Jan-Willem Anker - Een beschaafde man

Jan-Willem Anker debuteerde in  2005 met de gedichtenbundel Inzinkingen. Dit boek is zijn romandebuut, een op historische feiten gebaseerde avonturenroman. Aan het einde van de achttiende eeuw vertrekt de Schotse graaf Elgin als ambassadeur naar het Ottomaanse Rijk. Zijn opdracht om de Franse bezettingsmacht uit Egypte te verdrijven verliest hij al gauw uit het oog om zich aan een kunstzinnige onderneming in Athene te wijden. Als hij niet ingrijpt, gaan de tempels op de Akropolis verloren en daarmee het beste wat de mensheid heeft voortgebracht. Gedreven door eerzucht is Elgin bereid alles op het spel te zetten: zijn goede naam, zijn gezondheid en uiteindelijk ook de liefde.  

 

 

 

De vraag of de beroemde ‘Elgin Marbles’ (sculpturen van het Parthenon in Athene nu in het Brits Museum in Londen) eigenlijk terug zouden moeten naar hun land van herkomst, blijft geleerden en politici bezig houden. Deze roman laat op een boeiende manier zien hoe de Schotse graaf Elgin, diplomaat en fanatiek bewonderaar van antieke Griekse kunst, de kunstschatten, die hij eerst alleen wilde kopiëren en tekenen, omstreeks 1800 aantrof, verwaarloosd door de Turkse overheersers en de toenmalige Grieken. Met humor en ironie wordt de houding van alle partijen beschreven: de plaatselijke ambtenaren, de ingehuurde kunstenaars, Elgins zakelijke helpers, zijn jonge vrouw, en later het Engelse publiek - alles tegen de achtergrond van een door Napoleon bedreigd Europa, Elgins turbulente huwelijksleven en zijn voortdurende geldnood.

Wie meer wil lezen over de historische achtergrond van dit boek :

http://www.cobra.be/cm/cobra/boek/boek-recensie/boek-fictie-recensie/120621-sa-eenbeschaafdeman_recensie



Marente de Moor - De Nederlandse maagd

Winnaar van de AKO Literatuurprijs 2011    

De Nederlandse Maagd speelt zich af in het jaar 1936 en brengt een vergeten stuk uit de Nederlandse geschiedenis op een persoonlijke en subtiele manier tot leven, namelijk het tijdperk van het interbellum (de tijd tussen de beide Wereldoorlogen) en de neutrale rol die Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde.

De 18 jarige Janna wordt door haar vader vanuit Maastricht naar Aken gestuurd waar ze schermles gaat volgen bij één van de beste schermers ter wereld, tevens een oorlogsveteraan en vriend van haar vader. Deze wat knorrige en conservatieve man moet niets hebben van het opkomende Nazisme. Janna zelf worstelt niet alleen met haar houding tegenover de Nazi’s, maar ook met haar ontluikende seksualiteit die op een zeer broeierige manier beschreven wordt.

Uit het juryrapport: "Waar eindigt beschaving ? Hoe lang kun je je als buitenstaander bij een conflict aan de zijlijn ophouden ? Laat het verleden zich ooit begraven ? Het zijn vragen die Marente de Moor stelt in De Nederlandse maagd. Deze roman belicht de Nederlandse neutraliteit tijdens de Eerste Wereldoorlog op een subtiele manier, die tot nadenken stemt. De ethische dilemma's uit die tijd blijken ook vandaag de dag maar al te relevant."

 

En verder: "De Nederlandse maagd is een historische vertelling en een Bildungsroman ineen. Het verhaal speelt in een grensgebied waar de littekens van een oorlog nog maar net zijn vervaagd en zich alweer een nieuw conflict aandient. In zinnelijk en krachtig proza geeft De Moor haar prachtige personages gestalte. De manier waarop ze goochelt met beelden en metaforen is duizelingwekkend en de verwijzingen naar kasteelromans en spookverhalen betoveren. De Nederlandse maagd is een meeslepende, broeierige roman, die nog lang blijft nazinderen."

http://www.marentedemoor.nl/

Twee Vlamingen op shortlist AKO Literatuurprijs

Op de shortlist van de AKO Literatuurprijs staan dit jaar twee Vlaamse auteurs. Het gaat om Elvis Peeters (Dinsdag) en Peter Terrin (Post Mortem). De AKO Literatuurprijs 2012 wordt uitgereikt op maandag 29 oktober in Den Haag.

De longlist bestaat uit zes titels. De overige genomineerden zijn de Nederlandse auteurs Stephan Enter (Grip), Arnon Grunberg (De man zonder ziekte), Mensje van Keulen (Liefde heeft geen hersens) en Anton Valens (Het boek Ont).

 

De jury van de literatuurprijs had op 1 september een eerste selectie van 25 boeken gemaakt uit de 409 ingezonden Nederlandstalige werken. Op die ‘tiplijst’ stonden zeven Vlaamse auteurs. Stefan Brijs, Herman Brusselmans, Jan van Loy, Pascal Verbeken en Erik Vlaminck haalden de shortlist niet. De uiteindelijk winnaar ontvangt een bedrag van 50.000 euro en een sculptuur van Eugène Peters.

 

In 2011 ging de prijs naar Marente de Moor voor De Nederlandse maagd. David Van Reybrouck was een jaar eerder de laatste Vlaamse laureaat met ‘Congo, een geschiedenis’. (bron: destandaard.be)

Ben Lerner - Vertrek van station Atocha

 Een debuut dat op de voorzijde wordt geprezen door Jonathan Franzen en op de achterflap wordt bewierookt door Paul Auster. Er zijn schrijvers die het met minder moeten doen. Verder werd Vertrek van station Atocha door The Wall Street Journal, The Guardian en The New Yorker uitgeroepen tot een van de beste romans van het jaar en werd het bekroond met The Believer 2012 Book Award. Wat mij betreft zijn deze superlatieven en onderscheidingen volledig terecht. Lerner schrijft een bijzondere roman over een complex hoofdpersonage, Adam Gordon, een jonge Amerikaanse dichter die met een beurs naar Madrid is gekomen om er onderzoek te doen naar de invloed van de Spaanse burgeroorlog op de dichtkunst.

Adam houdt er echter een eigen onderzoek op na dat hij indeelt in verschillende fazen. Met behulp van alcohol, softdrugs en pillen doet hij aan zelfonderzoek. De invloed van deze stoffen moeten hem leren in hoeverre hij in staat is om zijn emoties en die van anderen te voelen. Als hij een man ziet huilen bij een schilderij in het Prado, acht hij hem een bedrieger. Adam sluit zich op en maakt gedichten door flarden weg te knippen uit andere teksten en dan weer te bewerken en te vervormen. 

Na een aanpassingsperiode zoekt Adam contact met de lokale bevolking. Zonder echt contact te leggen, leert hij Arturo kennen die hem verleidt om zijn gedichten voor te dragen op een voorleesavond. Hoewel hij zijn eigen werk niet als dichtkunst beschouwd, oogst Adam veel lof met zijn voordracht. De knappe Teresa van de galerie wil zijn gedichten naar het Spaans vertalen. Vanaf dan zal Adam onderzoeken in hoeverre zijn nieuwe aangemeten air van talentvolle dichter effect heeft op zijn omgeving. 

Connie Palmen - Logboek van een onbarmhartig jaar

 Op 11 november 2007 vraagt Hans van Mierlo Connie Palmen ten huwelijk. Op 11 november 2009, de dag waarop ze elf jaar en elf dagen bij elkaar zijn, trouwen ze in de Rode Hoed in Amsterdam. Op 11 maart 2010, na een ziekbed van zes weken, sterft Hans van Mierlo op de intensivecareafdeling van het O.L. Vrouwe Gasthuis te Amsterdam. 48 dagen na de dood van haar man begint Connie Palmen aan dit Logboek van een onbarmhartig jaar. Bang voor de dood van het vergeten zit Palmen met de pen op de huid van de pijn die de dood van een geliefde veroorzaakt.

Het logboek is het aangrijpende verslag van de hunkering naar een verdwenen lichaam, van zelfverlies, woede, en van de liefdevolle herinneringen aan een prachtige man.

 

Een boek waarvoor woorden te kort schieten om er ook maar verder iets over te schrijven.

 

 



Jens Christian Grondahl - Dat weet je niet

Een boek over een koppel dat al een kwarteeuw gelukkig getrouwd is: veel meer heeft de Deense  schrijver Jens Christian Grondahl niet nodig om van Dat weet je niet en boeiend verhaal te maken. David is advocaat, Emma is kunstenaar. Beiden zijn in raketvaart op weg naar de vijftig maar lijken daar verder weinig last van te hebben:
“Een mooi huis, een gewilde postcode. Een huwelijk dat standhield terwijl iedereen ging scheiden. Een geslaagd leven waarin de bewegingen werden herhaald in het vertrouwen dat hun kracht en hun richting over alle leemtes heen kon springen, over alle onverklaarbare aanvallen van afwezigheid.” Ze zijn Gelukkig met elkaar. En we vertellen geen groot geheim als we verklappen dat ze dat blijven tot op de laatste bladzijde.

Natuurlijk zijn er de muizenissen, de kleine oorlogen, en die hebben in dit boek vaak met ‘identiteit’ te maken. De Britse Emma is David na haar studies gevolgd naar Denemarken. David heeft dan weer alle banden met zijn Joodse roots doorgeknipt. Eigenlijk vinden ze hun afkomst irrelevant. “Kijk naar de bomen”, zegt David. “Hoe hoger de boom is, hoe groter de afstand tussen de kruin en zijn wortels. Een gelukte boom is een boom die mettertijd weg groeit van zijn wortels.” Maar dan graveert een of andere onverlaat een hakenkruis in hun brievenbus. En kort daarop brengt hun enige dochter Zoë haar Pakistaanse vriend Nabeel mee naar huis.

De intrede van Nabeel brengt onrust in huisje Weltevree. Zonder dat zijn gedrag daar ook maar enige aanleiding toe geeft, de jongen is zo ongeveer de Deens-Pakistaanse versie van de ideale schoonzoon. Maar had Zoë haar liefje vooraf niet moeten inlichten over haar vaders Joodse wortels? Hoe is het mogelijk dat het gesprek tussen het voorgerecht en de eend bij de Palestijnse kwestie belandde? En waarom doet het diner David heel de tijd denken aan zijn eerste bezoek aan zijn schoonmoeder, die toen begon te zeuren over haar vader die officier van de Britten in Palestina was geweest?

“Een lezer verweet me dat ik geen radicale jood en radicale moslim heb opgevoerd”, zei de auteur onlangs in een gesprek met De Standaard. “Hij vond dat mijn personages te lief zijn voor elkaar. Ik had geen interesse in die dynamiek. Ik wil doodgewone mensen laten zien binnen deze wereld waarin iedereen de mond vol heeft van botsende culturele identiteiten. Wanneer media praten over de clash tussen Oost en West blijft de taal veelal abstract. Maar de betrokkenen zijn mensen van vlees en bloed, individuen met een familie, kinderen. Ik wilde die persoonlijke, intieme dimensie brengen.’

Daar is Grøndahl meer dan in geslaagd. Zijn personages zijn mensen van vlees en bloed: als lezer heb je maar weinig verbeelding nodig om in hun schoenen te gaan staan.

Recensie van Thomas Blommaert

Artikel 'De geur van wondvocht' van Alexander Van Caeneghem in Streven (mei 2011) 

http://www.streventijdschrift.be/artikels/11/CaeneghemGrondahl.htm

Jens Christian Grondahl - Lucca

 

Jens Christian Grondahl (1959) is een van de succesvolste Deense schrijvers van dit moment. Hij is de afgelopen jaren in Nederland bekend geworden met een aantal romans die met elkaar gemeen hebben dat ze gaan over de vraag wat liefde is. Dat klinkt algemeen maar Grøndahls stijl is zozeer doortrokken van melancholie en zijn personages onderwerpen zich aan zulke diepgaande zelfanalyses dat zijn boeken je niet onberoerd laten. Ook in ‘Lucca’ (1998) is het inwisselbare en het vergankelijke van de liefde het onderwerp. De vrouwelijke hoofdpersoon Lucca, verliest bij een auto-ongeluk haar gezichtsvermogen. Zij en haar arts beginnen elkaar hun levensgeschiedenissen te vertellen. Zij ervaren hoe vluchtig intimiteit kan zijn en hoe eenzaam liefde en afscheid. Dat alleen de troost van de verhalen die ze uit hun leven kunnen smeden resteert.


In de Villa VPRO interviewt Michael Zeeman Jens Jens Grondahl naar aanleiding van de verschijning van zijn boek Veranderend Licht :

Ian McEwan - Eerste liefde

Ian McEwan debuteerde met een bundel korte verhalen First Love, Last Rites. Hiermee werd hij in één klap beroemd en won hij een jaar later de literaire prijs de Somerset Maugham Award. In het Nederlands werd het boek uitgebracht in 1975 onder de titel De laatste dag van de zomer. Eerste liefde bevat een selectie uit vroegere bundels De laatste dag van de zomer en Tussen de lakens (In Between the Sheets - 1977). Dit zijn de verhalen waaraan de schrijver destijds zijn bijnaam Ian McAbre dankte: er gebeuren gruwelijke zaken, personages kwellen elkaar soms op wrede wijze en seksualiteit uit zich in bizarre fantasieën en relaties.

Een rode draad vormen hoofdpersonen die zich moeilijk staande kunnen houden in de wereld en zich terugtrekken in isolement, wat dan soms leidt tot heftige uitbarstingen.

Incest, (gedwongen) travestie, seks tussen mens en dier, een man die 'trouwt' met een etalagepop (en vervolgens jaloers wordt): het zijn soms groteske vertekeningen waarachter eenzaamheid en het verlangen naar veiligheid schuil gaan. De geweldige stilist die McEwan is, diende zich in deze vroege verhalen al aan.   

De verhalen 'Huisvlijt', 'Stereometrie', 'Conversatie met een kastbewoner', 'De laatste dag van de zomer', 'Vlinders', 'Vermommingen' en 'Eerste liefde en laatste riten' komen uit De laatste dag van de zomer. 'Pornografie', 'Overpeinzingen van een gemainteneerde aap', 'Zo dood als het maar kan' en 'Psychopolis' zijn afkomstig uit Tussen de lakens.

Boeken van mijn vrouw : Peter Cameron - Een ongewoon huwelijk

Voor de liefhebbers van Ian McEwans Aan Chesil Beach

In het vroege, natte voorjaar van 1950 arriveert Coral Glynn op Hart House, een geïsoleerd landhuis op het Engelse platteland. Ze is als verpleegster in dienst genomen door Major Clement Hart, een jonge, gewonde oorlogsveteraan, om te zorgen voor zijn stervende moeder. Als er op mysterieuze wijze een gestolen ring boven tafel komt, als de knorrige huishoudster haar tegenwerkt en als ze bovendien verdacht wordt van een gruwelijke misdaad is Corals eenzaamheid compleet. Dan volgt uit het niets een huwelijksaanzoek van Clement, maar hoe weten deze twee onzekere mensen wat liefde is?

Peter Cameron schetst op onnavolgbare wijze een prachtig beeld over het leven en hoe we kunnen liefhebben – ingebed in een klassiek Engelse setting – zonder daarbij zijn compassie en humor uit het oog te verliezen. (Bron : Nieuw Amsterdam)

Boeken van mijn vrouw : Gioconda Belli - Het land van de vrouwen

Mijn vrouw is een alleslezer. Van historische werken van 800 pagina's tot de Twilight-reeks, maar ook romans van Ian McEwan of José Saramago. Ze leest ook meer vrouwgerichte literatuur, welke minder aan bod komt op deze blog. Daar ze niet bereid is om deze leeservaringen met u te delen, zal ik in deze rubriek de interessantste boeken belichten.

In een klein Latijns-Amerikaans land zijn sinds twee jaar nog uitsluitend vrouwen aan de macht. De nieuwe politieke partij nam onverwachts de plaats in van de zittende regering toen deze had gefaald bij de hulpverlening na de uitbarsting van de vulkaan Mitre. De vrouwen nemen het heft in handen om de maatschappij eens goed ‘schoon te wassen’. Alle vernieuwingen die worden doorgevoerd door de nieuwe regering leidden natuurlijk ook tot verzet. Zullen de partij en haar leden standhouden of vallen ze ten prooi aan de (onderlinge) concurrentie?

Deze roman is een humoristische politieke satire op de bestaande politieke landschap van Latijns-Amerika, die overwegend uit mannen bestaat.

Gioconda Belli heeft in 2012 de La Otra Orilla Literatuurprijs gewonnen. De jury roemde ‘de humoristische politieke satire, het inventieve plot en de vaardigheid de spanning van het verhaal vast te houden. (…) Het landschap van de Latijns-Amerikaanse politieke roman wordt grotendeels gedomineerd door mannen, daarom is deze roman een leuke en onverwachte provocatie.’

‘Het is een krachtig en provocerend verhaal van deze gevierde auteur, die zowel mannen als vrouwen in ieder geval veel gespreksstof heeft gegeven.’ – Semana (bron : De Geus)

Karen Russell - Swamplandia!

De Amerikaanse auteur Karen Russell werd met haar tweede roman, Swamplandia!, eerder dit jaar finalist voor de Pulitzer Prize. Dat schept natuurlijk hoge verwachtingen. Na een verkenning van vijftig bladzijden was ik echter niet zo enthousiast. Karen schrijft heel levendig, waardoor je als lezer meteen wordt gesmeten in een wereld waar je niet mee vertrouwd bent. De uitbundig beschreven personages en plaats van gebeuren nodigen je echter wel uit om verder te lezen. En dat werd een waar genot. Na de eerste honderd bladzijden splitst het verhaal zich op in verschillende queesten waar we om de beurt twee van de drie kinderen van de familie Bigtree volgen in hun pogingen om het gezin en de krokodillenfarm/amusementspark Swamplandia bij elkaar te houden.

Swamplandia is over zijn hoogdagen nadat Hilola Bigtree, krokodillenworstelaarster en moeder van het gezin Bigtree door kanker is omgekomen. Zij was immers de grote trekpleister met haar duik in de krokodillenpoel. Jongste dochter Ava wil haar opvolgen, maar is met haar dertien jaar nog te jong. Oudere zus Ossie is dan weer meer gefascineerd door haar communicatie met de doden en wordt verliefd op een jonge baggeraar die op zeventienjarige leeftijd om het leven kwam. Broer Kiwi komt in conflict met zijn vader, de Chief, over de toekomst van het pretpark. Ze zitten tot over hun oren in de schulden. Kiwi verlaat het huis en gaat werken in de Wereld der Duisternis, een nieuw pretpark op het vasteland dat veel bezoekers aantrekt. Vanaf dan volgen we om de beurt de lotgevallen van Ava en Kiwi.

Ian McEwan - Aan Chesil Beach

Een klein hotelletje aan de Engelse kust, juli 1962. Twee jonge mensen, Edward Mayhew en Florence Ponting zijn zojuist getrouwd. Ze worstelen zich door een onappetijtelijke maaltijd heen in de wetenschap dat weldra het moment aanbreekt dat zij zich naar bed zullen begeven en de liefde zullen bedrijven. Allebei zijn ze onzeker over wat er komen gaat. Edward piekert over een te grote mate van opgewondenheid waardoor hij wellicht te vroeg klaar zal komen. Florence kampt met een onoverwinbare weerzin tegen alles wat met ‘de daad’ te maken heeft. Ze heeft plichtsgetrouw een handboek voor jonge bruidjes van kaft tot kaft gelezen, maar dat heeft voor haar de situatie er niet beter op gemaakt. Wanneer het dan zo ver is, nemen de gebeurtenissen een onvermijdelijke wending en met elk woord, elk gebaar, elke stap, raken Edward en Florence nog verder van elkaar verwijderd. Tot een weg terug voor eeuwig onmogelijk is geworden en de twee jonggehuwden elkaar na die ene nacht nooit meer zullen terugzien.

