014 begonnen. Wat een weelde!

21 dec 2013

Gabriel Roth - De onbekenden

De onbekenden is de debuutroman van de Amerikaanse auteur Gabriel Roth en beschrijft het leven van Eric Muller, een computernerd die op jonge leeftijd miljonair wordt. Ondanks zijn pas verworven rijkdom blijft zijn grootste ambitie onverzilverd. Hij zoekt nog een vrouw bij wie hij zich niet in allerlei sociale bochten hoeft te wringen om gewoonweg samen gelukkig te zijn. Misschien is zijn probleem wel dat hij alles te veel analyseert in plaats van gewoon de dag te plukken. Met de persoonlijkheid die hij in zijn jeugd heeft gevormd en zijn passie voor programmeren zit echter niet elk meisje zomaar op hem te wachten.

Eric komt uit een gebroken gezin met een overbeschermende moeder en een afwezige vader. Als hij eenmaal zijn fortuin heeft gemaakt, komt vader nadrukkelijk terug in beeld en tracht hij Eric in te lijven voor zijn eigen projecten. Eric ligt echter niet wakker van zijn familie. Het enige dat hem echt bezighoudt is dat hij nog nooit een serieuze relatie heeft gehad. Hij verfoeit de sociale conventies, maar die zijn een noodzakelijk kwaad om zijn plannen waar te maken.

Vanaf zijn prille jeugd is hij al gefascineerd door het idee van meisjes, maar het blijft bij dromen. Hij vindt aansluiting bij jongens die net als hij gefascineerd zijn door computers. Hij maakt samen met een vriend een computerspel en hoopt zo een meisje te imponeren, maar merkt het zo niet werkt. Op de middelbare school begint hij alle meisjes in kaart te brengen en vat hun bijzonderheden samen in een schrift. Zo hoopt hij een manier te vinden om hen te benaderen.

Wanneer zijn schrift wordt ontdekt, wordt hij publiekelijk vernederd en sluit zich voor de rest van het jaar op in de computerklas. Met de jaren komt de wijsheid en Eric slaagt er toch in zijn maagdelijkheid te verliezen. Hij blijft gefascineerd door programmeren en als zijn vader het geld niet wil geven om verder te studeren, sluit hij zich gedurende drie jaar met een collega op in een klein appartement om een computerprogramma te ontwikkelen dat hen schatrijk zal maken.

Eric valt daarna als het ware in een zwart gat en verdoet zijn dagen met thuiszitten. Hij sleept zich naar een feestje om daar iemand te leren kennen en laat zijn oog vallen op Maya. Zonder het te beseffen palmt hij echter diens vriendin in en belandt bij haar thuis. Ze houden het zedelijk, zodat zijn kansen met Maya nog niet zijn verkeken, maar begaat een stommiteit waardoor hij zich het liefst de rest van zijn leven zou opsluiten. Thuis bedenkt hij een strategie om Maya voor zich te winnen en hij slaagt in zijn opzet.

Na de eerste weken van puur geluk met zijn nieuwe vriendin, begint de gewenning en nemen ze elkaar in vertrouwen. Eric heeft geen grote geheimen, maar Maya biecht op dat ze vroeger door haar vader werd misbruikt en alle contact met hem heeft verbroken. Eric heeft hier veel sympathie voor en probeert haar voorzichtig lief te hebben, maar vindt het vreemd dat ze er op seksueel vlak totaal niet onder lijdt. Hij begint te twijfelen en trekt op onderzoek. Hij verfoeit zichzelf dat hij hierdoor misschien zijn relatie op het spel zet, maar besluit met haar vader te gaan praten.
 
De onbekenden is een vlot geschreven tragikomische roman die de sociale conventies in vraag stelt. De auteur vraagt zich af of iemand volledig van een ander kan houden zonder alles te weten en toch trouw kan blijven aan zichzelf. Gabriel Roth schreef met zijn debuut een universele roman waarin veel lezers zich in kunnen herkennen.

18 dec 2013

American Psycho - The musical


American Psycho | Almeida Theatre, LondonSwapping his sonic screwdriver for a bloody axe, the play is quite the departure for Matt
In Londen is in december een bijzondere nieuwe musical in première gegaan. American Psycho is gebaseerd op de succesvolle cultklassieker van Bret Easton Ellis, verschenen in 1991, die het verhaal vertelt van Patrick Bateman, een narcistische psychopaat werkzaam op Wall Street. Het verhaal dat doorspekt is met seks en geweld, werd grotendeels intact gehouden, maar de seksscènes worden eerder beeldend (met dans) benaderd. Er is ook veel aandacht voor muziek die ook in de roman een belangrijke rol speelt met nummers van Phil Collins en Huey Lewis and the News. Je kan het nog tot 1 februari 2014 zelf beleven in het Almeida Theatre in Londen.
 

