10 romans om naar uit te kijken in 2015

Het literaire voorjaar kondigt zich druk en dynamisch aan. We pikken er tien Nederlandstalige romans uit waar we reikhalzend naar uitkijken.                               (Bron : De Morgen 31/12/14)

 

 

 

Yves Petry: bravourerijke stilist

 

De zesde roman van Yves Petry zou weleens dé klapper van het voorjaar kunnen worden. Nadat Petry met 'De maagd Marino' de Libris Literatuurprijs 2011 binnenhaalde, nam hij royaal de tijd voor 'Liefde bij wijze van spreken'. Een rechttoe rechtaan liefdesverhaal hoef je bij Petry niet te verwachten. Wél flakkert vanaf de eerste pagina's alweer zijn bravourerijke stijl op, zo leert ons de leesproef. Hoofdpersonage Alex Jespers, 'auteur van een weergaloze succesroman maar inmiddels op zijn retour', blikt terug op zijn driehoeksverhouding met Jasper en Kristien Fielinckx - een broer en zus die bij een verkeersongeval hun ouders hebben verloren. "Wat deed de betrekkingen tussen hen zo grondig ontsporen?" Onder de microscoop van Petry blijft niets ongezien.

 

 

'Liefde bij wijze van spreken', De Bezige Bij Amsterdam, 15 januari.

 

 

 

 

Arnon Grunberg: tuk op mysterie     

 

                                  

Arnon Grunberg is meesterlijk in het opwekken van de aandacht. Doodleuk meldt zijn uitgever: "In verband met het wetenschappelijk onderzoek in het Grunberg Lab kunnen er geen mededelingen worden gedaan over de inhoud van zijn nieuwe boek." Grunberg liet tijdens het schrijven van 'Het bestand' zijn hersenactiviteit meten, terwijl ook hartslag en gelaatsuitdrukkingen werden geregistreerd. Tijdens de Grunberg-expo, die momenteel in de Universiteit van Amsterdam loopt, gaat men ook bij honderden bezoekers na wat er gebeurt tijdens het lezen van Het bestand. Benieuwd welk effect deze mysterieuze Grunberg-roman op ons brein heeft.

 

 

'Het bestand', Nijgh & Van Ditmar, februari.

 

 

 

Jamal Ouariachi: schenenschopper

 

Met een shortlistnominatie voor zijn knappe roman 'Vertedering' zette Jamal Ouariachi ook in Vlaanderen voet aan de grond. Schenenschopper Ouariachi mag zich graag luidruchtig profileren, maar werkt intussen ook drommels hard aan een oeuvre. Maait hij met 'Een honger' een paar heilige huisjes om? Reken maar. In de roman onderzoekt hij "hoe een volk dat ooit massaal in de buidel tastte om de Derde Wereld te helpen zich ontpopt heeft als een cynische horde, bang voor alles wat vreemd is". Het verhaal draait rond ontwikkelingshulpgoeroe Alexander Laszlo, 'de Nederlandse Bob Geldof', die in 2004 achter tralies belandde wegens misbruik van een van zijn Ethiopische adoptiekinderen.

 

'Een honger', Querido, februari 2015.

 

 

 

Annelies Verbeke: vol verrassingen

 

 Een nieuwe titel van Annelies Verbeke is altijd een gebeurtenis, zeker als ze, zoals de uitgever deze keer meldt, klinkt "zoals we haar niet eerder lazen, in omvang en stijl, en in de manier waarop de ruimere wereld wordt toegelaten". Alphonse, de protagonist van 'Dertig dagen', heeft zijn muzikantenleven in Brussel ingeruild voor een eenmansklusjesbedrijf in de Vlaamse Westhoek. Alphonse verspreidt rust en boezemt vertrouwen in. Zijn klanten zijn bijzonder lovend over zijn persoon. Ze hebben steeds meer behoefte aan hem en gaan hem opeisen. Onbedoeld - en ongewild - wordt klusjesman Alphonse een goeroe. Zullen wij ook vallen voor zijn charisma?

 

 

'Dertig dagen', De Geus, maart.

 

 

 

 

P.F. Thomése: de alleskunner

 

 Sinds de AKO-winnende debuutbundel 'Zuidland' (1990) heeft Pieter Frans Thomése bewezen dat hij uiteenlopende genres aankan. Wie 'Schaduwkind' (2003) las, over de dood van zijn babydochtertje Isa, en daarna de schunnige jongensromans 'J. Kessels: The Novel' (2009) of 'Het Bamischandaal' (2012) openslaat, vraagt zich af of één en dezelfde auteur aan het werk is. Dit voorjaar ligt 'De onderwaterzwemmer' in de rekken, aangekondigd als "een grote roman". Een jongen en zijn vader steken in de Tweede Wereldoorlog een rivier over naar bevrijd gebied, maar de zoon bereikt de overkant alleen. Dertig jaar later vindt hij zijn vader terug in West-Afrika en krijgt hij de kans het verlies goed te maken. Welk register bespeelt Thomése dit keer?

 

'De onderwaterzwemmer', Atlas Contact, mei.

 

 

 

Thomas en Daan Heerma Van Voss: ambitieuze broertjes

 

 Lang hielden ze de boot af, maar nu zijn ze dan toch gezwicht. De broers Thomas en Daan Heerma van Voss gaan voor het eerst samen een boek schrijven, de psychologische thriller 'Ultimatum'. Daan debuteerde in 2010 met de roman 'Een zondagsman', brak door met 'De vergeting' en lokte heftige reacties uit met 'Het land 32'. Zijn broer Thomas debuteerde een jaar eerder met 'De allestafel', publiceerde de geprezen verhalenbundel 'De derde persoon', en is uitgeroepen tot literair talent van 2015. 'Ultimatum' belooft hard-boiled te worden.

 

 

 

 

 

'Ultimatum', Prometheus, mei.

 

 

  

Maarten 't Hart: klassiek schrijver

 

 Met meer dan dertig boeken op zijn naam heeft de bijna 70-jarige Maarten 't Hart in Nederland de status van klassiek auteur. Cynisch en vrolijk profileert hij zich de laatste jaren als een gezellige brombeer. Zijn nieuwe roman vult eindelijk een lacune op in zijn oeuvre. "Na mijn dood kun je over me schrijven wat je wilt, maar spaar me zolang ik leef", peperde de moeder van 't Hart hem in. In Magdalena onderwerpt hij daarom "de wonderlijke eigenaardigheden" en "de onwrikbare, rotsvaste zekerheid des geloofs van zijn moeder" aan een nader onderzoek. Komt 't Hart na Siebelinks calvinistische 'Vatersuche' 'Knielen op een bed violen' nu met de ultieme moederroman ?

 

 

'Magdalena', De Arbeiderspers, februari.

 

 

 

 

 

 Peter Verhelst: literaire experimentalist

 

 

De Vlaamse voorvechter van het literaire experiment komt dit voorjaar met een autobiografische roman. Peter Verhelst kwam op de autosnelweg in botsing met een vrachtwagen. Hij ging drie keer over de kop en overleefde op miraculeuze wijze. In de luttele seconden van de crash ontstond een scheur in tijd en ruimte. In zijn nieuwe roman beschrijft hij de plekken en tijden waar hij tijdens het ongeval een glimp van opving. De kunst van het crashen wordt aangekondigd als "een volstrekt originele roman, een tour de force vol verhalen-in-verhalen". Is dit een metafysische roman over leven en dood?

 

 

 

 

'De kunst van het crashen', Prometheus, februari.

 

 

 

L.H. Wiener: misantroop bij uitstek

 

 Misantroop L.H. Wiener wordt 70 en is welgeteld 50 jaar actief als schrijver. Uitgeverij Atlas Contact zet de grote stilist met zijn onnavolgbare ironie, zelfspot en cynisme in de bloemen met een prestigieuze heruitgave van zijn verhalen. En nog meer feest: er is ook een nieuwe, autobiografische roman van 's Nederlands meest onderschatte schrijver. In zee gaat niets verloren spit diep in de familiegeschiedenis. Opnieuw overweegt bij Wiener het gevoel van misplaatstheid in het leven. "Zoals hij als jongen geen wezenlijk contact kon krijgen met zijn Joodse vader, zo lukt het nu ook niet met zijn kinderen, die verdwenen lijken in een digitale wereld, waarin de werkelijkheid slechts virtueel bestaat." Wurmt Wiener opnieuw al zijn levensthema's in een hecht gecomponeerd raderwerk?

'In zee gaat niets verloren', Atlas Contact, februari.

 

 

  

Leon De Winter: schrijver van pageturners

 

 Osama bin Laden die op een gammele brommer ijsjes en een pak Marlboro gaat kopen in een nachtwinkel? Het is geen nachtmerrie, maar een scène uit 'Geronimo', de nieuwe roman van Leon de Winter. Is de officiële versie van de dood van Osama bin Laden de enige waarschijnlijke?, luidt de hamvraag. De Bezige Bij noemt deze nieuweling "zijn meest gewaagde roman, een dans op het hoge koord van de verbeelding". Zijn vorige, 'VSV of daden van onbaatzuchtigheid' (2012), waarin hij behalve een rist BN-ers ook zichzelf opvoert, trok een massa lezers, maar was literair gezien geen hoogvlieger. Een pageturner of een pareltje in de traditie van Kaplan (1986)?

 

 

'Geronimo', De Bezige Bij, mei.

 

Gabrielle Zevin - De verzamelde werken van A.J. Fikry, boekhandelaar

               

 

 

 

 

kom, liefje,

laten we elkaar beminnen

voordat jij en ik

er niet meer zijn.

 

- Rumi -

 

Sedert het overlijden van zijn echtgenote Nic gaan de zaken in de boekhandel van A.J. Fikry op Alice Island niet goed meer. De verkoop van boeken gaat in snel tempo achteruit en hiermee ook het humeur en de gezondheid van Fikry. Jaarlijks wordt hij door een vertegenwoordiger van de uitgeverij Knightley bezocht om de winter-en zomeraanbiedingen voor te stellen. Tijdens de eerste kennismaking met de nieuwe en jonge vertegenwoordiger Amelia Loman laat Fikry zich van zijn slechtste kant zien en breekt zowat alles wat Amelia aan te bieden heeft af. Hij houdt niet van postmodernistische of postapocalyptische boeken, fictie over de Holocaust of andere grote werelddrama's vindt hij smakeloos, hij houdt niet van kinderboeken, vooral niet als ze over weeskinderen gaan en hij wenst zijn planken niet vol te stouwen met boeken voor young adults. Af en toe heeft hij een zwak voor bundels met korte verhalen doch die verkopen niet. Amelia laat haar favoriete boek De laatbloeier, de memoires van een man van tachtig die zijn leven lang vrijgezel is gebleven totdat hij op zijn achtenzeventigste trouwde, en de catalogus achter en vertrekt. 

 

Wanneer Fikry 's morgens ontwaakt stelt hij vast dat zijn kostbaarste bezit, Tamerlane, een zeer zeldzaam exemplaar van een dichtbundel van Edgar Allen Poe, is verdwenen. Hij legt klacht neer doch het werk blijft onvindbaar. Enige  tijd later vindt hij bij terugkomst een klein meisje in de winkel dat er is achtergelaten door haar moeder. Het lichaam van de moeder spoelt op het strand aan. Fikry ontfermt zich over het kind en adopteert het. Met de aanwezigheid van het meisje Maya verandert zijn leven. Hij krijgt opnieuw zin in het leven en zoekt toenadering tot Amelia die hem op Alice Island vervoegt en met hem huwt.

 

We komen tevens te weten waarom Maya door haar moeder werd achtergelaten en enige tijd later duikt Tamerlane opnieuw op en biedt de verkoop Fikry de mogelijkheid om een dure operatie te bekostigen. Tot het noodlot toeslaat en Island Books verkocht wordt.

 

Het boek is een warm pleidooi voor het voortbestaan van de boekhandel in tijden van internet, e-books en afnemende leeslust bij jongeren.

 

En wat Zevin met de openingszin van het boek bedoelt vertelt zij zelf :

 

It’s a love poem, of course, but it’s also about the temporary nature of all things —paper books, bookstores, childhood, parents, us. In life, it is sometimes tempting to act as if because something is impermanent, it has less value. But everything is impermanent. We must love what we love for as long as we can. We must honor what we love by acknowledging its impermanence.

 

Siri Hustvedt - De vlammende wereld

Met mijn laatste bijdrage wil ik een bijzonder boek bespreken. Het is een roman, maar toch ook weer niet. De uitgever beschrijft het als een literaire thriller, maar zo heb ik het niet ervaren. De vlammende wereld is een uitvoerige karakterstudie over Harriet Burden, miskend kunstenares, die het kleine wereldje van de kunstkritiek een ferme hak wil zetten. Als vrouw van een bekende kunsthandelaar heeft ze steeds een zekere achting genoten, maar na de dood van haar man voelt ze zich vooral alleen met haar ideeën. Ze meent dat vrouwen in het algemeen en in de kunst in het bijzonder te weinig kansen krijgen. Ze zet dan ook een drieledig experiment op touw om de critici finaal te ontmaskeren.


De vlammende wereld vertelt het verhaal van Harriet vanuit het graf. Ze heeft een groot magazijn met kunst en een hele verzameling notitieboeken achtergelaten van waaruit haar geschiedenis fragmentarisch kan worden opgebouwd. Notities uit haar boeken worden afgewisseld met getuigenissen van haar familie, vrienden, critici, ... Het verhaal verloopt niet per se chronologisch, maar gaat wel terug naar haar jeugd met een overbeschermende moeder en een strenge vader. Ze trouwt met een man die haar ouders adoreren, maar hij zal haar meermaals bedriegen. Na zijn dood en een periode van diepe treurnis herpakt Harriet zich en stort zich op haar kunst. Ze leert ook een nieuwe man kennen, een tegenpool van haar overleden echtgenoot.

Ze huurt een groot magazijn waar ze artiesten een thuis verschaft. Zo ontstaat langzaam het idee om onder de naam van een jonge of onbekende kunstenaar haar werk aan de wereld te presenteren. Ze noemt het maskers en zal drie totaal verschillende karakters kiezen met wie ze samen haar werk zal maken. De eerste is een bedeesde jongeman die ze volledig kan kneden en precies doet wat ze vraagt. Hij laat zich het succes welgevallen en mag van Harriet met de eer gaan lopen, daar zij achter de schermen verborgen blijft. De tweede is een energieke, zwarte performancekunstenaar met wie ze het goed kan vinden. Hij is ook nog eens homofiel wat ervoor zorgt dat ze een heel spectrum van haar frustraties in hun werk kunnen steken, terwijl het ook blijft aanleunen bij zijn gevoelswereld.

De laatste kunstenaar heeft al naam gemaakt en leert ze bij toeval kennen. Als aan het licht komt dat Harriet achter de drie tentoonstellingen zit van de door haar gekozen kunstenaars, zal bijna niemand geloven dat ze zijn werk heeft gemaakt. Hij zal het immers nooit toegeven, in tegenstelling tot de anderen. Harriet voelt zich door hem bedrogen. Met haar undercoverproject daagde ze de hypocriete kunstcritici uit zich te laten kennen, maar uiteindelijk dreigt haar plan in elkaar te storten. Als de maskers vallen weet nog steeds niemand wie Harriet Burden echt is. In deze intrigerende roman wordt de lezer aangemoedigd zelf een beeld van haar te vormen.

Franse schrijver Sylvain Tesson in coma na val van gevel

Afgelopen woensdag besloot Tesson, een fanatiek klimmer, de gevel van een chalet van een vriend in Chamonix te beklimmen om de voltooiing van een nieuw boek te vieren. Eerder beklom Tesson met succes de Eiffeltoren en Notre Dame, maar nu ging het mis. Tesson maakte een val van 10 meter. Met als gevolg, verwondingen aan hoofd, rug en borststreek. Hij wordt sinds afgelopen woensdagnacht, in het Franse Annecy, in een kunstmatige coma gehouden.

 

Tesson is in Nederland bekend door zijn Zes maanden in de Siberische wouden, een kluizenaarsdagboek dat in Frankrijk uitgroeide tot een bestseller en de Prix Médicis kreeg toegewezen. In Nederland werden er volgens uitgeverij De Arbeiderspers ruim 6.000 exemplaren van het boek verkocht. De publicatie van Tessons nieuwe Ruslandboek, dat op 22 januari bij Gallimard zou verschijnen, wordt mogelijk uitgesteld. (bron : nrc.nl)

Boeken van mijn vrouw : Jonas Jonasson - De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

Atoombommen, Mossad en Zweedse politie, een drankzuchtige ingenieur, een kussenfabriek, een kist antilopevlees, een domme, impulsieve broer: Jonas Jonasson mengt deze ingrediënten - en nog veel meer - onnavolgbaar door elkaar tot een verhaal dat vooral géén gewoon verhaal wil zijn. In hoog tempo volgen de verwikkelingen elkaar op en in voortvarendheid en slimheid doen Nombeko en Holger 2 niet onder voor de 100-jarige Alan uit De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.

Met zijn debuut 'De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween' veroverde de Zweedse auteur (1963) vele lezersharten. In deze opvolger trekt hij de lijn van dat debuut door: een krankzinnige, in hoog tempo voortrazende plot, kleurrijke personages die op hoogst onwaarschijnlijke wijze een rol spelen in de wereldpolitiek, satirische beschrijvingen van de hedendaagse maatschappij en veel overdrijving. 

De verhalen over een hoogbegaafd zwart Zuid-Afrikaans meisje en twee Zweedse tweelingbroers van wie een zich ten doel heeft gesteld van zijn vaderland een republiek te maken, komen bijeen als de Zuid-Afrikaanse met een per ongeluk ontwikkelde atoombom in Zweden belandt, waar het erg veel moeite kost deze op veilige wijze over te dragen aan de Zweedse regering. Een dik aangezette klucht waarvoor bij een breed publiek zeker belangstelling zal zijn, maar ook een vermoeiend boek voor wie minder gevoelig is voor deze aanpak. De Nederlandse titel is het resultaat van een lezerswedstrijd en heeft weinig van doen met het orgineel (‘De analfabete die kon rekenen’). Kleine druk, leeslint.

Lebowski verwerft wereldrechten biografie John Williams

Uitgeverij Lebowski heeft de wereldrechten gekocht van de biografie over John Williams. De biografie moet nog geschreven worden, maar de beoogde biograaf is al wel bekend: Charles Shields, die eerder biografieën publiceerde van Kurt Vonnegut en Harper Lee.

Opmerkelijk is dat Lebowski niet alleen de Nederlandstalige rechten verwierf, maar tevens de wereldrechten. Dit betekent dat Lebowski de biografie aan uitgevers wereldwijd kan verkopen. Ook is het mogelijk dat Lebowski de biografie rechtstreeks in het Engels uitgeeft. Het past in de strategie van Lebowski om een meer internationale rol te spelen. (bron: tzum.info)

Walter Jess - Schitterende ruïnes

Een must-read voor de zomervakantie. Zo werd deze roman voorgesteld door tal van bekende schrijvers in een weekendbijlage van de betere krant. En ze hebben niet gelogen. Schitterende ruïnes van Walter Jess is misschien wel het beste boek dat ik dit jaar zal lezen. Vanaf het begin wordt de premisse van het verhaal duidelijk en gaandeweg vallen de puzzelstukken perfect in elkaar. Het verhaal voert van Italië in de jaren zestig naar het Hollywood van nu. Deze twee tijdsintervallen worden opgevuld met kleinere vertellingen, steeds in dienst van het grote verhaal. Film speelt een belangrijke rol, maar niets is zo belangrijk als de liefde, zeker als deze vijftig jaar overleeft. Alles draait rond één groot geheim dat zijn kiem kent in een klein Italiaans vissersdorp ...

Het leven van de jonge Pasquale wordt danig verstoord als op een dag een Amerikaanse actrice per boot arriveert in het vergeten vissersdorpje Porto Vergogna. Pasquale baat er het familiehotel uit, maar buitenlandse gasten komen er zelden. Deze plaats is onbekend bij toeristen, hoewel Pasquale er alles aan doet om daar verandering in te brengen. De actrice is ziek en zoekt meteen haar kamer op. Toch kan Pasquale in de eerste blik die ze uitwisselen zien dat ze beeldschoon is. Uit hun eerste gesprekken in gebrekkig Engels kan hij opmaken dat ze meespeelt in een belangrijke film die in Rome wordt opgenomen, dat ze kanker zou hebben en hier de rust opzoekt en op iemand wacht.

Dee Moray speelt mee in Cleopatra, met Elisabeth Taylor en Richard Burton in de hoofdrol. Ze speelt het dienstmeisje van Cleopatra. Wanneer ze ziek blijft laat Pasquale een dokter komen. Die meent dat ze geen kanker heeft, maar best wel eens zwanger zou kunnen zijn. Omdat niemand de jonge vrouw komt halen, gaat Pasquale zelf naar Rome om er met de makers van de film te praten, meer bepaald met Michael Dean, de producent van deze epische verfilming. Hiermee zet hij een reeks gebeurtenissen in gang die er uiteindelijk toe leiden dat Dee enkele dagen later het hotel zal verlaten en hij haar niet meet terugziet. Omdat ze het steeds beter met elkaar konden vinden, geloofde hij een moment dat er iets moois tussen hen had kunnen groeien.

Vijftig jaar later, na een vol leven, reist Pasquale naar Hollywood en zoekt er Martin Dean op van wie hij het kaartje nog op zak heeft. Hij wil weten wat er met Dee is gebeurd, maar Martin weet het zelf niet. Ze heeft geen verdere carrière gemaakt en hij besluit deels uit schuldgevoel de oude Italiaanse man te helpen in zijn zoektocht. Dean heeft het gemaakt in de wereld van de film, maar is ondertussen op zijn retour. Hij hoopt nog een laatste keer te kunnen scoren. Met hulp van een detective komen ze Dee, die nu als Debra Moore door het leven gaat, en haar zoon Pat op het spoor en komt langzaam de volledige waarheid aan het licht.

Het hele verhaal zit ingenieus in elkaar met nog enkele belangrijke bijrollen voor o.a. Alvis Bender, een Amerikaanse schrijver die elk jaar twee weken in Porto Vergogna verbleef om zijn oorlogsroman te schrijven, Shane Wheeler die reeds jaren zit te broeden op een filmscript en dit hoopt aan Hollywood te kunnen slijten en Claire Silver die net op het punt staat haar ontslag aan te bieden bij Martin Dean. Het script van Shane en passages uit de roman van Alvis vormen belangrijke intermezzo's doorheen het verhaal, waarin we tevens het levensverhaal volgen van Pat, de zoon van Dee Moray en drager van een groot geheim.

Met elk hoofdstuk worden tijd en plaats afgewisseld, maar toch is deze roman eenvoudig te volgen, wat getuigt van een grote klasse en inzicht vanwege de auteur. Gaandeweg wordt de spanning opgebouwd en kom je als lezer ook meer te weten. Het lijkt wel alsof je een steengoede thriller zit te lezen. Schitterende ruïnes is de doorbraakroman van Walter Jess, waarvan in 2001 een eerste roman verscheen. Recent verscheen ook De donut man in Nederlandse vertaling, een heruitgave van zijn roman Citizen Vince uit 2005. Walter Jess mag wat mij betreft de ontdekking van 2014 worden genoemd en verdient dan ook alle aandacht.

Veelbelovende romans in oktober (2014)

Het is nog maar augustus, maar toch is het al uitkijken naar een ruim najaarsaanbod en dan vooral in oktober. Hierbij een klein overzicht van enkele veelbelovende titels.

Ben Lerner - 10:04 (Atlas Contact)

Ben Lerners tweede roman spettert van intelligentie, vertelplezier en originaliteit. In het afgelopen jaar heeft de verteller uit 10:04 literaire roem vergaard, heeft hij te horen gekregen dat hij een hartafwijking heeft, en is hij door zijn beste vriendin gevraagd om bij haar een kind te verwekken. In een New York dat bedreigd wordt door naderend onweer worstelt hij met vragen over sterfelijkheid, en met het vooruitzicht op vaderschap in onzekere tijden. 10:04 is een even hilarische als intelligente roman over seks, vriendschap, herinnering en kunst. Met een meta-fictieve knipoog naar Téju Cole, W.G. Sebald of Paul Auster, wisselt Lerner voortdurend van plaats met zijn verteller en ik-personage en toont op meesterlijke wijze aan dat we onszelf vormgeven door verhalen over onszelf te vertellen.

Jiri Weil - De hartslag van Moskou (Cossee)

Het laatste dat Ri ziet uit het raam van de treincoupé, wanneer ze haar geliefde Praag verlaat voor het winterse Moskou, is een fantastische neonreclame. Een koffiekannetje dat - op en neer, op en neer - een espressokopje met de overheerlijkste koffie vult. Ri houdt van espresso en van mooi servies, in haar koffers heeft ze van beide veel meegenomen, omdat zoiets in het 'merkwaardige, vieze en onmogelijke land' waar haar man Robert werkt niet te krijgen is. Veel buitenlanders stromen naar de jonge Sovjet-Unie, want daar is werk voor specialisten als Robert. Ri is niet geïnteresseerd in politiek, en na een tijd in Moskou wordt thuis zitten en op je man wachten uiterst saai. Door bemiddeling van Robert kan ze aan het werk in een kogellagerfabriek. Zo begint een wonderbaarlijke carrière: van een beschaafde vrouw uit de bourgeoisie tot heldin van de arbeid. Weil beschrijft op indringende wijze het Moskou van 1934. Ri wordt getuige van de beruchte showprocessen, het begin van de stalinistische terreur. Maar hoe ver ga je in de aanpassing aan de omstandigheden, als je hunkert naar werk en een zinvol bestaan? Net als Weils veelgeprezen Mendelssohn op het dak is De hartslag van Moskou een deels komische, deels grimmige roman over de meest ingrijpende historische veranderingen van de twintigste eeuw. Gefascineerd volgen wij Ri, en het is Weils meesterschap, dat wij dit doen met alle begrip voor haar.

Gary Shteyngart - Kleine mislukking (De Arbeiderspers)

De kleine, astmatische Shteyngart verhuist van Leningrad naar Amerika. Zijn ouders dromen dat hij advocaat wordt, of op zijn minst een gewetensvolle ploeteraar op Wall Street, maar dat blijkt niet voor hun dromerige zoon weggelegd. Zijn moeder verzint de naam Misloeksjka Kleine mislukking. Een troetelnaam. Meestal. Schipperend tussen het joodse, Russische familieleven en de Amerikaanse ambitie, leeft hij in twee tegengestelde werelden, wensend dat hij een echt thuis vindt. Op provocerende, hilarische en vindingrijke wijze laat Kleine mislukking zien dat een levenslang buitenbeentje dankzij zijn verbeelding een literaire stem heeft, en tegen alle verwachtingen in een plaats in de wereld.

Juan Gabriel Vasquez - De reputaties (Signatuur) 

Javier Mallarino is een levende legende, de meest invloedrijke spotprenttekenaar van het land. 'Een man die ervoor kon zorgen dat wetten werden herroepen, rechters hun vonnis herzagen, burgemeesters moesten aftreden en ministeries ernstig aan het wankelen werden gebracht, en dit alles slechts met behulp van papier en Oost-Indische inkt.' Na een glansrijke carrière van veertig jaar kan hij op zijn vijfenzestigste zeggen dat het land aan zijn voeten ligt. Dit alles verandert echter wanneer hij onverwacht bezoek krijgt van iemand uit het verleden. Nadat hij is teruggegaan naar een herinnering aan een lang vervlogen nacht, ziet Mallarino zich gedwongen zijn hele leven in een nieuw daglicht te plaatsen en zijn positie in deze wereld in twijfel te trekken. In De reputaties speelt Juan Gabriel Vasquez opnieuw met thema's die hem sterk bezighouden: het gewicht van het verleden, het feilbare geheugen en de manier waarop ons leven en de politieke wereld elkaar kruisen.

Hanna Bervoets - Efter (Atlas Contact) 

Efter speelt in een nabije toekomst waarin artsen en wetenschappers de liefde als psychische aandoening zijn gaan beschouwen. De medische industrie springt gretig op de nieuwe diagnose in. Er openen klinieken tegen liefdesverslaving. En farmaceut Fizzler wil als eerste een geneesmiddel tegen verliefdheid op de markt brengen: Efter. In Efter volgen we verschillende personages die met de introductie van het medicijn te maken krijgen. De pr-man die Efter in de markt moet zetten. Een pubermeisje dat voor het eerst verliefd wordt. Een journaliste die onraad ruikt. Allemaal hebben ze een eigen agenda, allemaal worstelen ze met eigen problemen en twijfels, allemaal proberen ze orde aan te brengen in een steeds chaotischer werkelijkheid. Wat zij niet weten, is dat hun individuele keuzes en beslissingen een noodlottige reeks gebeurtenissen in gang zetten.

Boeken van mijn vrouw : Alena Graedon - Het laatste woord

In een nabije toekomst waarin boeken collector's items zijn geworden en technologie ons leven beheerst, breekt een mysterieus virus uit waardoor mensen wartaal beginnen uit te slaan. Terwijl het virus om zich heen grijpt, zoekt Ana wanhopig naar haar vader Doug. Doug werkte aan de laatste gedrukte editie van de North American Dictionary of the English Language toen hij plotseling verdween. Met zijn verdwijning lijkt ook het lemma waarin hij werd genoemd te zijn gewist. Samen met de verlegen lexicograaf Bart moet Ana haar weg zien te vinden in een wereld waarin communicatie allengs onmogelijk wordt en iedereen om haar heen een reden lijkt te hebben om tegen haar te liegen.Het laatste woord is een filosofische parabel over leven in een digitaal tijdperk, een literaire thriller voor liefhebbers van taal en een prachtige liefdesgeschiedenis. - voor fans van Marisha Pessl en Donna Tartt - 
(bron : meulenhoff.nl)

Wordt Augustus van John Williams een succes?

