Liefde voor de Roman is een blog over hedendaagse romans en tijdloze klassiekers aangevuld met interessante weetjes over literatuur. Deze blog pretendeert niet alles te weten over literatuur. Inbreng en reacties van derden worden zeker geapprecieerd.
30 mrt 2014
Het zomerseizoen van De Bezige Bij
Zomer 2014 bij De Bezige Bij. Op de cover prijkt de nieuwe roman van Philip Huff (Boek van de doden), een generatieroman waar veel van wordt verwacht. Uitkijken is het ook naar de tweede roman van Teju Cole (Elke dag is er voor de dief) waarin een jonge Nigeriaan die in New York woont naar Lagos trekt om zijn thuisland te herontdekken. Er verschijnt ook een essay van Alessandro Baricco (Een bepaald idee van de wereld), een ode aan de literatuur waarin Baricco vertelt over de vijftig boeken die zijn leven hebben gekleurd. Tenslotte is er nog plaats voor Amos Oz (Joden en woorden) die samen met zijn dochter langs het panorama van de Joodse geschiedenis trekt om de nauwe betrekking tussen Joden en woorden te verklaren.
26 mrt 2014
Dave Eggers - De cirkel
Mae Holland is haar baantje bij een nutsbedrijf na achttien maanden grondig beu en doet beroep op haar studievriendin Annie om haar binnen te krijgen bij De cirkel, de beste werkgever ter wereld. Annie heeft zich na haar studies in ijltempo opgewerkt tot een belangrijke schakel binnen het bedrijf dat ligt op een uitgestrekte campus. Mae moet haar studielening nog afbetalen en wil haar hardverdiende diploma ten gelde maken. Tot haar verbazing moet ze niet eens solliciteren en krijgt ze meteen een rondleiding binnen het bedrijf waar het de werknemers werkelijk aan niets ontbreekt. Ze begint onderaan, maar kan snel doorgroeien als ze de juiste ingesteldheid toont, die van een creatieve jonge geest die wil innoveren.
Mae begint zoals iedereen bij costumer experience waar ze snel, efficiënt en vooral menselijk moet reageren op vragen van adverteerders. Haar service wordt gequoteerd en er wordt gestreefd naar 100% klanten-tevredenheid. Tegelijkertijd moet ze actief participeren in de gemeenschap van de cirkelaars met wie ze via een tweede en een derde scherm permanent in contact staat. Alles wordt met elkaar gedeeld via positieve feedback, waardoor Mae zich gedurende de eerste paar weken letterlijk overspoeld voelt.
Maar Mae is trots elke dag te kunnen werken voor het bedrijf dat groot is geworden met een allesomvattend systeem waarbij men alle handelingen op het internet kan doen met één profiel en één wachtwoord. Truyou gaat immers uit van één echte identiteit en maakt alles transparant en zichtbaar, zodat komaf kan worden gemaakt met vele vormen van cybercriminaliteit. De cirkel is ondertussen actief op vele domeinen van het leven. Gaande van gezonde voeding tot goedkope huisvesting tot allerlei gadgets die het leven aangenamer maken. Ook het nieuwe revolutionaire project Seechange, waarbij de volledige wereld in kaart kan worden gebracht met minuscule camera's gaat uit van de ideologie dat alles wat gebeurt openbaar moet zijn.
Om aan het hectische leven binnen De cirkel te ontsnappen, kan Mae vluchten naar haar ouders die nog leven in de oude wereld. Ze wordt er geconfronteerd met de achteruitgaande gezondheidstoestand van haar vader die aan MS lijdt. Ook haar ex-vriendje Mercer die er vriend aan huis is, komt ze vaker tegen dan haar lief is. Hij heeft niet veel op van haar "sociale job" en levert constant kritiek op haar nieuwe leven. Om volledig tot rust gaat ze soms in haar eentje kajakken in de baai van San Francisco.
Na enkele weken wordt Mae op het matje geroepen omdat ze niet sociaal genoeg is binnen De Cirkel. Ze neemt amper deel aan vrijwillige activiteiten en wat ze wel doet, deelt ze niet met haar cirkelgenoten. Haar participatieranking is te laag en ze wordt met aandrang gevraagd dit te verhelpen. Mae stort zich vol overgave op alle sociale media die De cirkel te bieden heeft en probeert meer over zichzelf en haar passies te delen met anderen. Ze gaat ook actief naar evenementen in de hoop dat anderen haar daar zien. Haar inzet wordt volop geprezen.
Ondanks haar hectische werk en vrije tijd die nu bijna volledig werkgerelateerd is, zoekt ze nog naar een leuke man binnen de gemeenschap. Ze ontmoet Kalden, een geheimzinnige man met grijs haar. Zijn ongepolijste persoonlijkheid fascineert haar. Hij verdwijnt steeds even snel als hij gekomen is en niemand schijnt hem binnen De cirkel te kennen. Wanneer Mae op een avond spontaan gaat kajakken zonder toestemming en zonder reddingsvest, wordt ze betrapt door enkele camera's die er zijn geplaatst. Ze vreest voor haar job, maar haar misstap is aanleiding voor de volgende stap in haar carrière. Onder druk van de leiding van De cirkel wordt ze volledig transparant.
Mae krijgt een halsketting met camera die haar volledige doen en laten in kaart brengt. Iedereen kan haar volgen. Nadat enkele politici zich kandidaat hebben gesteld om transparant te gaan is het de nieuwe rage. Zij die het niet doen, hebben iets te verbergen en zijn niet te vertrouwen. Mae stijgt hierdoor enorm in de ranking en brengt de hele dag live verslag uit van de vele verwezenlijkingen binnen De cirkel. Wel moet ze haar gedrag aanpassen omdat iedereen meekijkt. Zo kan ze niet meer in het geheim afspreken met Kalden. Er zijn ook ongewenste effecten zoals Annie die jaloers is op haar nieuwe status en een toenemende vervreemding van haar ouders.
Met rasse schreden werkt men toe naar de voltooiing van de Cirkel. Mercer, Kalden en haar ouders trachten haar nog op andere ideeën te brengen, maar Mae geeft zelf de aanzet naar een volledig geregelde wereld, waarin iedereen alles over iedereen zal weten. Even twijfelt ze nog als Annie zich verzet tegen het blootleggen van haar verleden, maar het lijkt onomkeerbaar. Er zal een volledig transparante wereld ontstaan waarin niemand zich nog kan verstoppen.
Ik was niet zo'n grote fan van Dave Egger's vorige roman (Een hologram voor de koning) waarin je lang moest wachten voor er iets gebeurde. In De cirkel gebeurt er echter zo veel dat je van de ene in de andere verbazing valt. De belevenissen van Mae verwoorden de utopische maatschappij die De cirkel nastreeft. Totale transparantie op elk vlak van het leven moet tot het opperste geluk leiden. Wat op het eerste zicht als een ideale samenleving overkomt is in feite een totale vernietiging van de persoonlijke levenssfeer. Dave Eggers houdt zijn lezers een spiegel voor en toont ons een hallucinant toekomstbeeld.
Mae begint zoals iedereen bij costumer experience waar ze snel, efficiënt en vooral menselijk moet reageren op vragen van adverteerders. Haar service wordt gequoteerd en er wordt gestreefd naar 100% klanten-tevredenheid. Tegelijkertijd moet ze actief participeren in de gemeenschap van de cirkelaars met wie ze via een tweede en een derde scherm permanent in contact staat. Alles wordt met elkaar gedeeld via positieve feedback, waardoor Mae zich gedurende de eerste paar weken letterlijk overspoeld voelt.
Maar Mae is trots elke dag te kunnen werken voor het bedrijf dat groot is geworden met een allesomvattend systeem waarbij men alle handelingen op het internet kan doen met één profiel en één wachtwoord. Truyou gaat immers uit van één echte identiteit en maakt alles transparant en zichtbaar, zodat komaf kan worden gemaakt met vele vormen van cybercriminaliteit. De cirkel is ondertussen actief op vele domeinen van het leven. Gaande van gezonde voeding tot goedkope huisvesting tot allerlei gadgets die het leven aangenamer maken. Ook het nieuwe revolutionaire project Seechange, waarbij de volledige wereld in kaart kan worden gebracht met minuscule camera's gaat uit van de ideologie dat alles wat gebeurt openbaar moet zijn.
Om aan het hectische leven binnen De cirkel te ontsnappen, kan Mae vluchten naar haar ouders die nog leven in de oude wereld. Ze wordt er geconfronteerd met de achteruitgaande gezondheidstoestand van haar vader die aan MS lijdt. Ook haar ex-vriendje Mercer die er vriend aan huis is, komt ze vaker tegen dan haar lief is. Hij heeft niet veel op van haar "sociale job" en levert constant kritiek op haar nieuwe leven. Om volledig tot rust gaat ze soms in haar eentje kajakken in de baai van San Francisco.
Na enkele weken wordt Mae op het matje geroepen omdat ze niet sociaal genoeg is binnen De Cirkel. Ze neemt amper deel aan vrijwillige activiteiten en wat ze wel doet, deelt ze niet met haar cirkelgenoten. Haar participatieranking is te laag en ze wordt met aandrang gevraagd dit te verhelpen. Mae stort zich vol overgave op alle sociale media die De cirkel te bieden heeft en probeert meer over zichzelf en haar passies te delen met anderen. Ze gaat ook actief naar evenementen in de hoop dat anderen haar daar zien. Haar inzet wordt volop geprezen.
Ondanks haar hectische werk en vrije tijd die nu bijna volledig werkgerelateerd is, zoekt ze nog naar een leuke man binnen de gemeenschap. Ze ontmoet Kalden, een geheimzinnige man met grijs haar. Zijn ongepolijste persoonlijkheid fascineert haar. Hij verdwijnt steeds even snel als hij gekomen is en niemand schijnt hem binnen De cirkel te kennen. Wanneer Mae op een avond spontaan gaat kajakken zonder toestemming en zonder reddingsvest, wordt ze betrapt door enkele camera's die er zijn geplaatst. Ze vreest voor haar job, maar haar misstap is aanleiding voor de volgende stap in haar carrière. Onder druk van de leiding van De cirkel wordt ze volledig transparant.
Mae krijgt een halsketting met camera die haar volledige doen en laten in kaart brengt. Iedereen kan haar volgen. Nadat enkele politici zich kandidaat hebben gesteld om transparant te gaan is het de nieuwe rage. Zij die het niet doen, hebben iets te verbergen en zijn niet te vertrouwen. Mae stijgt hierdoor enorm in de ranking en brengt de hele dag live verslag uit van de vele verwezenlijkingen binnen De cirkel. Wel moet ze haar gedrag aanpassen omdat iedereen meekijkt. Zo kan ze niet meer in het geheim afspreken met Kalden. Er zijn ook ongewenste effecten zoals Annie die jaloers is op haar nieuwe status en een toenemende vervreemding van haar ouders.
Met rasse schreden werkt men toe naar de voltooiing van de Cirkel. Mercer, Kalden en haar ouders trachten haar nog op andere ideeën te brengen, maar Mae geeft zelf de aanzet naar een volledig geregelde wereld, waarin iedereen alles over iedereen zal weten. Even twijfelt ze nog als Annie zich verzet tegen het blootleggen van haar verleden, maar het lijkt onomkeerbaar. Er zal een volledig transparante wereld ontstaan waarin niemand zich nog kan verstoppen.
Ik was niet zo'n grote fan van Dave Egger's vorige roman (Een hologram voor de koning) waarin je lang moest wachten voor er iets gebeurde. In De cirkel gebeurt er echter zo veel dat je van de ene in de andere verbazing valt. De belevenissen van Mae verwoorden de utopische maatschappij die De cirkel nastreeft. Totale transparantie op elk vlak van het leven moet tot het opperste geluk leiden. Wat op het eerste zicht als een ideale samenleving overkomt is in feite een totale vernietiging van de persoonlijke levenssfeer. Dave Eggers houdt zijn lezers een spiegel voor en toont ons een hallucinant toekomstbeeld.
25 mrt 2014
Tommy Wieringa wint De Inktaap
De Nederlandse Schrijver Tommy Wieringa is dit jaar de winnaar van de literaire jongerenprijs De Inktaap met zijn roman "Dit zijn de namen". Ruim 1500 scholieren uit Nederland, Vlaanderen, Suriname en Curaçao riepen het boek uit tot hun favoriet. Wieringa ontving de prijs maandag in Rotterdam in het bijzijn van zo’n 1000 scholieren.
Voor de prijs lezen scholieren van 15 tot 18 jaar de boeken die respectievelijk de AKO Literatuurprijs, de Libris Literatuurprijs en de Gouden Boekenuil hebben gewonnen. Dit jaar was daar voor het eerst ook een nominatie uit de Caraiben aan toegevoegd. Er deden leerlingen aan mee van ongeveer 120 scholen.
Het doel van De Inktaap is de uitwisseling van Nederlandstalige boeken tussen leerlingen, docenten en scholen te stimuleren in het Nederlandse taalgebied. De Nederlandse Taalunie is een van de initiatiefnemers van de prijs, die sinds 2002 jaarlijks wordt uitgereikt. (bron : standaard.be)
Voor de prijs lezen scholieren van 15 tot 18 jaar de boeken die respectievelijk de AKO Literatuurprijs, de Libris Literatuurprijs en de Gouden Boekenuil hebben gewonnen. Dit jaar was daar voor het eerst ook een nominatie uit de Caraiben aan toegevoegd. Er deden leerlingen aan mee van ongeveer 120 scholen.
Het doel van De Inktaap is de uitwisseling van Nederlandstalige boeken tussen leerlingen, docenten en scholen te stimuleren in het Nederlandse taalgebied. De Nederlandse Taalunie is een van de initiatiefnemers van de prijs, die sinds 2002 jaarlijks wordt uitgereikt. (bron : standaard.be)
20 mrt 2014
De Slegte wordt terug Vlaams
De acht Vlaamse filialen van boekhandelketen Polare maken een doorstart onder de naam De Slegte. De vorige eigenaar, Jan Bernhard van de Slegte, heeft de Vlaamse boekwinkels teruggekocht. Het gaat om winkels in Antwerpen, Gent, Leuven, Mechelen, Brugge, Aalst en Hasselt.
“Omdat we nu niet meer van een Nederlands hoofdkantoor en centraal gestuurde inkoopafdeling afhangen, zullen we wat betreft ramsj- en voordeelboeken sneller kunnen inspelen op de wensen van onze klanten. Interessante boeken aan interessante prijzen, dat was en blijft het motto van De Slegte.”Daarnaast zullen de winkels ook nieuwe boeken blijven verkopen. De Nederlandse filialen van De Slegte staan verder los van de Vlaamse doorstart. (bron : nrc.nl)
18 mrt 2014
Te ontdekken - Julian Barnes : Wijsneus in de keuken
Julian Barnes doet verslag van zijn jarenlange zoektocht naar gastronomische precisie en culinaire verrukking. Wijsneus in de keuken is de perfecte troost voor iedereen die ooit uit frustratie een kookboek door het keukenraam wilde smijten, en een must-read voor alle liefhebbers van Barnes.
De veelgeprezen Engelse romancier (1946) bewijst in dit boekje met zeventien stukjes over culinaire aangelegenheden opnieuw zijn veelzijdigheid. Ogenschijnlijk badinerend maar met een ondertoon van ernst vertelt hij over zijn ervaringen met strenge kookboeken die vaak met fraaie illustraties de goedwillende amateur ontmoedigen.
Hij filosofeert over de ideale keuken en inventariseert alvast de voornamelijk overtollige en driedubbele materialen in zijn eigen keuken, om ze daarna weer zorgvuldig in de laden terug te leggen. Smakelijk dist hij desastreus verlopen 'etentjes' op met vrienden, om hierna wijzer geworden een bevlogen pleidooi te houden voor eigen creativiteit en plezier. Zo bezien is zijn korte parcours door keukenland, behalve een vrolijke literaire exercitie, ook een hoopvolle aanmoediging voor de naar beter voedsel snakkende Engelsman. Elk stukje begint met kleine zwart-wittekening.
De veelgeprezen Engelse romancier (1946) bewijst in dit boekje met zeventien stukjes over culinaire aangelegenheden opnieuw zijn veelzijdigheid. Ogenschijnlijk badinerend maar met een ondertoon van ernst vertelt hij over zijn ervaringen met strenge kookboeken die vaak met fraaie illustraties de goedwillende amateur ontmoedigen.
Hij filosofeert over de ideale keuken en inventariseert alvast de voornamelijk overtollige en driedubbele materialen in zijn eigen keuken, om ze daarna weer zorgvuldig in de laden terug te leggen. Smakelijk dist hij desastreus verlopen 'etentjes' op met vrienden, om hierna wijzer geworden een bevlogen pleidooi te houden voor eigen creativiteit en plezier. Zo bezien is zijn korte parcours door keukenland, behalve een vrolijke literaire exercitie, ook een hoopvolle aanmoediging voor de naar beter voedsel snakkende Engelsman. Elk stukje begint met kleine zwart-wittekening.
16 mrt 2014
Ish Ait Hamou - Hard hart
Ish Ait Hamou, geboren op 9 april 1987, is vooral gekend als jurylid van So You Think You Can Dance. Hij is afkomstig uit een sportieve familie en schopte het tot succesvol danser en choreograaf. Van jongs af schrijft Ish verhalen en omdat hij zijn liefde voor dans en choreografie combineert met die voor woorden, omschrijft hij zichzelf liever als storyteller. Zijn debuut Hard hart is op enkele weken tijd uitgegroeid tot een bestseller die reeds toe is aan zijn derde druk. Ligt het aan het boek of aan de sterrenstatus van Ish? Benieuwd hoe hij het ervan afbrengt lees ik zijn korte roman van 160 pagina's op twee dagen uit. Het leest gemakkelijk, maar is het ook een goede roman?
Tom Macleigh verlaat op jonge leeftijd het ouderlijk huis om aan de universiteit van Boston te gaan studeren. Hij zal de geborgenheid van thuis niet echt missen. Zijn ouders leven een liefdeloos huwelijk na de komst van hun eerste kind, zijn oudere broer, die op jonge leeftijd het gezin definitief de rug heeft toegekeerd. Moeder kijkt de hele dag televisie en ook vader trekt zich terug in zijn schulp, zodat het niet hoeft te verwonderen dat Tom een rustige, timide jongen wordt met een passie voor kunst die liever in zijn fantasiewereld vertoeft.
Het vertrek naar Boston is dan ook een grote stop voor de jongen. Hij houdt er van de anonimiteit waardoor hij onopgemerkt door het studentenleven kan schrijden zonder op te vallen. Hij houdt ervan dingen alleen te doen, al voelt hij zich niet eenzaam. Sporadisch knoopt hij relaties aan met mensen, zoals het oude echtpaar Blake en Proctor die in zijn gebouw wonen en hem als een tegenpool van zijn ouders overkomen. Candice, een jonge twintiger die een platenzaak openhoudt waar hij per toeval binnenloopt doet hem vooral denken aan zichzelf. Ook zij leeft in een fantasiewereld.
Tom raakt echter vanaf de eerste studiedag in de ban van Rachella, een blonde studente die hem overrompelt in zijn gevoelens. Hij durft haar niet echt aanspreken en bemint haar vanop een afstand. Constant zoekt hij manieren om met haar in contact te komen, maar als de kans zich voordoet, is hij te verlegen. Hij verliest zich in zijn fantasiewereld daar ze in de echte wereld onbereikbaar lijkt. Hij maakt ook kennis met zijn donkere kant die steeds op de loer ligt als hij de wanhoop nabij is. In zo'n toestand loopt zijn eerste echte ontmoeting met Rachella af met een sisser, nadat hij haar heeft afgeschrikt.
Met lood in de schoenen neemt hij na het winterreces plaats in de schoolbanken. Hij is een desillusie rijker en probeert Rachella te mijden. Hij ziet haar niet meer in de les tot hij merkt dat ze er wel is, maar in een andere hoedanigheid. Het sprankelende is verdwenen en als hij haar volgt naar de begraafplaats ontdekt hij de reden. Haar moeder is pas overleden en ze heeft haar mooie blonde haren zwart geverfd voor de rouw. Het is in deze omstandigheden dat Tom langzaam toenadering kan vinden met zijn droomvrouw.
Maandenlang groeien ze langzaam naar elkaar toe en na een eerste woord te hebben gewisseld gaat het als vanzelf. Ze voelen zich veilig in elkaars gezelschap en brengen alle vrije tijd met elkaar door. Tom doet zijn uiterste best om Rachella gelukkig te maken en wordt zo zelf ook een sterkere en meer zelfverzekerde man. Drie jaar lang delen ze lief en leed met elkaar, maar het grootste geheim bewaart Rachella voor de dag dat ze beiden afstuderen en er keuzes moeten gemaakt worden.
Ish debuteert met een eenvoudige roman met weinig personages en een simpel verhaal. De taal is helder, maar geeft vooral in het begin het gevoel dat er niet zoveel te vertellen valt. Tom heeft immers een kleine leefwereld. Wanneer je als lezer gaandeweg meer het verhaal wordt ingetrokken, besef je dat er misschien wel een reden is dat alle ballast overboord is gegooid. Centraal staan de gevoelens van Tom voor Rachella en voor Tom doet niets anders er echt toe. Hard hart is een verdienstelijk debuut met een juiste sfeerschepping, maar kan me niet echt in het hart raken.
Tom Macleigh verlaat op jonge leeftijd het ouderlijk huis om aan de universiteit van Boston te gaan studeren. Hij zal de geborgenheid van thuis niet echt missen. Zijn ouders leven een liefdeloos huwelijk na de komst van hun eerste kind, zijn oudere broer, die op jonge leeftijd het gezin definitief de rug heeft toegekeerd. Moeder kijkt de hele dag televisie en ook vader trekt zich terug in zijn schulp, zodat het niet hoeft te verwonderen dat Tom een rustige, timide jongen wordt met een passie voor kunst die liever in zijn fantasiewereld vertoeft.
Het vertrek naar Boston is dan ook een grote stop voor de jongen. Hij houdt er van de anonimiteit waardoor hij onopgemerkt door het studentenleven kan schrijden zonder op te vallen. Hij houdt ervan dingen alleen te doen, al voelt hij zich niet eenzaam. Sporadisch knoopt hij relaties aan met mensen, zoals het oude echtpaar Blake en Proctor die in zijn gebouw wonen en hem als een tegenpool van zijn ouders overkomen. Candice, een jonge twintiger die een platenzaak openhoudt waar hij per toeval binnenloopt doet hem vooral denken aan zichzelf. Ook zij leeft in een fantasiewereld.
Tom raakt echter vanaf de eerste studiedag in de ban van Rachella, een blonde studente die hem overrompelt in zijn gevoelens. Hij durft haar niet echt aanspreken en bemint haar vanop een afstand. Constant zoekt hij manieren om met haar in contact te komen, maar als de kans zich voordoet, is hij te verlegen. Hij verliest zich in zijn fantasiewereld daar ze in de echte wereld onbereikbaar lijkt. Hij maakt ook kennis met zijn donkere kant die steeds op de loer ligt als hij de wanhoop nabij is. In zo'n toestand loopt zijn eerste echte ontmoeting met Rachella af met een sisser, nadat hij haar heeft afgeschrikt.
Met lood in de schoenen neemt hij na het winterreces plaats in de schoolbanken. Hij is een desillusie rijker en probeert Rachella te mijden. Hij ziet haar niet meer in de les tot hij merkt dat ze er wel is, maar in een andere hoedanigheid. Het sprankelende is verdwenen en als hij haar volgt naar de begraafplaats ontdekt hij de reden. Haar moeder is pas overleden en ze heeft haar mooie blonde haren zwart geverfd voor de rouw. Het is in deze omstandigheden dat Tom langzaam toenadering kan vinden met zijn droomvrouw.
Maandenlang groeien ze langzaam naar elkaar toe en na een eerste woord te hebben gewisseld gaat het als vanzelf. Ze voelen zich veilig in elkaars gezelschap en brengen alle vrije tijd met elkaar door. Tom doet zijn uiterste best om Rachella gelukkig te maken en wordt zo zelf ook een sterkere en meer zelfverzekerde man. Drie jaar lang delen ze lief en leed met elkaar, maar het grootste geheim bewaart Rachella voor de dag dat ze beiden afstuderen en er keuzes moeten gemaakt worden.
Ish debuteert met een eenvoudige roman met weinig personages en een simpel verhaal. De taal is helder, maar geeft vooral in het begin het gevoel dat er niet zoveel te vertellen valt. Tom heeft immers een kleine leefwereld. Wanneer je als lezer gaandeweg meer het verhaal wordt ingetrokken, besef je dat er misschien wel een reden is dat alle ballast overboord is gegooid. Centraal staan de gevoelens van Tom voor Rachella en voor Tom doet niets anders er echt toe. Hard hart is een verdienstelijk debuut met een juiste sfeerschepping, maar kan me niet echt in het hart raken.
12 mrt 2014
Sandro Veronesi - Grote reizen kleine reizen
Als Sandro Veronesi eindelijk tussen de ruïnes van Machu Picchu staat, een ervaring waar hij jarenlang naar heeft uitgekeken, komt de ‘blasfemische gedachte’ bij hem op dat in dezelfde periode dat hier gebouwd werd (rond 1450) in Italië de Renaissance op haar hoogtepunt was. De koepel van de Santa Maria del Fiore in Florence was al vijftien jaar af, stelt hij niet zonder trots vast.
Veronesi reist, kijkt en beleeft op een zeer persoonlijke manier de steden en landen die hij aandoet. Iedere reis, of hij nu Lissabon, Moskou, Parijs of Amsterdam bezoekt, is ook een confrontatie met zichzelf. Zijn eerste reizen noemt hij rouwreizen, omdat hij al reizend het gat dat na de dood van zijn vader en moeder is ontstaan vult met ‘drukte en schoonheid’. Het verdriet maakt zijn blik niet minder scherp. In de prachtig aangelegde buitenwijken van Chicago ziet hij de Amerikaanse ‘leugen’ verbeeld: hier wordt het perfecte leven geleefd.
Maar Sandro Veronesi is realistisch genoeg om met de lezer de speciale restaurants, verborgen boekwinkels en vergeten plekken te delen die de aanstaande reiziger zeker zal noteren. (bron : uitgeverij Prometheus/Bakker)
11 mrt 2014
Tommy Wieringa - Een mooie jonge vrouw
Ter gelegenheid van de eerste Boekenweek op Vlaamse bodem, krijg je bij aankoop van minstens 12,5 EUR bij je boekhandel een gratis novelle van Tommy Wieringa. Ik had opgevangen dat Standaard Boekhandel wou boycotten, maar toch kreeg ik spontaan bij aankoop van een nieuwe roman mijn gratis exemplaar van Een mooie jonge vrouw aangeboden. Het is een dun boekje van net geen honderd bladzijden. Negatief punt vind ik wel het kleine lettertype, maar dat went na enige tijd. Centraal staat de romance tussen een oudere man van 42 en een jonge vrouw van 27 jaar. Zij is zijn statische leven binnengewandeld en zet het helemaal overhoop.
Edward kreeg Ruth voor het eerst in het oog toen ze met haar fiets voorbijreed. Ze reed meteen weer weg uit zijn leven, maar enkele weken later kon hij toch met haar kennismaken en haar voor zich winnen. Maar op een leeftijd van 42 jaar is dit een eeuwige strijd. Hij is jaloers op haar jonge, dynamische vrienden en ook haar ouders zien het leeftijdsverschil niet echt zitten. Ruth bezit de zeldzame klasse zich niet volledig bewust te zijn van haar schoonheid, wat hem bijzonder aantrekt.
Edward is een geslaagd microbioloog en zijn onderzoek naar aids en later het vogelgriepvirus heeft hem wereldwijde faam bezorgd. Nooit heeft hij zich echter lange tijd kunnen binden aan een vrouw. Enerzijds zijn pionierswerk en anderzijds het gebrek van de juiste tegen te komen, hebben hem hiervan weerhouden. Nu lijkt hij echter klaar om zich volledig over te geven aan zijn nieuwe relatie. Maar wat weet hij echt van Ruth en waarom heeft ze hem verzwegen dat ze al eens getrouwd is geweest?
Met de jaren komen beide persoonlijkheden meer tegenover elkaar te staan. Ruth is vegetarisch en tegen dierenleed. Edward schikt zich in zijn nieuwe dieet, maar dierenproeven zijn nu eenmaal eigen aan zijn werk als viroloog. Verder is zij meer een mens van de natuur en de wetenschap en kan ze het moeilijk verkroppen dat hij zich met mooie reisjes laat omkopen door de industrie. Het wordt duidelijk dat, als ze willen samenblijven, ze een storingsfactor nodig hebben in de vorm van een kind.
Ze trouwen en ondanks fertiliteitsproblemen die vooral liggen aan zijn zaad, raakt Ruth toch zwanger. Edward gaat in die periode vreemd met zijn assistente, wat kennelijk niet ongewoon is. De geboorte van zijn zoon Morris luidt echter een nieuwe periode in. Hij voelt een eenheid met zijn gezin, tot Morris een ongelooflijke huilbaby blijkt te zijn en Ruth de oorzaak daarvan bij Edward legt.
Door zijn gedrag als overspelige, hij heeft immers zijn overspel terug hervat, plaatst hij zichzelf buiten het gezin, terwijl zijn vrouw hem uit de slaapkamer weert voor het heil van de baby. De situatie wordt onhoudbaar en Edward kijkt naar zijn gezin als de grootste vergissing in zijn leven. Hij hoopt dat enkele weken afzondering redding kan brengen en zijn vrouw haar ongelijk zal inzien.
Met de jaren verliest Edward zijn gevoeligheid en raakt in een midlifecrisis waarbij hij zijn eigen tekortkomingen niet meer kan maskeren. Ondanks het beperkt aantal bladzijden is Een mooie jonge vrouw toch een complete roman met een open einde alsof alles nog goed kan komen.
Edward kreeg Ruth voor het eerst in het oog toen ze met haar fiets voorbijreed. Ze reed meteen weer weg uit zijn leven, maar enkele weken later kon hij toch met haar kennismaken en haar voor zich winnen. Maar op een leeftijd van 42 jaar is dit een eeuwige strijd. Hij is jaloers op haar jonge, dynamische vrienden en ook haar ouders zien het leeftijdsverschil niet echt zitten. Ruth bezit de zeldzame klasse zich niet volledig bewust te zijn van haar schoonheid, wat hem bijzonder aantrekt.
Edward is een geslaagd microbioloog en zijn onderzoek naar aids en later het vogelgriepvirus heeft hem wereldwijde faam bezorgd. Nooit heeft hij zich echter lange tijd kunnen binden aan een vrouw. Enerzijds zijn pionierswerk en anderzijds het gebrek van de juiste tegen te komen, hebben hem hiervan weerhouden. Nu lijkt hij echter klaar om zich volledig over te geven aan zijn nieuwe relatie. Maar wat weet hij echt van Ruth en waarom heeft ze hem verzwegen dat ze al eens getrouwd is geweest?
Met de jaren komen beide persoonlijkheden meer tegenover elkaar te staan. Ruth is vegetarisch en tegen dierenleed. Edward schikt zich in zijn nieuwe dieet, maar dierenproeven zijn nu eenmaal eigen aan zijn werk als viroloog. Verder is zij meer een mens van de natuur en de wetenschap en kan ze het moeilijk verkroppen dat hij zich met mooie reisjes laat omkopen door de industrie. Het wordt duidelijk dat, als ze willen samenblijven, ze een storingsfactor nodig hebben in de vorm van een kind.
Ze trouwen en ondanks fertiliteitsproblemen die vooral liggen aan zijn zaad, raakt Ruth toch zwanger. Edward gaat in die periode vreemd met zijn assistente, wat kennelijk niet ongewoon is. De geboorte van zijn zoon Morris luidt echter een nieuwe periode in. Hij voelt een eenheid met zijn gezin, tot Morris een ongelooflijke huilbaby blijkt te zijn en Ruth de oorzaak daarvan bij Edward legt.
Door zijn gedrag als overspelige, hij heeft immers zijn overspel terug hervat, plaatst hij zichzelf buiten het gezin, terwijl zijn vrouw hem uit de slaapkamer weert voor het heil van de baby. De situatie wordt onhoudbaar en Edward kijkt naar zijn gezin als de grootste vergissing in zijn leven. Hij hoopt dat enkele weken afzondering redding kan brengen en zijn vrouw haar ongelijk zal inzien.
Met de jaren verliest Edward zijn gevoeligheid en raakt in een midlifecrisis waarbij hij zijn eigen tekortkomingen niet meer kan maskeren. Ondanks het beperkt aantal bladzijden is Een mooie jonge vrouw toch een complete roman met een open einde alsof alles nog goed kan komen.
8 mrt 2014
Timur Vermes - Daar is hij weer
Wat als ... Adolf Hitler in deze tijd zou leven? Timur Vermes neemt met zijn debuutroman Daar is hij weer deze vraag wel erg letterlijk wanneer hij Adolf Hitler laat ontwaken in 2011, terwijl de dictator zelf overtuigd is dat hij slechts uit een hazenslaapje is ontwaakt. Waar zijn zijn bunker en zijn trouwe volgelingen? Waarom ziet zijn geliefde Berlijn er zo anders uit? Hij dwaalt rond in een totaal veranderde wereld en beseft dat de tijd hem is voorbijgesneld. Toch meent hij uit dit nadeel zijn voordeel te kunnen halen, nu de geschiedenis hem een tweede kans geeft. In 2011 is hij immers maar een gewone man en kan hij met een schone lei beginnen. In zijn Hitler-uniform ziet men hem aan voor de perfecte imitator, terwijl hij de rol van zijn leven speelt.
Hitlers verschijning in de moderne wereld stelt hem voor een hoop praktische problemen. Hij heeft immers geen woonplaats en geen referenties die gelden in deze tijd. Hij dient beroep te doen op mensen die hem aanzien als een acteur en hem willen werven voor televisieshows. In een razendsnel tempo neemt hij poolshoogte van hedendaagse gebruiken, die niet stroken met zijn heersende opvattingen. Ook heeft hij het ook moeilijk met de multiculturele samenleving zoals die zich aandient. Hij heeft geen probleem met het Turkse volk in se, hij heeft steeds in hun mogelijkheden geloofd, maar hun bezoedeling van het Arische ras en de functies die ze bekleden baren hem grote zorgen.
Het medium televisie is Hitler totaal vreemd, bij het luisteren naar de radio kreeg hij het al moeilijk. Als hem wordt gevraagd mee te werken aan een show, ziet hij dit louter als een mogelijkheid tot propaganda met als uiteindelijke doel het opnieuw opbouwen van zijn partijapparaat. Hitler beklaagt zich dat hij deze nieuwe strijd alleen moet voeren. In het verleden kon hij steeds rekenen op zijn getrouwen en met name Bormann mist hij om de lopende zaken op zich te nemen. Hij acht zich echter sterk genoeg om zijn wil door te drijven. En daar ligt net het "gevaar" voor de televisiemakers die hem willen lanceren op het scherm. Ze worden geconfronteerd met een imitator die niet alleen exact lijkt op de Führer, maar ook diens volledige leven heeft overgenomen. En dat maakt hem onvoorspelbaar.
Via de hem toegewezen assistente leert hij de computer kennen, een medium met ongekende mogelijkheden. Hij schaaft in korte tijd zijn kennis van de geschiedenis bij en kan alleen maar besluiten dat de Westerse samenleving rijp is voor een nieuwe oorlog. Ondertussen wordt zijn optreden ondanks de eerste aarzelende reacties een gigantisch succes. Hij is een hit op YouTube, al had hij liever in meer kranten gestaan. Er wordt snel werk gemaakt van meer opnames waarbij Hitler ongezouten zijn mening mag verkondigen over roekeloze chauffeurs, abortusplegers en ander geteisem.
Door het volk wordt hij op handen gedragen, maar de kritiek vanuit de politiek en de toonaangevende pers is scherp. Bild wil alles uit de kast halen om hem te ontmaskeren. Hitler kan echter rekenen op een toegewijde ploeg van het productiehuis die alle kritiek kan counteren en hem bijstaat in allerlei netelige kwesties. Door de groeiende populariteit zetten ze een website op poten en wordt merchandising in de vorm van kopjes en T-shirts aan de man gebracht. Uiteindelijk krijgt Hitler zelfs zijn eigen talkshow. Als mediafiguur heb je het dan gemaakt, maar daar neemt de Führer geen genoegen mee.
Daar is hij weer is een gedurfde roman waarbij Hitlers verouderde denkwereld en onze hedendaagse leefwereld regelmatig botsen wat kan leiden tot hilarische taferelen. Hitler die zit te klooien met zijn smartphone of geschokt is als een vrouw zich bukt om de poep van haar hond op te rapen. Het hele verhaal is in de ik-vorm geschreven, waardoor je (ongewild) al snel gaat meeleven met het hoofdpersonage. Dat kan tot verwarrende gevoelens leiden, omdat je weet dat wat hij zegt en denkt niet door de beugel kan. Ook de geschiedkundige inbreng is niet te onderschatten wat resulteert in een ongewone, historische satire die je met plezier uitleest.
Hitlers verschijning in de moderne wereld stelt hem voor een hoop praktische problemen. Hij heeft immers geen woonplaats en geen referenties die gelden in deze tijd. Hij dient beroep te doen op mensen die hem aanzien als een acteur en hem willen werven voor televisieshows. In een razendsnel tempo neemt hij poolshoogte van hedendaagse gebruiken, die niet stroken met zijn heersende opvattingen. Ook heeft hij het ook moeilijk met de multiculturele samenleving zoals die zich aandient. Hij heeft geen probleem met het Turkse volk in se, hij heeft steeds in hun mogelijkheden geloofd, maar hun bezoedeling van het Arische ras en de functies die ze bekleden baren hem grote zorgen.
Het medium televisie is Hitler totaal vreemd, bij het luisteren naar de radio kreeg hij het al moeilijk. Als hem wordt gevraagd mee te werken aan een show, ziet hij dit louter als een mogelijkheid tot propaganda met als uiteindelijke doel het opnieuw opbouwen van zijn partijapparaat. Hitler beklaagt zich dat hij deze nieuwe strijd alleen moet voeren. In het verleden kon hij steeds rekenen op zijn getrouwen en met name Bormann mist hij om de lopende zaken op zich te nemen. Hij acht zich echter sterk genoeg om zijn wil door te drijven. En daar ligt net het "gevaar" voor de televisiemakers die hem willen lanceren op het scherm. Ze worden geconfronteerd met een imitator die niet alleen exact lijkt op de Führer, maar ook diens volledige leven heeft overgenomen. En dat maakt hem onvoorspelbaar.
Via de hem toegewezen assistente leert hij de computer kennen, een medium met ongekende mogelijkheden. Hij schaaft in korte tijd zijn kennis van de geschiedenis bij en kan alleen maar besluiten dat de Westerse samenleving rijp is voor een nieuwe oorlog. Ondertussen wordt zijn optreden ondanks de eerste aarzelende reacties een gigantisch succes. Hij is een hit op YouTube, al had hij liever in meer kranten gestaan. Er wordt snel werk gemaakt van meer opnames waarbij Hitler ongezouten zijn mening mag verkondigen over roekeloze chauffeurs, abortusplegers en ander geteisem.
Door het volk wordt hij op handen gedragen, maar de kritiek vanuit de politiek en de toonaangevende pers is scherp. Bild wil alles uit de kast halen om hem te ontmaskeren. Hitler kan echter rekenen op een toegewijde ploeg van het productiehuis die alle kritiek kan counteren en hem bijstaat in allerlei netelige kwesties. Door de groeiende populariteit zetten ze een website op poten en wordt merchandising in de vorm van kopjes en T-shirts aan de man gebracht. Uiteindelijk krijgt Hitler zelfs zijn eigen talkshow. Als mediafiguur heb je het dan gemaakt, maar daar neemt de Führer geen genoegen mee.
Daar is hij weer is een gedurfde roman waarbij Hitlers verouderde denkwereld en onze hedendaagse leefwereld regelmatig botsen wat kan leiden tot hilarische taferelen. Hitler die zit te klooien met zijn smartphone of geschokt is als een vrouw zich bukt om de poep van haar hond op te rapen. Het hele verhaal is in de ik-vorm geschreven, waardoor je (ongewild) al snel gaat meeleven met het hoofdpersonage. Dat kan tot verwarrende gevoelens leiden, omdat je weet dat wat hij zegt en denkt niet door de beugel kan. Ook de geschiedkundige inbreng is niet te onderschatten wat resulteert in een ongewone, historische satire die je met plezier uitleest.
7 mrt 2014
Charles Lewinsky - Tien-en-een-nacht
De verwijzing naar de verhalen van Duizend-en-een-nacht moge duidelijk de inspiratiebron geweest zijn voor deze verhalenbundel >
Het verhaal gaat dat de koning Sjahriaar door zijn vrouw bedrogen was. Om herhaling te voorkomen besluit hij voortaan elke avond een nieuwe maagd te huwen en haar de volgende ochtend ter dood te brengen. Na enige tijd huwt hij de dochter van zijn grootvizier Sheherazade. Om aan de executie te ontkomen vertelt zij hem in de huwelijksnacht een verhaal dat nog niet af is. Om te weten hoe het afloopt spaart hij haar. De volgende nacht komt het vervolg doch ook dat verhaal is niet af. De koning gunt haar nog een nacht. Dit houdt Sheherazade 1001 nachten vol en elke nacht wordt afgesloten met een onvoltooid verhaal. Wanneer de verhalen uiteindelijk ten einde zijn is de koning zo van haar gaan houden dat hij haar gratie schenkt en zij zijn definitieve vrouw wordt.
Ook in Tien-en-een-nacht is een vrouw aan het woord, een oudere in onbruik geraakte prostituee bijgenaamd prinses die in een vervallen hotel Palace genaamd haar enige klant ontvangt, de grootste schurk van de buurt koning genaamd. Bij elk bezoek vertelt zij voor het slapengaan een verhaal, van sex is geen sprake, zij verzint een werkelijkheid waarin de koning zich thuis voelt. Geregeld komt hij terwijl prinses haar verhaal vertelt, soms agressief, tussenbeide doch prinses weet hem steeds te kalmeren.
We maken kennis met een zelfmoordenaar die de plaats inneemt van zijn redder, een man met twee hoofden die overhoop liggen, een verzamelaar van relikwieën, een Russische emigrant eigenaar van de grootste transportfirma in Manhattan wiens vader heimwee heeft naar zijn thuisland, een beamte die nog niet doorheeft dat hij overleden is, een universiteitsassistent die op zoek naar een vrouw in Marokko 3 wensen mag doen, een misdadiger die met een nieuwe identiteit naar een ver eiland wordt gestuurd en er een pakje ontvangt waarin het exact tijdstip van zijn overlijden vermeld wordt, een man die kan toveren en op zoek is naar geluk, 3 broers in dispuut over het einde van de wereld, een man die voor anderen bedenkt hoe hun wereld er uitziet (my favourite) en last but unfortunately least een jongeman die kennis maakt met het hiernamaals.
Stuk voor stuk fantastische good feel verhalen met de nodige humor en tragiek zoals sprookjes moeten zijn.
Alex Boogers - Wanneer de mieren schreeuwen
Dit verhaal is gebaseerd op een ware gebeurtenis, met name de moord op de 13-jarige Sedar Soares die op 1 februari 2003 door een kogel in het hoofd werd getroffen en overleed. Op dat ogenblik waren zes jongens in Rotterdam vanaf het parkeerdek sneeuwballen aan het gooien naar voorbijgangers en het passerende verkeer. Dit voorval had een enorme maatschappelijke impact. De vermoedelijke dader werd in eerste aanleg veroordeeld doch in graad van beroep trokken getuigen hun verklaring in en werd hij bij gebrek aan bewijs vrijgesproken.
10 jaar na deze gruwelijke feiten schrijft Boogers hierover een verhaal, noem het een eerbetoon aan de familie van de overledene, een aanklacht tegen alle vormen van zinloos geweld.
Het verhaal wordt verteld in de taxi van Gabriël, neef van de jongen, die er al die tijd niet over heeft kunnen praten en een geïnteresseerde toehoorder vindt in zijn klant die een ex-bokser blijkt te zijn en die op weg is naar een lezing voor universiteitsstudenten met als onderwerp dat je alles kunt bereiken wat je wilt, de wereld ondanks je achtergrond maakbaar is en hiervoor zijn eigen leven als voorbeeld neemt. Het is duidelijk dat deze figuur Boogers zelf is die vroeger een actief vechtsporter was. Na het aanhoren van het verhaal van het voetbaltalent Socrates besluit hij echter zijn geplande lezing opzij te schuiven voor het verhaal van Socrates. Boogers geeft de jonge Socrates een gezicht, vertelt hoe zijn familie in Nederland is terechtgekomen en in welke omstandigheden zij leven. Net als iedereen heeft de jongen dromen en hoopt hij ooit topvoetballer te worden. Hij is goed op weg want op jeugdige leeftijd wordt hij reeds opgemerkt door een talentscout van Feyenoord. Helaas tot deze droom door een wrede daad van zinloos geweld uiteenspat.
Inmiddels maakte uitgeverij Podium bekend dat de filmrechten zijn verkocht.
10 jaar na deze gruwelijke feiten schrijft Boogers hierover een verhaal, noem het een eerbetoon aan de familie van de overledene, een aanklacht tegen alle vormen van zinloos geweld.
Het verhaal wordt verteld in de taxi van Gabriël, neef van de jongen, die er al die tijd niet over heeft kunnen praten en een geïnteresseerde toehoorder vindt in zijn klant die een ex-bokser blijkt te zijn en die op weg is naar een lezing voor universiteitsstudenten met als onderwerp dat je alles kunt bereiken wat je wilt, de wereld ondanks je achtergrond maakbaar is en hiervoor zijn eigen leven als voorbeeld neemt. Het is duidelijk dat deze figuur Boogers zelf is die vroeger een actief vechtsporter was. Na het aanhoren van het verhaal van het voetbaltalent Socrates besluit hij echter zijn geplande lezing opzij te schuiven voor het verhaal van Socrates. Boogers geeft de jonge Socrates een gezicht, vertelt hoe zijn familie in Nederland is terechtgekomen en in welke omstandigheden zij leven. Net als iedereen heeft de jongen dromen en hoopt hij ooit topvoetballer te worden. Hij is goed op weg want op jeugdige leeftijd wordt hij reeds opgemerkt door een talentscout van Feyenoord. Helaas tot deze droom door een wrede daad van zinloos geweld uiteenspat.
Inmiddels maakte uitgeverij Podium bekend dat de filmrechten zijn verkocht.
6 mrt 2014
Gerwin van der Werf - Luchtvissers
Na een ernstig auto-ongeval waarbij zijn stiefzoon Noah overlijdt besluit Joshua Lohman zijn oude leven achter zich te laten en reist hij af naar een afgelegen eiland in de Atlantische oceaan Lundines genaamd. Tot dan toe heeft hij niet veel succes in het leven ervaren en is hij euforisch dat hij er eindelijk in geslaagd is zichzelf naar een eiland te verbannen, op een plek waar hij absoluut niet thuishoort doch hij hoopt er in volledige afzondering met zijn schuldgevoelens in het reine te kunnen komen. Na het vertrek van de laatste veerboot die alle eilandbewoners evacueert, we komen de reden ervan niet te weten, ontdekt hij dat er nog meer mensen zijn achtergebleven die met een groot gemis worstelen en op hun eigen manier zoeken naar de zin van het bestaan. Er is de dominee Quast die zijn geloof heeft afgezworen, zijn toevlucht zoekt tot alcohol en heimelijk sexuele fantasieën heeft over de minderjarige minderbegaafde jongen Kolli. De zuiverste poëzie ligt immers niet in de Bijbel, zij was geschreven op de huid van een jongeling. Het echtpaar Markus en zijn demente immer vloekende echtgenote Marthe en de schaapsherder Jens met zijn dochter Jo-Anne. Om te overleven moeten alle eilandbewoners samenwerken en wordt Joshua opgedragen om papegaaiduikers te vangen, een opvallende vogel uit de familie van de alken die op het eiland in kolonies broedt en die gerookt worden en vervolgens geconsumeerd. Joshua beseft als enige dat het ontvluchten van de werkelijkheid en het verblijf op het eiland geen optie is.
Dit boek leest in sneltreinvaart en boeit van de eerste tot de laatste pagina. De scènes waarin de tocht over de klippen beschreven wordt en hoe de papegaaiduikers gevangen worden zijn zeer mooi. De opbouw van het boek werkt aanstekelijk en geleidelijk komen we meer en meer van de eilandbewoners te weten. Naarmate het boek vordert neemt ook de snelheid van het verhaal en hierdoor de leessnelheid toe. De hoofdstukken worden naar het einde toe ook korter. Een aanrader !
Bekijk hier de boektrailer van Luchtvissers :
Griet Op de Beeck - Vele hemels boven de zevende
Nieuwsgierig door de aanlokkelijke titel en mooie kaft –en toegegeven mede door de auteur die toevallig de nicht is van mijn hartsvriendin – bracht me tot aankoop van deze eerste roman van deze schrijfster die al enige tijd prijkt in de boeken-top-10.
Erg mooi verhaal – gegrepen uit het dagelijkse leven van de 4 hoofdpersonen, van diverse leeftijdsgroepen, die met elkaar verwant zijn.
We lezen en leven mee met dagelijkse beslommeringen van de personages, hun zorgen, twijfels, wensen en dromen en hoe ze deze laatste proberen te doen uitkomen, of net het omgekeerde, verzinken in de berusting of zelfs, meer nog, het helemaal opgeven.
Erg frisse zinswendingen en schrijfstijl, maken het boek zeer vlot en makkelijk lezen, om niet te zeggen het liefst in één ruk uit te lezen.
4 mrt 2014
Te ontdekken : Arnon Grunberg - Voetnoot 2
Een voetnoot is doorgaans te vinden in de marges van een wetenschappelijk boek, maar Arnon Grunbergs 'voetnoten bij de menselijke komedie', dagelijks op de voorpagina van de Volkskrant, zijn onontkoombaar. Grunberg schreef er inmiddels al ruim duizend. Het nieuws in al zijn diversiteit en absurditeit, becommentarieerd door een van de scherpste schrijvers van Nederland. Voetnoot 2 bundelt zijn beste teksten, waarvan relatief veel persoonlijke over zijn moeder, zijn seksleven of zijn petekind.
"Wie Grunberg houdt voor een cynische of op zijn best ironische auteur die alle waarheden ondermijnt, dient zijn voetnoten te lezen. Dan ontdek je snel dat Grunberg wel degelijk ergens in gelooft."
"Wie Grunberg houdt voor een cynische of op zijn best ironische auteur die alle waarheden ondermijnt, dient zijn voetnoten te lezen. Dan ontdek je snel dat Grunberg wel degelijk ergens in gelooft."
3 mrt 2014
Drie Nederlandse en drie Vlaamse schrijvers op shortlist Librisprijs 2014
Drie Nederlandse en drie Vlaamse schrijvers staan op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs, zo heeft de organisatie bekendgemaakt. De prijs wordt op 13 mei voor de 21e keer uitgereikt in het Amstel Hotel in Amsterdam. De shortlist, met volgens de jury alleen maar romans van ‘uitzonderlijke kwaliteit’:
- Oorlog en terpentijn, Stefan Hertmans – De Bezige Bij
- Gelukkige slaven, Tom Lanoye – Prometheus
- Roundhay, tuinscène, Marente de Moor – Querido
- La Superba, Ilja Leonard Pfeijffer – De Arbeiderspers
- De omwegen, Jeroen Theunissen – De Bezige Bij Antwerpen
- Het verdwijnen van Robbert, Robbert Welagen – Nijgh & Van Ditmar
Sjon - Uit de bek van de walvis
Vooraleer tussen de boekenrekken van de bibliotheek te duiken passeer ik steeds langs de laatst nieuw aangekochte boeken en bij mijn laatste bezoek aan de bibliotheek werd mijn aandacht getrokken naar dit kleurrijke boekje met toch wel een aparte vorm en het logo van een voor mij onbekende uitgeverij. Ook van de auteur Sjon had ik nog nooit gehoord, tijd dus om er kennis mee te maken. Sjon is het pseudoniem van de Ijslandse schrijver Sigurjon Birgir Sigurosson en blijkt ook van andere markten thuis te zijn. Zo schrijft hij eveneens poëzie, theater doch ook songteksten voor de Ijslandse zangeres Björk.
We worden terug in de tijd geworpen en komen terecht in het Ijsland van 1635-1639, een land van magie, sagen, fabels, elfen, eenhoorns en andere fantastische creaturen waarvan wij nooit hebben gedacht dat ze ooit hebben bestaan doch die voor Sjon toch de moeite waard blijken te zijn om ze in een roman op te voeren. Dit boek puilt uit van surrealistische verhalen. Jonas Palmason, bijgenaamd Jonas de Geleerde, wordt als zwarte magiër verbannen naar een onbewoond eilandje. Hij vertelt er over zijn zoektocht als kind naar de alchemistische steen der wijzen in de schedels van dode raven, over zons- en maansverduisteringen, over de mythe van de eenhoorn en voert gesprekken op de zeebodem met het lijk van een Baskische walvisvaarder die door Ijslanders om het leven werd gebracht. Twee jaar later wordt hij er door een mysterieuze figuur Ole Worm opgehaald; zijn vrouw Sigrid moet hij achterlaten en is bij zijn terugkeer overleden.
Fantastische verhalen hebben ook hun recht om verteld te worden doch ze zijn zo onrealistisch en veraf van onze leef- en denkwereld verwijderd opdat ik ervan echt heb kunnen genieten. Wellicht speelt mijn gebrek aan historische kennis hierbij mee een rol doch een roman behoeft m.i. geen voorkennis en de vraag stelt zich dan ook of dit boek wel als een roman kan beschouwd worden.
Voor meer informatie omtrent Scandinavische literatuur verwijs ik graag naar de site van Frans van de Pol; wellicht helpt lezing van andere Ijslandse auteurs me om alsnog het boek van Sjon beter te kunnen begrijpen.
We worden terug in de tijd geworpen en komen terecht in het Ijsland van 1635-1639, een land van magie, sagen, fabels, elfen, eenhoorns en andere fantastische creaturen waarvan wij nooit hebben gedacht dat ze ooit hebben bestaan doch die voor Sjon toch de moeite waard blijken te zijn om ze in een roman op te voeren. Dit boek puilt uit van surrealistische verhalen. Jonas Palmason, bijgenaamd Jonas de Geleerde, wordt als zwarte magiër verbannen naar een onbewoond eilandje. Hij vertelt er over zijn zoektocht als kind naar de alchemistische steen der wijzen in de schedels van dode raven, over zons- en maansverduisteringen, over de mythe van de eenhoorn en voert gesprekken op de zeebodem met het lijk van een Baskische walvisvaarder die door Ijslanders om het leven werd gebracht. Twee jaar later wordt hij er door een mysterieuze figuur Ole Worm opgehaald; zijn vrouw Sigrid moet hij achterlaten en is bij zijn terugkeer overleden.
Fantastische verhalen hebben ook hun recht om verteld te worden doch ze zijn zo onrealistisch en veraf van onze leef- en denkwereld verwijderd opdat ik ervan echt heb kunnen genieten. Wellicht speelt mijn gebrek aan historische kennis hierbij mee een rol doch een roman behoeft m.i. geen voorkennis en de vraag stelt zich dan ook of dit boek wel als een roman kan beschouwd worden.
Voor meer informatie omtrent Scandinavische literatuur verwijs ik graag naar de site van Frans van de Pol; wellicht helpt lezing van andere Ijslandse auteurs me om alsnog het boek van Sjon beter te kunnen begrijpen.
Abonneren op:
Posts (Atom)