16 dec 2013

Trailer Gary Shteyngart - Little Failure

7 januari 2014 verschijnt in de Verenigde Staten de nieuwe roman van Gary Shteyngart. De excentrieke auteur zit niet verlegen om een stunt en heeft dan ook een heuse trailer op het internet gegooid waarin hij wordt geanalyseerd door Jonathan Franzen. Een bijzondere rol is ook weggelegd voor acteur James Franco. De roman genaamd Little Failure zou (deels) autobiografisch zijn. Wanneer en of de roman in het Nederlands wordt uitgegeven is niet bekend. De laatste roman van Shteyngart, Supertriest waargebeurd liefdes-verhaal verscheen bij ons in 2012.



http://www.youtube.com/watch?v=sowt9Wq7zYU&feature=youtu.be

14 dec 2013

Daniel Kehlmann - Roem

De Duitse schrijversbelofte Daniel Kehlmann heeft sinds vorige maand een nieuwe roman in de winkel liggen met de welluidende titel F. Daar ik er tot op heden nog niet in geslaagd ben deze te lezen, concentreer ik me dan maar op zijn eerder werk, met name zijn tweede roman Roem. Kehlmann oogstte heel wat succes met zijn debuut, Het meten van de tijd, maar koos voor zijn tweede roman een radicaal andere aanpak. Het pleit voor hem dat hij niet de zekere weg van het succes kiest, maar op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en nieuwe vertelvormen.

Roem verbindt negen ogenschijnlijk losse verhalen met een ragfijne rode draad. Hierbij kort enkele impressies.

Stemmen : een onbeduidende man met een verwaarloosbaar leven laat zich verleiden tot de aanschaf van een mobiele telefoon. Hij wordt echter gebeld door mensen die een zekere Ralf aan de lijn verwachten. Wat begint met ergernis ontaardt in een ware obsessie omtrent de mogelijkheid een nieuwe identiteit te kunnen aannemen.

Rosalie gaat sterven : een oudere vrouw krijgt te horen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ze besluit zich in Zwitserland te laten inslapen. Gaandeweg krijgt ze twijfels en vraagt de schrijver van het verhaal te interveniëren. Ze is echter als personage volledig onderworpen aan de grillen van de verteller.

De uitweg : Ralf Tanners leven wordt op zijn kop gezet als zijn telefoon het laat afweten. Zijn sociale leven lijdt eronder en de bekende filmster duikt onder. Hij bezoekt een discotheek voor imitators waar niemand hem herkent. Deze anonimiteit bevalt hem zodanig dat hij enkele dagen van de radar verdwijnt. Dan merkt hij dat niemand hem heeft gemist en zijn plaats al is ingenomen.

Oosten : Een mollige vrouw die spannende boeken schrijft gaat in de plaats van een collega in op een uitnodiging om een niet nader genoemd land in het Oosten te ontdekken. Het hele gezelschap zal van begin tot eind in de watten worden gelegd. De trip valt tegen en ze raakt gescheiden van de groep. Hoe zal ze terug thuis komen als niemand haar verstaat en de batterij van haar telefoon is?

Er zijn verschillende redenen om deze negen verhalen onder de noemer roman en niet als verhalenbundel te catalogeren. Hoewel de eerste verhalen niets met elkaar te maken hebben, worden gaandeweg meer details van eerdere verhalen in het volgende verhaal verwerkt. Er is dus een zekere mate van kruisbestuiving. In tegenstelling tot een verhalenbundel dien je de verhalen dus in de vooropgestelde volgorde te lezen.

Er is een rode draad die als centraal thema door de verhalen loopt. Volgens eerdere recensies is het de deterministische rol van technologie en hoe die ons leven conditioneert. Volgens mij gaan ook de meeste verhalen, die zich allemaal in het heden afspelen, over mensen die zich in een uitzichtloze situatie bevinden en een ontsnappingsmogelijkheid krijgen voorgeschoteld. De vraag is hoe ze hiermee omgaan.

Daniel Kehlmann schreef met Roem een fantastische en onnavolgbare roman die op meerdere niveaus hoogt origineel is. De verhalen verschillen elk sterk van personages en thematiek, maar daar blijft het niet bij. De schrijver past voor sommige verhalen zijn schrijfstijl aan, zodat dat personage een unieke identiteit krijgt.

Meestal blijft hij afstandelijk, als een rake observator, maar sporadisch kruipt de schrijver ook echt in de huid van zijn personage. Zijn ongebreideld analytisch vermogen heft deze roman naar eenzame hoogten. Nog in de wolken van deze roman, kan ik amper wachten tot ik zijn nieuwe roman te lezen krijg.

13 dec 2013

Boeken van mijn vrouw : Nancy Richler - De oorlogsbruid

Als een jonge, mysterieuze vrouw in het naoorlogse Montreal opduikt, is het meteen duidelijk dat ze niet degene is die ze beweert te zijn. Ze probeert door het leven te gaan als de joodse Lily Azerov, maar dan verdwijnt ze spoorloos met achterlating van haar man en pasgeboren dochtertje. Waarom is ze weggegaan en waar is ze nu? Wie is ze werkelijk en wat is er gebeurd met de vrouw wier identiteit ze heeft overgenomen? Jaren later wil Ruth, de dochter die door Lily in de steek is gelaten, het antwoord op deze vragen weten en onderneemt een zoektocht naar de moeder die ze misschien nooit zal vinden of werkelijk leren kennen. (bron : leecluborlando.nl)


‘Een prachtige roman waarmee Richler zichzelf definitief op de kaart zet als een van de grote hedendaagse Canadese romanschrijvers.’– The Montreal Gazette

12 dec 2013

Nieuwe roman van Jonathan Safran Foer in 2014

In 2014 kan eindelijk reikhalzend worden uitgekeken naar een nieuwe pure roman van Jonathan Safran Foer. Na zijn non-fictieboek Dieren Eten en het taal-experiment Tree of Codes, dat zelfs niet in het Nederlands kon worden vertaald, is het ondertussen al van 2005 geleden dat zijn laatste roman, Extreem luid en ongelooflijk dichtbij, het daglicht zag. Ondertussen zijn beide romans wel verfilmd, maar het leespubliek bleef wel lange tijd op zijn honger zitten.


Foer's nieuwe roman heeft al een titel, nl. Escape from Children’s Hospital en zal ergens in 2014 verschijnen. Het verhaal is deels gebaseerd op een persoonlijke tragedie die plaatsvond op een zomerkamp en waarbij zijn beste vriend zwaar verbrand raakte aan handen en hoofd. Het gedeelde trauma en het noodlot dat Jonathan zelf maar met een haar miste staan centraal. Van deze gebeurtenis af zal de schrijver uitweiden over allen die door dit noodlot werden getroffen. Safran Foer heeft trouwens een boekdeal gesloten waarbij er sprake is van een tweede roman. Hopelijk laat hij zijn lezers nu niet meer zo lang wachten.

10 dec 2013

Literaire wereld uit bezorgdheid over gebrek aan privacy

Literaire wereld uit bezorgdheid over gebrek aan privacy

De grootschalige spionagepraktijken die Edward Snowden aan het licht bracht, hebben een en ander in beweging gezet. Op initiatief van de Duitse schrijvers Juli Zeh en Ilija Trojanow uiten vijfhonderd auteurs wereldwijd hun bezorgdheid over wat er nog overblijft van onze privacy. In een opiniestuk dat vandaag verschijnt in kranten als The Guardian, Le Monde, Frankfurter Allgemeine Zeitung, El Pais, De Volkskrant en De Standaard uiten meer dan 500 auteurs wereldwijd hun bezorgdheid over wat er nog overblijft van onze privacy.

De initiatiefnemers eisen onder meer dat iedereen het recht krijgt om te beslissen in welke mate hun persoonlijke gegevens mogen worden verzameld, bewaard en verwerkt, en door wie dat mag gebeuren, samen met het recht om illegaal verzamelde en bewaarde gegevens te laten vernietigen.
De Verenigde Naties zouden volgens de ondertekenaars het centrale belang van de burgerrechten in het digitale tijdperk moeten erkennen en vastleggen in een internationaal verdrag.

Bij de ondertekenaars zijn grote namen als Orhan Pamuk, J.M. Coetzee, Elfriede Jelinek, Günter Grass, Tomas Tranströmer, Umberto Eco, Mona Eltahawy, Daniel Cohn-Bendit, Roddy Doyle, Amos Oz, David Grossman, Paolo Giordano, Chika Unigwe, Jostein Gaarder, Antije Krog, Henning Mankell, Julian Barnes, Ian McEwan, Irvine Welsh, Jennifer Egan, Dave Eggers, George Packer en Tariq Ali.

Uit België ondertekenden onder meer deze auteurs de oproep: Saskia De Coster, Luuk Gruwez, Bart Moeyaert, Elvis Peeters, Walter Van den Broeck, Miriam Van hee, David van Reybroeck, Annelies Verbeke, Paul Verhaeghe en Joke van Leeuwen. Ook Abdelkader Benali, Ian Buruma, Arnon Grünberg, Geert Mak en Renate Dorrestein onderschreven het opiniestuk.
(bron : standaard.be)

8 dec 2013

Benjamin Constable - De drie levens van Tomomi Ishikawa

Het debuut van Benjamin Constable wordt aangeprezen voor fervente lezers van Haruki Murakami en Paul Auster. De kaft ademt al een Murakami-sfeertje. De complexe relatie tussen beide protagonisten die elkaar uitdagen en de toevoeging van enkele surrealistische elementen zoals een denkbeeldige kat dragen hier nog toe bij. De zoektocht door de straten van grote steden als Parijs en New York doen dan weer denken aan de romans van Paul Auster. De verhaalstijl is echter speelser dan beide geroemde auteurs, zoals men ook van een debuut zou kunnen verwachten. Dit doet echter niets af aan het leesplezier van deze avontuurlijke roman, die zich aan een razend tempo laat verslinden.  

Ben (Constable) en Tomomi Ishikawa zijn al enkele jaren goede vrienden die alles met elkaar kunnen delen zonder enige seksuele afleiding. Groot is dan ook Bens afgrijzen als hij een brief onder zijn deur vindt waarin Tomomi aangeeft dat ze zichzelf van het leven zal hebben beroofd tegen de tijd dat hij de brief leest. Hij rent naar haar appartement en vindt er enkel haar computer die ze hem heeft nagelaten. Hierop staan vijf mappen met wel honderden bestanden. Hij geraakt er geen wijs uit en besluit de zaak te begraven. Wanneer enkele maanden later zijn computer het begeeft en hij teruggrijpt naar de laptop van Tomomi, begint hij zich te verdiepen in de aanwijzingen die ze hem heeft nagelaten. Wil ze dat hij naar haar op zoek gaat om te weten te komen wat er precies is gebeurd?

Via de teksten op haar computer komt Ben in contact met een kant van Tomomi die hij tot op heden niet kende. Haar literaire aspiraties en donkere kant komen naar boven via teksten die verwijzen naar de map op haar computer met de titel 'mijn doden'. Vreemd genoeg vindt hij hier ook zijn naam terug. Haar uitvoerige kennis van de geschiedenis van Parijs zal Ben doorheen de stad leiden op zoek naar nieuw aanknopingspunten. Soms zal ze hem ook uitdagen halsbrekende toeren uit te halen om een volgende stap te kunnen zetten. Zijn zoektocht zal hem heel Parijs rondsturen, maar een volgende aanwijzing dwingt hem zelfs naar New York af te reizen.

Uiteraard is er geen dwang. Het blijft Bens keuze om deze queeste te ondernemen. Hij voelt zich evenwel moreel verplicht en ergens hoopt hij ook dat Tomomi niet dood is en hij haar uiteindelijk zal vinden. In New York krijgt hij al gauw het gevoel dat hij gevolgd wordt, wanneer hij geregeld mails ontvangt uit de mailbox van zijn verloren vriendin. Deze mails sturen hem steeds opnieuw op pad om Tomomi's achtergelaten schatten te ontdekken. De zoektocht waarbij hij steeds opnieuw leuke plekjes ontdekt is echter aangenamer dan de vondst. Elke schat is een immers een bekentenis van Tomomi over een moord die ze zou hebben gepleegd.

De moorden worden uitvoerig beschreven en vormen literair het hoogtepunt van de roman. Zo krijgt de lezer immers ook een beeld van het bizarre en uitermate getroebleerde leven van deze vrouw die haar vriend zo ver kan krijgen dat hij over de wereld reist om haar geest na te jagen. Valt dit nog vriendschap te noemen en hoe goed kenden beiden elkaar? Zijn de moorden op papier daadwerkelijk gebeurd of zijn ze een poging om Ben mee in haar leefwereld te slepen en vormen ze het verhaal dat zij altijd al (voor hem) wilde schrijven?

Het debuut van de Brit Benjamin Constable die zichzelf en delen van zijn persoonlijke leven (hij woont bv. in Parijs) heeft verwerkt in zijn roman roept tijdens het lezen veel vragen op. De meeste worden uiteindelijk beantwoord, zodat er geen groot mysterie blijft hangen. Toch blijft het verhaal tot op het einde verassen. Er wordt al gewerkt aan een tweede roman die als werktitel Love and inventions of Abbas Ibn Firnas heeft meegekregen.

4 dec 2013

De 50 boeken van de laatste 5 jaar volgens NRC Boeken

Wie houdt de literatuur nog bij – en hoe goed ?
 
De cultuurblog Flavorwire maakte een lijst met de vijftig voornaamste titels van de afgelopen vijf jaar en vroeg zijn lezers: hoeveel van deze boeken heeft u gelezen ?
 
 
Beter goed gestolen dan slecht bedacht, dus NRC Boeken maakte een lijst van 25 Nederlandse en 25 vertaalde romans - zowel prijswinnaars als ten onrechte ondergesneeuwde parels - die de afgelopen vijf jaar volgens ons veel opzien baarden. (bron : nrc.nl > boeken)

Wie blijft er onder de tien – en wie komt er boven de 45 ?
 
NEDERLANDSE FICTIE
 







 VERTAALDE FICTIE