Van John Williams (Stoner) verscheen deze week voor het eerst een vertaling van zijn roman Augustus, over het Romeinse keizerrijk. Augustus is de vierde en laatste roman van de Amerikaanse schrijver John Williams (1922- 1994) en de derde die in Nederlandse vertaling verschijnt. Een jaar geleden las iedereen plots Stoner (1965), een vergeten universiteitsroman uit de jaren zestig. In november vorig jaar verscheen Williams’ tweede roman Butcher’s Crossing (1960) in het Nederlands. Ook deze roman werd goed verkocht en kreeg uitstekende kritieken. Deze week kwam Augustus uit, de roman die in 1973 met de toekenning van de Amerikaanse National Book Award werd verkozen tot de beste Amerikaanse roman van 1972.

Toch lijkt Augustus, het enige boek waarvoor Williams bij leven erkenning kreeg, niet automatisch een succes te gaan worden. Daarvoor verschilt het qua stijl te veel van zijn twee vorige vertaalde romans en blijkt de leefwereld met zijn Romeinse personages ietwat achterhaald. 

De romans van Williams, oorspronkelijk verschenen in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw, domineren nu de Europese bestsellerlijst.  Op waardering van de literaire wereld heeft Williams volgens zijn vrouw nooit gewacht. Het is uiteindelijk aan de lezer om te oordelen. (bron : nrc.nl)

Peter Terrin - Monte Carlo

Met Post Mortem kreeg Peter Terrin eindelijk de erkenning die hij misschien al wel eerder verdiende. Hij won er de de AKO Literatuurprijs mee. Bij het verschijnen van zijn nieuwe roman Monte Carlo waren de verwachtingen dan ook hoog-gespannen. De nieuwe roman die twee jaar later komt, beslaat slechts 174 pagina's. Dat hoeft echter geen domper te zijn. Monte Carlo beschrijft enerzijds de beau monde van Monte Carlo met zijn Grand Prix en flanerende schoonheden. Aan de ander kant van het spectrum ligt een afgelegen Engels dorp, thuis van de eenvoudige monteur Jack Preston. Jack heeft zich opgewerkt tot mechanieker bij het Engelse team Lotus en bereidt zich voor op de start van de Grand Prix van Monaco als het noodlot toeslaat.

Alle ogen van de menigte en de pers zijn gericht op de jonge filmster Deedee als zij haar opwachting maakt op het strijdtoneel. Ze wil de prins begroeten en neemt de kortste weg langs de pits waar Jack bezig is met de wagen van Lotus. Net als ze langs de wagen passeert, kan Jack haar redden van een steekvlam die haar bekende gezichtje zou hebben verminkt. Jack zelf loopt zware brandwonden op en wordt in allerijl naar het hospitaal gevoerd.

Jack begint aan een langzame revalidatie en wacht op een teken van erkentelijkheid van Deedee wiens leven hij heeft gered. Maar de pers ziet het anders en meent dat haar aanstormende lijfwacht beiden heeft gered. In de ogen van zijn vrouw is Preston een held. Ze verzorgt hem met een nieuw opgedoken en ongekende passie. Jack gaat terug aan het werk als monteur, maar wordt per brief door Team Lotus bericht dat hij geen plaats meer heeft in hun toekomstige plannen.

Hij laat zich echter niet uit het lood slaan en wacht geduldig op het moment dat Deedee zijn heldendaad wereldkundig maakt. Jacks roep om erkenning wordt een obsessie waarbij hij zichzelf vervreemdt van zijn omgeving. Alleen zijn vrouw blijft hem onvoorwaardelijk steunen. Maar door haar medelijden voelt hij zich bespot. Uiteindelijk zoekt hij zelf contact, maar zijn schuchtere toenaderingen tot Deedee worden in de kiem gesmoord. Hij kan enkel nog hopen dat God zijn gebeden zal verhoren.

"Hoe kon ze niet aan mij denken? Als elke spiegel haar aan Monte Carlo herinnerde, aan de gruwel waaraan ze ontsnapt was? Vond zij niet dat hij recht had op een teken van dankbaarheid? Dacht ze ooit aan hem, ergens in een dorp in Engeland, hoe de vlammen hém verminkt hadden?"

Gaandeweg kon deze roman mij meer en meer bekoren. Het begin voelt wat kil aan, met de setting van de Grand Prix in Monaco, maar zodra de focus vooral komt te liggen op de innerlijke tragiek van het hoofdpersonage, is het met volle teugen genieten.

Dave Eggers - Uw vaderen, waar zijn zij? En de profeten, leven zij voor eeuwig?

De nieuwe roman van Dave Eggers kwam sneller dan verwacht. Na zijn profetische roman De cirkel, komt hij nu met een compleet andere roman. Qua stijl dan toch, het hele verhaal is een gesprek tussen één vast en één wisselend personage. Het profetische is zeker nog aanwezig en situeert zich niet meer in de mogelijk nabije toekomst. Het gebeurt hier en nu. Uw vaderen, waar zijn zij? En de profeten, leven zij voor eeuwig? biedt ondanks zijn magere tweehonderd bladzijden meer dan genoeg stof tot nadenken, zodat ik meermaals het boek terzijde heb gelegd. Niet dat het verhaal niet uitnodigt om in één keer uit te lezen. Het is wederom prima geschreven en blijft verrassend tot het eind.


Thomas is de weg kwijt, zo ervaart hij het zelf en zo ervaren ook de mensen het die hij gevangen heeft genomen in een verlaten militaire basis. Hoe het zo ver is kunnen komen weet hij zelf niet meer zo goed, maar nu hij er eenmaal aan is begonnen, is er geen weg meer terug. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij maar enkele dagen voor ze hem en zijn gevangenen op het spoor komen. Hij moet dus haast maken om terug rust in zijn hoofd te krijgen en een doel te vinden om verder te kunnen leven.

In gebouw 52 zit astronaut Kev vast. Thomas kijkt naar hem op en heeft vroeger nog enkele jaren met hem samen op de universiteit doorgebracht. Kev heeft het ver geschopt, maar vliegen met een Spaceshuttle, zijn grote droom, heeft hij nooit kunnen waarmaken. Ze hebben het programma beëindigd voor hij effectief de ruimte in kon. Hij kan nog wel mee met een Russische raket naar het ISS, maar dat is lang niet hetzelfde. Toch lijkt Kev er niet het hart van in dat zijn droom niet zal uitkomen. Iets wat Thomas maar moeilijk kan begrijpen.

In gebouw 53 heeft Thomas een oud senator ondergebracht. Thomas vraagt hem waarom zoveel jongeren doelloos door het leven moeten gaan. Degenen die in dienst gaan, komen gedesillusioneerd terug. Anderen modderen maar wat aan en belanden in de criminaliteit. De senator brengt begrip op voor Thomas’ situatie en stelt zich vaderlijk op. Hij geeft goede raad en daaruit begint bij Thomas het idee te broeden dat hij nog iemand moet gaan halen. Hij is er immers van overtuigd dat een bepaalde gebeurtenis in zijn leven kenmerkend is voor zijn huidige malaise.

Thomas heeft een oud-leraar ontvoerd die werd beschuldigd van kindermisbruik. Dat is echter nooit bewezen en de leraar minimaliseert zijn rol. Gaandeweg ontwikkelt zich een nieuwe intrige, nl. die van zijn verloren vriend Don Bahn die door de leraar werd betast. Don verloor uiteindelijk zijn gezond verstand en werd door de politie in zijn tuin neergeschoten, terwijl hij vervaarlijk met een mes zwaaide. De precieze omstandigheden zijn nooit duidelijk geworden, maar daar kan Thomas nu verandering in brengen. Hij voelt zich oppermachtig en ontvoert nog drie mensen, waaronder zijn moeder.

Zes mensen die ongewild of onwetend een rol hebben gespeeld in het leven van Thomas of die hij verantwoordelijk acht voor zijn ongeluk worden door hem ontvoerd met als enige bedoeling zijn vragen te beantwoorden. Sommigen zijn kwaad, anderen zijn angstig. Maar allen praten uiteindelijk en brengen Thomas de verlichting die hij zoekt. Er is echter een zevende persoon die toevallig zijn leven komt binnengewandeld en al zijn vooronderstellingen onderuit haalt.

Dave Eggers slaagt er andermaal in de lezer mee te nemen in een wereld die niet de zijne is, maar het wel zou kunnen zijn. Uw vaderen, waar zijn zij? En de profeten, leven zijn voor eeuwig? is niet het visionaire meesterwerk dat De Cirkel was, maar bevestigt wel dat Dave Eggers met recht en reden één van de grote hedendaagse schrijvers mag genoemd worden.

Jérôme Ferrari - De preek over de val van Rome

Al vanaf de eerste pagina's van deze prijs-winnende roman (Prix Goncourt 2012) wordt het duidelijk waarom De preek over de val van Rome dit jaar de eindlaureaat werd van de Europese Literatuurprijs. Het eerste hoofdstuk, atypisch voor de rest van de roman, bestaat uit volzinnen van vaak niet minder dan tien regels. Een correcte vertaling moet dan ook een huzarenstuk geweest zijn. Dit eerste deel schetst de geschiedenis van een Corsicaans gezin aan de hand van een familiefoto. Het loopt over twee eeuwen en omhelst naast de twee wereldoorlogen ook de heersende tradities van het Franse eiland. De ziekelijke Marcel die zijn leven lang vecht tegen zijn demonen bekijkt die foto van zijn vroegere gezinsleden zonder enige empathie. Ondertussen is hij zelf grootvader geworden.

Deze aangename roman heeft verschillende verhaallijnen, maar is in eerste instantie een familiekroniek van de familie Antonetti. We volgen het grillige levensverhaal van grootvader Marcel die zich uiteindelijk mislukt ziet in zijn ambities om van het eiland weg te komen en iets te betekenen. We volgen ook kleinzoon Matthieu die niets liever wil dan zich permanent op het eiland te vestigen. Hij groeit met zijn ouders op in Parijs, maar brengt elke vakantie door op het rustige oord vol boeren en schaapsherders. Zijn zus Aurélie zoekt dan weer weer exotischer oorden op en reist naar Algiers om er deel te nemen aan de opgravingen en zich onder te dompelen in de plaatselijke cultuur.

Matthieu sluit op jonge leeftijd een hechte vriendschap met Libero Pintus, zoon van een schaapsherder en verknocht aan het eiland. Ze studeren beiden dicht bij huis, maar zien elkaar elke vakantie. Wanneer Hayet, de waardin van het plaatselijke café het hazenpad kiest, zit de eigenares met een dilemma. Ze wil het café niet verkopen, maar wil er zelf niet in dienen. Hoe vaak ze ook meent een geschikte uitbater te hebben gevonden, het loopt steeds op een fiasco uit. Beide jongeren kunnen haar overtuigen hen een zomer lang carte blanche geven om er een succesvolle zaak van te maken. Matthieu 's ouders zijn niet erg opgezet dat hij zijn studies onderbreekt voor dergelijke frivoliteiten, maar tegen alle verwachtingen in kent het café een heuse wederopstanding.

Ze laten dan ook niets aan het toeval over en huren vijf dienstmeisjes in die met hun jonge uitstraling de nodige stamgasten lokken. Ze serveren lekkere versnaperingen en zoeken iemand die muziek komt spelen. Matthieu voelt zich gelukkig en oppermachtig. Hij legt zich na een lange werkdag steevast te ruste tussen de warme lichamen van de serveersters. Hij sluit zich af van familiale problemen, zoals de ziekte van zijn vader, en denkt maar zelden terug aan zijn vriendin Judith Haller die hij in Parijs heeft achtergelaten. Niets lijkt de idyllische wereld die hij in dit boerendorp heeft opgebouwd te kunnen verstoren.

In dichterlijke bewoordingen schetst Jérôme Ferrari een leefwereld vol incestueuze relaties en grof geweld. Diepe, onuitgesproken gevoelens drijven de personages tot wanhoop. Onderlinge rivaliteit laat hun dromen uiteenspatten. De preek over de val van Rome schetst niet alleen de ondergang van een dorpscafé, het doorprikt ook de heersende opvatting dat men meester is over zijn eigen lot.

Vier Amerikaanse auteurs op ‘historische’ longlist Man Booker Prize 2014

Traditiegetrouw wordt de Man Booker Prize uitgereikt aan auteurs die afkomstig zijn uit het Britse Gemenebest, waar landen als India, Australië, Nieuw-Zeeland Groot-Brittannië, Ierland en Zimbabwe aan toebehoren.

Vorig jaar werd besloten deze geografische beperking op te heffen. Het uitsluiten van Amerikaanse schrijvers zou volgens de organisatie ‘een anachronisme’ betreffen en de reputatie van de prijs in de weg staan.

Het besluit viel niet bij iedereen in goede aarde. Julian Barnes, zelf winnaar in 2011, sprak er schande van en waarschuwde voor een toekomst waarin de prijs uitsluitend door Amerikaanse auteurs gewonnen zal worden.

En Amerikanen zijn goed vertegenwoordigd op de, volgens de organisatie ‘historische’, longlist van deze grote internationale literatuurprijs. Tussen de dertien genomineerde auteurs zitten vier Amerikanen: Joshua Ferris, Karen Joy Fowler, Siri Hustvedt en Richard Powers.

De Britten domineren de lijst met zes genomineerden. Onder hen Booker Prize-winnaar Howard Jacobson (2010) en David Mitchell. Verder zijn één Australische en twee Ierse auteurs genomineerd.

Longlist Man Booker Prize 2014

- Joshua Ferris - To Rise Again at a Decent Hour (Amerikaans)
- Richard Flanagan - The Narrow Road to the Deep North (Australisch)
- Karen Joy Fowler - We Are All Completely Beside Ourselves (Amerikaans)
- Siri Hustvedt - The Blazing World (Amerikaans)
- Howard Jacobson - J (Brits)
- Paul Kingsnorth - The Wake (Brits)
- David Mitchell - The Bone Clocks (Brits)
- Neel Mukherjee - The Lives of Others (Brits)
- David Nicholls - Us (Brits)
- Joseph O’Neill - The Dog (Iers/Amerikaans)
- Richard Powers - Orfeo (Amerikaans)            
- Ali Smith - How to be Both (Brits)
- Niall Williams - History of the Rain (Iers)

Op 9 september wordt de shortlist van de Man Booker Prize bekend worden gemaakt, de winnaar op 14 oktober. De Nieuw-Zeelandse schrijfsterEleanor Catton won de prijs in 2013 met haar tweede roman The Luminaries. (bron : nrc.nl)

Valeria Luiselli - De gewichtlozen

"Valeria Luiselli (Mexico-Stad, 1983) stormde in 2012 met Valse papieren de literaire wereld binnen. Het boek werd unaniem bejubeld, zelfs door enkele recensenten tot meesterwerk bestempeld, en naar vele talen vertaald. Nu is ze terug met de langverwachte roman De gewichtlozen. Ander werk van haar verscheen onder andere in Letras Libres, New York Times en Granta. Ook werd een van haar librettoʼs opgevoerd door het New York City Ballet. Ze woont en werkt in New York, samen met haar man, de schrijver Álvaro Enrigue, en hun dochtertje Maia." Gewapend met deze informatie bereid ik me voor op de nieuwe roman van een voor mij tot op heden onbekende schrijfster.

De gewichtlozen is een fragmentarische roman over een vrouw die schippert tussen haar nieuwe leven en haar verleden. Vroeger leefde ze ongeremd in een klein appartement, had niet veel nodig en leerde met regelmaat nieuwe interessante mensen kennen. Ondertussen heeft ze een gezin van twee kinderen, waarvan één nog een baby en een thuiswerkende man. Het contrast tussen beide leefwerelden is enorm. Soms voelt ze zich gevangen in haar nieuwe situatie en mijmert ze over haar vroegere belevenissen.

Ze werkte op een uitgeverij gespecialiseerd in Zuid-Amerikaanse heruitgaves van vergeten romans. Zo schuimde ze de bibliotheek af en las het hele weekend gedichten en romans van onbekende Latino's. Ze was niet materialistisch, maar kon het niet laten af en toe kleinigheden of vergeten voorwerpen zoals een stoel of een plant achterover te drukken. Soms sliep ze bij andere mannen of gaf hen een sleutel om bij haar te komen slapen.

Wanneer ze stuit op het werk van de onbekende dichter Gilberto Owen, raakt ze totaal door hem bevangen en doet ze er alles aan om haar baas te overtuigen zijn werk te vertalen. Owen heeft een link met New York en hieruit ontstaat het idee om zijn volledige verblijf te heropbouwen. Uiteraard met vervalste stukken, want ze vindt amper iets terug over zijn passage in de hoofdstad. Ze fantaseert een leven waarbij de schrijver zichzelf langzaam uithongert en verwordt tot één van de schimmen die ze zelf regelmatig meent te zien.

Nu werkt ze aan haar eigen roman, met de baby aan haar zijde. De kinderen hebben de groeiende leegte tussen haar en haar man opgevuld. Vraag is of er zonder hen nog iets over zou blijven. Ongewild leest hij soms mee en confronteert haar met haar schrijfsels. Heb je met al die mannen geslapen? Ze moet hem ervan overtuigen dat het geen autobiografische roman met fictieve personages betreft. Was ze trouwens niet bezig met een roman over Gilberto Owen te schrijven?

De gewichtlozen is een roman over een schrijfster die in haar roman over haar leven en dat van een andere auteur schrijft. Klinkt best ingewikkeld, maar dat valt best mee. Door de korte passages met regelmatige afwisselingen en de rechttoe-rechtaan stijl die Luiselli hanteert is het eerste deel goed verteerbaar en het tweede deel uiterst genietbaar. De Zuid-Amerikaanse link is duidelijk aanwezig, maar zit nooit in de weg van het verhaal. In een harde, ongedwongen stijl, gekleurd met surrealistische verwijzingen naar geesten en schimmen, wordt de schrijfster meer een meer één met haar beschreven subject.

Boeken van mijn vrouw : Eleanor Catton - Al wat schittert

Al wat schittert is een hommage aan de Victo-riaanse roman, met een moderne twist aan het einde

 

Winnaar Man Booker Prize 2013 Het is 1866, en Walter Moody is naar Nieuw-Zeeland gekomen om z'n geluk te beproeven. Wanneer hij aankomt in zijn hotel stuit hij op een groep van twaalf mannen die in het geheim bijeen zijn gekomen om een reeks onopgeloste zaken te bespreken. Moody raakt tegen wil en dank verstrikt in het mysterie. In Al wat schittert schept Eleanor Catton een prachtige wereld, bevolkt door avonturiers, waarzeggers en goudzoekers. Na De repetitie vestigt Catton zich met Al wat schittert definitief als een ster aan het literaire firmament. (bron : amboanthos.nl)

Mooi najaar bij De Bezige Bij

Het belooft weer een interessant najaar te worden bij De Bezige Bij, de uitgeverij die maar blijft groeien.

Zo verschijnt in oktober reeds de derde roman van Paolo Giordano, momenteel de meest succesvolle Italiaanse schrijver, wiens eerdere romans allen bestseller werden. Het zwart en het zilver (oktober 2014) is echter een intieme novelle van 160 pagina's waarin Giordano op gevoelige wijze de schokken in het dagelijkse leven van een jong gezin vastlegt.

In november mogen we ons verheugen op nieuw werk van de alom geprezen Amerikaanse auteur Denis Johnson, die na Treindromen, waarvoor hij genomineerd werd voor de Pullitzer Prize, verbaast met een wervelende literaire spionagethriller, genaamd De lachende monsters. Ook de Ierse schrijver Joseph O'Neill schenkt ons vijf jaar na het imposante Laagland een nieuwe roman, getiteld De hond, over de complicaties van het moderne leven en met een antiheld in de hoofdrol

2015 wordt afgeschoten met twee grote Nederlandstalige auteurs. Yves Petry die de wereld verbaasde met zijn gedurfde roman De maagd Marino, brengt met Liefde bij wijze van spreken, een complexe verwerkingsroman over een broer en zus die hun ouders verliezen bij een auto-ongeval. Van Ernest van de Kwast verschijnt in januari een familieroman met de lekkere titel, De ijsmakers.  Een traditionele roman over de geschiedenis van een Italiaanse familie in Nederland.

Te ontdekken : Judith Schalansky - De atlas van afgelegen eilanden

In De atlas van afgelegen eilanden neemt Judith Schalansky ons mee naar vijftig afgelegen oorden – van Tristan da Cunha tot het atol Clipperton, van Christmaseiland tot Paaseiland – en vertelt ze grenzeloos absurde verhalen, zoals alleen de werkelijkheid die kan bedenken. Het zijn verhalen over zeldzame dieren en zonderlinge mensen – over gestrande slaven en eenzame natuur-onderzoekers, verdwaalde ontdekkers en verwarde vuurtorenwachters, vergeten schipbreukelingen en muitende matrozen. Kortom: over vrijwillige en onvrijwillige Robinsons – die bewijzen dat de avontuurlijkste reizen nog altijd in het hoofd plaatsvinden, met de vinger op de landkaart.

Uitgeroepen tot mooiste Duitse boek van 2009 en sinds dit jaar ook in het Nederlands verschenen is De atlas van afgelegen eilanden een boek om te koesteren. Schalansky heeft de atlas zelf prachtig vormgegeven en nodigt de lezer uit om vanuit zijn leunstoel de vele onbekende eilanden zelf te ontdekken. (bron : awbruna.nl)

Das Magazin Festival Gent op 20/09/2014

Das Magazin is het grootste literaire tijdschrift van de Lage Landen, opgericht door Toine Donk en Daniël van der Meer. In september 2011 verscheen het nulnummer, dat werd gefinancierd door crowdfunding. Sinds 2012 zijn tien volledige nummers uitgekomen. Een keur aan nationale en internationale auteurs – gevestigde namen en debutanten – verscheen in het blad, o.a. Chad Harbach, Franca Treur, Christophe Van Gerrewey, James Franco, Pepijn ‘Faberyayo’ Lanen, Griet Op de Beeck, Joost de Vries, Remco Campert, Delphine Lecompte, Kamagurka en Hanna Bervoets.

Op 18 mei 2013 organiseerde Das Magazin zijn eerste festival, dat binnen korte tijd was uitverkocht. In januari 2014 vond een soortgelijk leesfestijn plaats, maar dan volledig in het teken van de nieuwe roman van Haruki Murakami. Ook verscheen die maand het eerste Das Mag-boek: De autonauten van de kosmosnelweg. 

Op 20 september vinden er verspreid over Gent op verschillende fraaie locaties in totaal twaalf leesclubs tegelijk plaats. In elke leesclub is slechts plek voor 25 lezers. De schrijver zelf is er ook om met je in gesprek te gaan. De sfeer is ongedwongen en intiem. Voor de leesclub met Tom Lanoye is er een speciaal programma, omdat hier plek is voor ruim honderd lezers.

Vooraf kies je jouw leesclub, een maand voor het festival ontvang je het boek van je gekozen schrijver op de deurmat en zak je ermee weg in een luie fauteuil. In de tussentijd kun je online al met je mede-leesclubbers over het boek praten. Een ticket kost €25,00.

Om half negen begint de leesclub met jouw schrijver. De locatie van elke leesclub is nu nog geheim. De schrijver neemt niet plaats op een podium, maar zit temidden van de leesclub. Gespreksleiders zorgen dat alles goed verloopt.

De leesclub duurt zo’n anderhalf uur, daarna kun je natuurlijk je boek laten signeren en napraten. Na afloop van de leesclubs trekt iedereen naar Vooruit, voor een fuif na.

De deelnemende schrijvers en hun boeken 

Tom Rachman - De opkomst en ondergang van grootmachten

Het lijkt wel de titel van een economische verhandeling, deze nieuwe roman van Tom Rachman , één van de grote Engelstalige beloften, geboren in Londen en opgegroeid in Vancouver. Hij vestigde meteen zijn naam met zijn debuut, De onvolmaakten (2010), een wervelende roman over het wel en wee op een krantenredactie in Rome. Dat Rachman een wereldburger is, wordt nog meer duidelijk in zijn nieuwe roman, De opkomst en ondergang van grootmachten, waar zijn hoofdpersonage Tooly in haar korte leven reeds de helft van de wereld heeft gezien. Van Australië naar Bangkok, via New York naar een kleine plaatsje in Wales. Over drie door elkaar lopende tijdspannes volgen we Tooly als kind van tien, als jonge twintiger en als tot rust gekomen dertiger. Als lezer krijg je snel door dat ze reeds een hoop heeft meegemaakt.

In 2011 heeft Tooly zich als kleurloze vrouw in de dertig in het nietige Caergenog teruggetrokken. Ze heeft haar resterende centen gestopt in de aankoop van een boekhandel die gedoemd is failliet te gaan. Ze maakt lange wandelingen en schuwt de omgang met anderen. Ze leeft tussen de boeken en heeft enkel regelmatig contact met Fogg, een jonge nitwit die er als hulpje werkte en die ze uit haar eigen zak blijft betalen. Er komen maar enkele klanten per dag langs en het is maar een kwestie van tijd voor ze niets meer overhoudt. Tot ze op een dag een berichtje krijgt via de nieuwe media, die ze nog maar net in haar leven heeft toegelaten.

De jonge Tooly, een meisje van tien jaar, verhuist regelmatig van de ene grootstad naar de andere. Haar vader (Paul) wordt naar verschillende ambassades over de wereld gestuurd om er de informaticasystemen bij te werken. Paul is een emotioneel onhandige man van weinig woorden. Hij heeft geen voeling met zijn dochter en vergeet zelfs soms dat ze er is. Tooly moet steeds van school veranderen, zodat ze moeilijk aansluiting vindt bij leraars en leeftijdsgenoten. Wanneer ze op een dag in Bangkok Sarah tegenkomt stelt die zich voor als haar moeder. Tooly meent dat dit niet zo is, maar geniet toch van haar aandacht. Langzaam maar zeker eigent Sarah zich het kind toe.

Als tiener en jonge twintiger reist Tooly de hele wereld rond in het bonte gezelschap van Humphrey, een bibliofiel met Russisch accent en de flegmatieke Venn die steeds hun overgang naar een nieuwe bestemming regelt. Sarah sluit zich af en toe bij hen aan. Tooly hokt steeds samen met Humphrey, een soort vaderfiguur, terwijl Venn bezig is allerlei zaakjes te regelen. In New York gaat ze vaak alleen op pad en leert nieuwe mensen kennen door zichzelf met een smoes uit te nodigen in hun woonst. Ze leert drie studenten kennen en begint met één van hen, de timide Duncan een relatie. Normaal gezien wint ze het vertrouwen van vreemden om hen dan op te lichten, maar deze keer krijgt ze het niet over haar hart.

Gaandeweg vloeien de drie verhalen in elkaar over en beginnen bepaalde mysteries zich te ontplooien. Tooly wordt terug naar het verleden gezogen en zoekt contact met Sarah in de hoop dat die antwoorden kan geven op haar vragen. Werd ze als kind ontvoerd en weggehaald bij haar vader? Waarom hoort ze niets meer van Venn die toch steeds naar haar heeft omgekeken? En waarom spreekt de verwilderde Humphrey ineens vloeiend Engels? Ze is op aanraden van Duncan naar New York afgereisd, maar herkent amper de man waarmee ze zoveel jaren samen heeft doorgebracht. Ze ziet voor zichzelf geen weg meer terug voor ze antwoorden heeft gekregen op de vragen die haar blijven achtervolgen.

De opkomst en ondergang van grootmachten belicht belangrijke periodes in de geschiedenis, zoals het afbrokkelen van de Sovjet-Unie, de aanslagen van 9/11, de oorlog in Irak, e.a. Ze vormen echter een diffuse achtergrond waarvan Tooly zich amper bewust is. Ze is niet bijster geïnteresseerd in politiek of nieuwe media. Ze heeft als een van de laatsten een mobieltje en het internet heeft zich nog niet aan haar geopenbaard. Haar eigen leven is al moeilijk genoeg om te regelen en ze maakt enkel tijd voor haar grote liefde voor boeken. Toch is deze roman allesbehalve saai door de vlotte vertelstijl en de kleurrijke personages die worden belicht. Tom Rachman bezit bovendien de zeldzame kwaliteit om het hele verhaal door te blijven verrassen.

De Arbeiderspers raakt Paul Auster kwijt aan De Bezige Bij

En weer raakt De Arbeiderspers een auteur kwijt. De Bezige Bij kondigt in de najaarsbrochure de nieuwe roman van Paul Auster aan die in 2015 zal verschijnen. Dit najaar verschijnen al twee boeken van Auster bij De Bezige Bij. Dag/Nacht is de herdruk van Op reis in het scriptorium en Man in het duister. Daarnaast verschijnt een bundeling non-fictie (waarin nog niet eerder gepubliceerde stukken) onder de prozaïsche titel Verzamelde non-fictie. Paul Auster was in Nederland sinds zijn debuut Broze Stad (City of Glass) in 1988 verbonden aan De Arbeiderspers. (bron : tzum.info)