 

Ian McEwan ontleedt zijn hoofdpersonen zo nauwkeurig dat het bijna pijnlijk is. Hij legt laag voor laag iets bloot van het wezen van mens-zijn. In dit geval, hoe de verstikkende mores van de tijd het deze twee mensen onmogelijk maakt om vrijuit met elkaar te praten, hun hart te luchten en hun problemen en zorgen te delen. Nu zijn Edward en Florence er toe veroordeeld om ieder in hun eigen gesloten wereld te blijven. Ze kunnen geen wijs worden uit de wirwar van gevoelens en gedachten in hun eigen hoofd, laat staan dat ze zich in kunnen leven in de belevingswereld van de ander. Dat is een onbarmhartig leefklimaat: zowel Edward als Florence kunnen niet anders dan invullen voor de ander. Ze vinden beweegredenen en verklaringen die de werkelijkheid geen recht doen, en die een positief verloop van de gebeurtenissen onmogelijk maken.

 

Hoe fileer je een stuk vlees ? Vraag het aan Uw slager.

Hoe fileer je de menselijke ziel ? Lees het werk van Ian McEwan.

Out of the Book Films : Ian McEwan - On Chesil Beach (trailer)

 

Ian McEwan - Amsterdam

 

Na het lezen van 'Zaterdag' was ik dringend toe aan ander werk van deze Britse topauteur en koos ik voor 'Amsterdam' waarmee hij in 1998 de Booker Prize heeft gewonnen.

 

De omslagillustratie is van de hand van Felician Freiherr von Myrbach-Rheinfeld (1853-1940), een Oostenrijks schilder en boekillustrator die na een militaire opleiding overwegend militaire thema's in zijn kunst verwerkte en die ook nog illustraties leverde voor schrijvers als Alphonse Daudet en Victor Hugo.

 

Deze illustratie sluit zeer goed aan bij het slot van dit boek, een tweegevecht of duel om de eer tussen de 2 hoofdpersonen.Na de crematie van Molly Lane blijven drie ex-minnaars, allen heren van stand, verweesd achter: een succesvol componist, de hoofdredacteur van een kwaliteitskrant en een rechts minister met premierambities. Molly's schokkende dood en een set foto's in haar nalatenschap inspireren de eerste twee tot een sardonisch verbond dat hun leven op het spel zet, hun vriendschap op de proef stelt en de politieke carrière van de derde ondermijnt.

  

Over 'Amsterdam'

MCEWAN

(in 1998 in The Observer) « Het boek gaat over te ver reikende ambities, over het zelfbedrog en de hoogmoed die alle mannen van mijn leeftijd onvermijdelijk ten deel vallen wanneer ze succes boeken en alom gerespecteerd worden.»

De titel

 

Verwijst naar een private joke tussen McEwan en een bevriende psychiater.

MCEWAN

« We waren hardop aan het filosoferen over wat er zou gebeuren als één van ons de ziekte van Alzheimer zou krijgen en razendsnel zou aftakelen. Het leek ons wel zo fair dat de ander hem dan naar Amsterdam zou brengen om 'm te laten euthanaseren: alleen zo zou een beschamend einde vermeden kunnen worden. 'Amsterdam' werd vanaf dan ons codewoord voor 'Je hersenen gaan erop achteruit.' Toen ik mijn computer eens vergat, zei mijn vriend: 'Well, it's Amsterdam for you.'»

 

Victor Catala - Eenzaamheid

 Víctor Català, pseudoniem voor de vrouwelijke schrijfster Caterina Albert i Paradís (1869-1966), wordt beschouwd als een van de grootste Catalaanse schrijvers. Haar roman Eenzaamheid werd verboden door Franco. Na het uitbrengen van een theatermonoloog in 1898 over de beklagenswaardige positie van de vrouw in de maatschappij bracht dit zoveel ophef teweeg dat ze opteerde verder te schrijven onder het mannelijke pseudoniem Víctor Català. Pas na haar dood mocht het in Spanje weer verschijnen. Deze prachtige roman werd de afgelopen jaren in verschillende landen herontdekt en verschijnt nu eindelijk (2011) in een Nederlandse vertaling. Dit boek wordt beschouwd als de belangrijkste Catalaanse roman van vóór de Spaanse Burgeroorlog. Eenzaamheid vertelt het tragische verhaal van een jonge vrouw die geheel is overgeleverd aan een leven in afzondering. Tegen de tijdgeest in besluit zij op een dag haar man te verlaten en het heft in eigen handen te nemen.

Mila, een energieke jonge vrouw, wordt door haar man Matias meegenomen naar een kluizenaarswoning in de Pyreneeën. De grillige natuur en de wisselende seizoenen beïnvloeden Mila’s gemoedstoestand. Bovendien houdt haar man zich bezig met louche zaken en bekommert hij zich niet om haar. De omgang met de vriendelijke herder Gaietà maakt het gebrek aan contact met de buitenwereld deels goed. Maar de weinige mensen in haar omgeving keuren dit af. Opnieuw is zij op zichzelf aangewezen. Noodgedwongen neemt zij een rigoureus besluit. Eenzaamheid getuigt van poëtische intensiteit en psychologisch inzicht, en is een bijzondere herontdekking uit de vroeg moderne Europese literatuur.

Stuart Evers - De laatste sigaret

  De hoofdpersonen in De laatste sigaret, vooral dertigers en veertigers, bevinden zich op een kruispunt in hun leven. Elaine is net bevallen en verdenkt haar echtgenoot van een affaire met een collega, Angela zoekt haar jeugdliefde Marty op vlak voor haar eigen trouwerij en raakt in de war als hij niet meer naar sigarettenrook ruikt, een jongen gaat met een stapel familiekiekjes in de hand op zoek naar het verleden van zijn vader. Het zijn miniaturen uit het echte leven, over vriendschap, liefde en verraad. In alle verhalen speelt de sigaret een rol, soms de hoofdrol, vaker een minimale bijrol. Stuart Evers slaagt er steeds opnieuw in in enkele pagina’s een nieuwe wereld op te roepen en de lezer mee te sleuren in de loop der gebeurtenissen, om de lezer even bruut en met een hoofd vol vragen achter te laten en aan een nieuw verhaal te beginnen. De laatste sigaret is een bundel intrigerende verhalen. Ook voor niet-rokers.

Dave Eggers - Een hologram voor de koning

Dave Eggers is een van de grote hedendaagse schrijvers van deze eeuw met bekende romans als Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit, Wat is de Wat en Zeitoun. Hij kreeg al verscheidene onderschei-dingen voor zijn werk. Een hologram voor de koning , zijn meest recente roman, is slechts de eerste die ik van deze auteur aanvat. Ik vrees dat Dave Eggers met dit verhaal niet in de prijzen zal vallen. Niet dat het een slechte roman is, maar het verhaal heeft, naar mijn mening, niet genoeg diepgang en spankracht. De vertelstijl is wel aangenaam en vlot om te lezen, maar als lezer blijf je toch wel op je honger zitten. Misschien niet de ideale roman om mee te starten.

Alan Clay, gescheiden en vader van Kit, trekt naar Saoedi-Arabië om zijn leven uit het slop te halen. Hij is bijna bankroet en heeft dringend geld nodig om zijn dochter te laten studeren. In opdracht van Reliant, tracht hij als consultant een grote opdracht binnen te halen. Hiervoor moet hij koning Abdullah zelf trachten te overtuigen van het nut van holografische presentaties. Samen met drie technici van het bedrijf wachten ze tot ze een presentatie kunnen geven.

 

Dat is in grote lijnen het verhaal. De koning komt maar niet en elke dag wachten ze opnieuw in KAEC, de gloednieuwe, technologische stad die de koning wil bouwen voor zijn onderdanen. Hij struint daar wat rond en tracht zich niet te opvallend te gedragen of misdragen. Steeds hangt de dreiging van het overtreden van plaatselijke regels en gewoontes boven zijn hoofd.

 

Telkens wanneer Alan zich verslaapt doet hij beroep op chauffeur Yousef met wie hij een vriendschapsband opbouwt. Of zo voelt hij het toch, want hij weet niet hoe de mensen hier werkelijk over hem denken. Ook voor de Deense Hannah heeft hij gevoelens,maar zij wil dingen van hem die hij haar niet kan geven.

 

Tijdens het lange wachten op de koning overdenkt Alan zijn leven. Hij was ooit een selfmade-man die furore maakte in de fietsenbranche, maar de mondialisering heeft zijn ambities gefnuikt. Nu heeft hij niets meer, buiten een gezwel in zijn nek. Hij hoopt vurig deze deal rond te krijgen om zo zijn leven terug op de rails te krijgen, als hij de koning maar eens zou kunnen spreken.