De middag voor ik dit boek begon te lezen, was er op het middagnieuws een item over de vroeger haciënda van Pablo Escobar die omgebouwd is tot een pretpark met als grote trekpleister een groot dierenpark. Pablo Escobar heeft vele exotische dieren geïmporteerd, waaronder een aantal nijlpaarden die ook in beeld kwamen. Het ongelofelijke toeval wil dat ik op de eerste bladzijde van deze roman, Het geluid van vallende dingen van Juan Gabriel Vazquez, al meteen geconfronteerd wordt met het beeld van deze nijlpaarden. De tijd van Pablo Escobar is ondertussen voorbij, maar de gedachten van Antonio gaan in het begin van deze roman uit naar deze gloriedagen van de drugskartels.
We bevinden ons in Bogota, Colombia waar zich (volgens mij) mijn vorige gelezen roman, De presidentskandidaat van Antonio Ungar, ook afspeelde. In het eerste hoofdstuk van de zes die deze roman telt, gebeurt er meteen een hele hoop. Het hoofdpersonage kijkt terug op een periode in zijn leven dat hij Ricardo Laverde leerde kennen als een gesloten man die 20 jaar in de gevangenis heeft doorgebracht. Laverde wil zijn vrouw terugwinnen die in Amerika woont en van wie hij intussen gescheiden is. Zelf maakt Antionio Yammara die hoogleraar is op een van de universiteiten van de stad een studente, de mooie Aura Rodriguez, zwanger. Ze besluiten samen te blijven en het kind te houden. In een vliegtuigramp komt Laverdes ex-vrouw die naar hem op weg was om het leven en luttele momenten nadat Laverde dit slechte nieuws verneemt, worden hij en Antonio onder vuur genomen door twee schutters op een motorfiets.
Laverde komt om het leven en Antonio wacht een jarenlange fysieke en vooral psychische revalidatie. In die periode is hij dolende, een plaag voor zijn gezin en kwaad op Laverde. Gaandeweg maakt deze woede plaats voor nieuwsgierigheid. Hij begint in het leven van Laverde te graven en wordt op een dag gebeld door diens dochter, Maya. Hij reist haar tegemoet naar La Dorada, waar ze woont op het landgoed van de Laverdes. Maya wil alles weten wat Antonio met Ricardo Laverde heeft meegemaakt en op zijn beurt leert Antonio de levensgeschiedenis kennen van die geheimzinnige man.
Zoals eerder al vermeld belandt Ricardo in de gevangenis. Elaine vertelt haar dochter dat haar vader is overleden en verhuist naar Bogota en later naar Amerika. Ze laat het landgoed, Villa Elena, verkommeren, maar gaandeweg zal Maya tot het besef komen dat ze terug moet gaan naar La Dorada om het verleden van haar vader te ontrafelen.
Samen komen Maya en Antonio tot bredere inzichten over zichzelf en de figuur van Ricardo Laverde. Ze ontdekken dat ze samen als tiener het dierenpark van Pablo Escobar hebben bezocht en bezoeken nogmaals het intussen vervallen park. Er groeit een genegenheid tussen beiden met Antonio als de rol van beschermer. Hij beseft echter ook dat zijn familie op hem wacht in Bogota.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten