In de reeks kortverhalen die begeleid worden door de surrealistische tekeningen van de Duitse kunstenares Kat Menschik, is
De broodjesroof-verhalen het tweede couplet. Normaal gezien gaat het om verhalen die reeds aan bod kwamen in eerdere verhalenbundels en nu extra in de verf worden gezet. In dit geval is dat half de waarheid.
De tweede broodjesroof had ik al gelezen in
De olifant verdwijnt, een prima verhalenbundel die ik vorig jaar las.
De broodjesroof is echter een apart inleidend verhaal dat nooit eerder werd vertaald. Hierin schetst Murakami het verhaal waar
De tweede broodjesroof naar verwijst en wordt het graantje gezaaid van de latere paranoia, waarbij een pasgetrouwd koppel een McDonalds-restaurant overvalt en dertig big macs eist.
De link tussen beide verhalen moet u zelf maar ontdekken. Ik zou al snel te veel prijsgeven.
De broodjesroofverhalen zetten in ieder geval een mooie traditie verder. Murakami's mooiste verhalen gebundeld in een klein kunstwerkje.
De broodjesroof-verhalen zijn niet van hetzelfde kaliber als
Slaap, maar de bundeling van deze twee met elkaar verbonden verhalen zal niet misstaan in de boekenkast van menig fan en verzamelaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten