Na vier jaren van stilzwijgen komt Nicole Krauss met Clair-Obscur, een klein boekje van amper dertig bladzijden. Het boekje bestaat uit één enkel verhaal over een bekende landschapsarchitect en zijn privésecretaris. Hoe ze samen leven op zijn landgoed De Luwte die de parel op het werk vormt van de alom geroemde architect. De naam van de secretaris evenals de naam van zijn werkgever blijven ongenoemd. Ook het land waarin ze wonen, wordt niet vermeld. Wel zijn er de generaals die de landschapsarchitect dwingen iets te verbergen in het door hem aan te leggen park.
Het verhaal dat vanuit het ik-perspectief van de secretaris is geschreven, getuigt van een onvoorwaardelijke adoratie voor zijn leermeester, maar toch zal hij steeds in dubio blijven over diens verloochening van zijn eigen natuur. De architect is een man van de aarde en even weerbarstig is zijn natuur. De secretaris is zijn klankbord en kan zich spiegelen in zijn aura. Het verhaal vertelt hoe beiden elkaar leerden kennen en ze langzaam een rol in elkaars leven zijn gaan spelen.
Clair-obscur is een knap verhaal dat net als Krauss' eerdere werk tot nadenken stemt. Toch blijft het te afstandelijk en onpersoonlijk om echt te kunnen beklijven. Hopelijk laat ze ons niet te lang meer wachten op een waardige opvolger voor Het grote huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten