1 dec 2012

Chris Adrian - Midzomernacht

Chris Adrian is een Amerikaanse schrijver die inmiddels aan zijn derde roman toe is. Hij oogstte veel lof met zijn tweede werk Kinderhospitaal waarin hij de wereld liet overstromen. Met het recente Midzomernacht bewijst hij dat hij nog meer in zijn mars heeft. Adrian is kinderoncoloog en theoloog van opleiding. Deze achtergrond schemert door in zijn verhalen, waar personages met de dood van een geliefde of van een kind worstelen. Midzomernacht is een excentrieke roman over liefde, dood en rouw gelardeerd met expliciete sex en allerlei soorten vreemde elfen. Het is trouwens een bewerking van Shakespeare's Midzomernachtsdroom. Absoluut een vreemde en intrigerende leeservaring.

Deze ingewikkelde roman heeft veel personages met veel bagage. Drie mensen die elkaar niet kennen zijn op weg naar een feest. Hiervoor moeten ze door het Buena Vista Park en raken ze verdwaald. Het is midzomernacht en elk van hen komt in contact met de sprookjeswereld van elfen die zich in het bos ophoudt. De elfenkoningin heeft de ketens van de moordzuchtige Puck verbroken, waardoor iedereen die zich in het bos bevindt gevaar loopt.

De personages

Henry is een overbeschermde homo die net een zware liefdesbreuk achter de rug heeft met Bobby. Bobby had er juist voor gezorgd dat Henry zich wat losser ging gedragen en zijn neuroses, die hij heeft overgehouden aan een ontvoering in zijn jeugd, van zich af begon te werpen.

Will is gedumpt door Carolina, die hij leerde kennen in zijn job als boomchirurg. De boom van haar overleden broer Ryan was er erg aan toe en Will deed al het mogelijk om hem beter te maken. Toen ze verliefd werden werd de boom ook beter.

Molly is opgegroeid in een groot gezin onder het juk van Jezus. Ze werd in haar jeugd misbruikt door één van de vele pleegkinderen. Ze ontsnapt thuis en vindt werk in een bloemenwinkel, waar ze verliefd wordt op Ryan, die zich later van het leven berooft.

Met deze achtergronden geloven ze eerst niet echt wat hun overkomt in het bos en denken ze hervallen te zijn in hun naargeestigheid. Gaandeweg komen ze tot het besef dat deze dreiging in de sprookjeswereld ook repercussies heeft voor hun mensenwereld.

In de marge is er nog een groep jongeren, met Bries voorop, die in het bos komen repeteren voor een musical. Ze willen hiermee de wantoestanden van de burgemeerster aanklagen, zoals het feit dat er de laatste tijd meer en meer mensen zomaar verdwijnen.

De sprookjeswereld

De elfenkoningin Titania was eens erg gelukkig met koning Oberon. Deze bracht allerhande geschenken mee uit de mensenwereld, waaronder een kindje die ze Boy noemden. Boy wordt echter ziek en sterft na een lange behandeling - hiervoor daalt het elfenpaar af naar de mensenwereld, waar ze in de ogen van de mensen een normale gedaante hebben - aan leukemie. De koningin voelt geen liefde meer voor Oberon die vertrekt en zich verschuilt in de mensenwereld. Titania krijgt echter wroeging en laat het gevangen beest Puck los, in de hoop dat Oberon de elfenwereld in het park te hulp zal komen.

Kruisbestuiving

Midzomernacht laat de feeërieke wereld met de reële wereld samensmelten. Henry werd in zijn jeugd ontvoerd door Puck, in de gedaante van een sprekende hond. Titania stuurde Henry echter terug naar de mensenwereld, waar hij in contact kwam met Ryan en andere kinderen die hetzelfde waren overkomen. Allen hebben ze daar bepaalde gaven aan overgehouden.

Alle mensen die in het bos verdwaald raken en met Puck in contact komen, zien hem telkens in een andere gedaante: Molly als het pleegkind dat haar misbruikte, Bries als de burgemeester, Henry als de zwarte labrador die hem ontvoerde, ...

Bries meent dat de burgemeester enkel tot inkeer kan gebracht worden door een musical op te voeren die zijn daden terecht wijst en hem tot inkeer zal brengen. Alle personages interpreteren dit optreden tegen hun eigen achtergrond en Henry zal uiteindelijk partij moeten kiezen; voor of tegen Puck.

Conclusie

Deze roman is geen gebruikelijk leesvoer voor de pure romanlezer. Maar al je in je jeugd, zoals zovelen, In de ban van de ring hebt gelezen, bezit je voldoende affiniteit met de magische wereld die hier wordt gecreëerd. Adrians schrijfstijl is kleurrijk en uitvoerig, met soms lange tussenzinnen die het lezen niet altijd bevorderen. Het grote deel van Midzomernacht is een pure roman. De grote meerwaarde zit hem echter in de passages waar beide werelden wonderwel samenkomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten