Ismet Prcic - Scherven

Een jonge Bosniër, met dezelfde naam als de schrijver ontvlucht zijn pas gevormde thuisland Bosnië-Herzegovina om een nieuw leven te starten in de Verenigde Staten. Bij zo'n leven denkt hij aan wat hij gezien heeft in films. Maar vanaf zijn aankomst op de luchthaven in New York merkt hij dat de Amerikanen alles afschermen en hem geen gouden toekomst in het verschiet ligt. Hij reist naar Californië waar een oom van hem woont, maar woont er samen met Eric. Hij eet weinig en slaapt slecht, maar studeert wel voor theater en scenario-schrijver. De vrijwillige dokter die hem behandelt, meent dat Ismet aan posttraumatische stress leidt en raadt hem aan zijn geschiedenis op papier te zetten; dit zou een louterend effect hebben.

In kleine fragmenten overloopt Ismet zijn onbezorgde jeugd. Na de dood van communistische president Tito in 1980 voorspelt zijn moeder al de oorlog die in 1992 zou uitbreken. Ondertussen koopt zijn vader een buitenverblijf in een veelal orthodox-christelijke buurt, maar in het begin is er geen vuiltje aan de lucht. Als voorloper op het grote conflict ligt Ismet zelf aan de basis van de hetze die de buren opzet tegen hun komst. Snel daarna worden ze bestempeld als moslimextremisten en moeten ze hun leuke weekendjes opgeven.

Als de oorlog echt uitbreekt vlucht Ismet met zijn broer en moeder naar Zagreb. Vader blijft achter, maar uiteindelijk belanden ze allemaal terug samen thuis, in de hoop dat de winter de vijandigheden zal staken. De oorlog stopt niet en het voedsel wordt schaars. Ismet beleeft zijn tienerjaren ondanks de verwoestingen rondom hem met toneel en de liefde. Hij wordt voor de eerste keer verliefd, terwijl zijn ouders een crisis doormaken. Zijn vader gaat vreemd en moeder kan hem niet verlaten, ze wil het gezin bijeenhouden. Ismet raakt niet voorbij het stadium van zoenen met Asja en wanneer hij in september op achttienjarige leeftijd het leger in moet, biedt het toneel hem de mogelijkheid zijn land te ontvluchten.

Mustafa deed wat Ismet niet kon en had seks met Asja. Hij stamt uit een familie wiens voorvaderen steeds verwikkeld zijn geweest in etnische conflicten. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat waar Ismet zich afzijdig houdt, Mustafa kordaat naar het front trekt. Al schrijvende verliest Ismet alle realiteitszin en raakt zijn perspectief verweven met dat van de al dan niet ingebeelde Mustafa.

Zijn grote mond levert Mustafa een plek op bij de Apache-eenheid. Die bestaat uit een groep losgeslagen jongeren die voor de meest krankzinnige missies wordt ingezet als levend kanonnenvlees. Verwachte levensduur: 2 weken. Mustafa overleeft de oorlog en Ismet ziet hem overal waar hij gaat.

Bij aankomst in Edinburgh waar het toneelgezelschap op een festival is uitgenodigd, voelt het gezelschap zich vrij, verlost van het verlammende conflict waarin ze al jaren vastzitten. Van echte voorstellingen komt niet veel in huis als een aantal van hen gevlucht zijn voor hun eerste optreden. Met de hulp van een Schots meisje en haar moeder kan Ismet aan de politie ontsnappen. Door terug te gaan naar Zagreb en daar onder te duiken, kan hij mits veel geduld uiteindelijk naar Amerika vluchten.

Het lukt Ismet niet om in Amerika een nieuw leven op te bouwen. Hij kan niet kiezen tussen kant A(merika) of kant B(osnië). Na zijn vlucht overheerst de schaamte. Hij is niet de man die hij had moeten zijn. Hij is suïcidaal en meent dat Mustafa hem achterna is gekomen omdat hij Bosnië, de oorlog en zijn familie is ontvlucht. Vaak ziet hij zich als Mustafa die oog in oog komt te staan met de vijand en wil hij alles en iedereen kapot maken, ook zichzelf.

Scherven is een intense en chaotische roman die het conflict in Joegoslavië vertelt vanuit het perspectief van een vluchteling. De passages met zijn alter ego (Mustafa) zijn schokkend, maar Ismet zelf herinnert zich de gruwelijkste beelden enkel van op de televisie. Deze semi-biografische roman geeft een hallucinant beeld van de psychologische impact van een conflict. Of de schrijver daadwerkelijk heeft meegevochten is van ondergeschikt belang.

De tien beste Nederlandstalige schrijvers volgens Das Magazin

 

Op 23 mei is De Tien verschenen, het tiende nummer van het literaire tijdschrift Das Magazin dat als gebonden boek, met linnen omslag, is uitgebracht. Er werd al enige tijd met spanning naar uitgekeken omdat daarin ‘een definitieve selectie’ wordt gepresenteerd van de tien beste jonge Nederlandstalige schrijvers van dit moment: de na 1 januari 1980 geboren schrijvers die het gezicht zullen zijn van de literatuur van morgen.

 

 

 

Granta
De formule is ontleend aan Granta Best of Young British Novelists, de lijst van Britse auteurs onder veertig die volgens het literaire tijdschrift Granta de meest beloftevolle zijn. De lijst werd voor het eerst gepubliceerd in 1983, met daarop namen als Salman Rushdie, Graham Swift, Martin Amis, Julian Barnes, Ian McEwan en Kazuo Ishiguro. Gezien de respons werd toen besloten elke tien jaar zo’n lijst te publiceren.

Verhaal
In Das Magazin worden de gekozen auteurs geintroduceerd in de vorm van een speciaal voor deze uitgave geschreven verhaal dat hun schrijverschap als het ware definieert. Ze hadden daarvoor niet minder dan een half jaar om met het beste te komen dat ze te bieden hebben. De tien werden gekozen door Daniël van der Meer en Toine Donk, de oprichters van Das Magazin, samen met gastredacteuren Herman Brusselmans en Katrijn van Hauwermeiren, redacteur bij Prometheus/Bert Bakker.

De tien (in alfabetische volgorde)
* Özcan Akyol
* Hanna Bervoets
* Yannick Dangre
* Daan Heerma van Voss
* Thomas Heerma van Voss
* Philip Huff
* Daniel Pefko
* Christophe Van Gerrewey
* Joost de Vries
* Maartje Wortel

De lijst telt twee vrouwelijke auteurs (Bervoets en Wortel) en twee Vlaamse (Dangre en Van Gerrewey). Het boek is geïllustreerd door tekenaars als Father Futureback, Hedof, Gino Bud Hoiting, Jordy van den Nieuwendijk en Saa Ostoja. (bron : literatuurplein.nl)

Een zomer vol romans

De zomer is in aantocht en de uitgeverijen presenteren hun nieuwe aanbod. Omdat het vaak moeilijk is door de bomen het bos te zien, hierbij alvast vijf romans die de komende maanden zullen verschijnen en alvast mijn aandacht wisten te trekken.

Christos Tsiolkas - Barracuda (juni 2014 - Anthos)

In het boek Barracuda van Christos Tsiolkas droomt Daniel Kelly, afkomstig uit een arbeiderswijk in Melbourne, Australië, van olympisch goud bij het zwemmen. Nadat hij wordt gescout door de zwemcoach van een prestigieuze particuliere school krijgt hij een beurs aangeboden. Maar zijn zelfingenomen en rijke klasgenoten mogen hem niet. Het contrast tussen Daniels kleurrijke, warme familieleven thuis en de snoeiharde competitie op school is schrijnend. Wanneer Daniel, ook wel Barracuda genaamd, alles verliest, leert hij wat het betekent om een goed mens te zijn - en wat er voor nodig is er een te worden.

Barracuda van Christos Tsiolkas draait niet alleen om faalangst en zelfvertrouwen, maar is ook een zedenschets van het door sport bezeten Australië. Een boek over vriendschap en familiebanden, dromen en desillusies.

 

Tom Rachman - De opkomst en ondergang van grootmachten (juni 2014 - Agathon)

Tooly Zylberberg is dol op thee, lange wandelingen door de heuvels van Wales en haar verlieslijdende boekhandel World's End. Niemand weet dat ze bovendien hoeder is van een aantal geheimen uit haar verleden die ze zelf liever niet onder ogen ziet. Wanneer Tooly wordt gesommeerd aan het ziekbed van een man die haar vader beweert te zijn, gaat ze op zoek naar de antwoorden die ze al zo lang probeert te omzeilen.

De opkomst en ondergang van grootmachten is een ingenieuze literaire puzzeltocht die drie decennia en diverse continenten omspant, en die voert langs alle excentrieke personages die hebben bijgedragen aan de opvoeding van Tooly Zylberberg.


John Williams - Augustus (augustus 2014 - Lebowski)

 

Imperator Caesar Augustus is nauwelijks achttien jaar oud als zijn oom Julius Caesar in 44 v.C. wordt vermoord. Augustus wint de daaropvolgende machtsstrijd en wordt vier jaar later de princeps die de teugels van het Romeinse Rijk in handen houdt. In dit Amerikaanse antwoord op Ik, Claudius, beschrijft John Williams – in zijn inmiddels vertrouwde vloeiende stijl – het verhaal van een man die ervan droomt het corrupte Rome te bevrijden van het juk van wispelturige warhoofden en roofzuchtige rijken.

Williams deed jarenlang onderzoek naar het leven van Augustus en beschrijft diens leven met de pen van een dichter. Het maakt de roman tot een levendige verbeelding van het klassieke Rome, waarin op intuïtieve wijze gestalte wordt gegeven aan het verlangen naar macht.


Martin Amis - Het interessegebied (augustus 2014 - Atlas Contact)

SS-man Golo Thomsen - verbindingsofficier en tevens de neef van een hooggeplaatste nazi in Berlijn - is werkzaam in het Interessegebied, de benaming voor een streng afgeba-kend deel van Auschwitz. Hij wordt verliefd op Hannah Doll, niemand minder dan de vrouw van de kampcommandant. Tegen de achtergrond van de minst romantische plek op aarde geeft Thomsen zich over aan deze onbezonnen obsessie, al kan hij de gevolgen vrij nauwkeurig overzien.

Kan er überhaupt sprake zijn van liefde op zo n gewelddadige plek? En kunnen we elkaar in de ogen kijken nadat we gezien hebben wie we echt zijn? Het Interessegebied is een verontrustende, meesterlijke, oneindig trieste roman.


Karl Ove Knausgard - Schrijver (september 2014 - De Geus)

 

Het vijfde deel van Mijn Strijd is geschreven met enorme kracht en oprechtheid. Op negentienjarige leeftijd verhuist Karl Ove naar Bergen. Vol ambitie en toekomstdromen begint hij met zijn studieaan de schrijversacademie. Het wordt een enorme teleurstelling: het blijkt moeilijkerdan gedacht zichzelf opnieuw uit te vinden en zich los te maken van zijn autoritaire vader.Hoewel hij verschillende sterke vriendschappen opbouwt en hij intense liefdesverhoudingenbeleeft, blijft zijn talent voor schaamte en zelfkritiek hem achtervolgen. Hij neemt wanhopige en destructieve beslissingen, waardoor hij zichzelf en anderen pijn doet, meestal onder invloed van een flinke hoeveelheid alcohol. Toch houden zijn diepe wens om te schrijven en de liefde voor de paar mensen die dicht bij hem staan hem gaande in een turbulente tijd waarin hij debuteert en zijn vader sterft.

Het zesde en laatste deel in Mijn Strijd, getiteld Vrouw, verschijnt september 2015.

E.L. Doctorow - Andrews hersenen

Edgar Lawrence Doctorow (New York City, 6 januari 1931) is een Amerikaanse auteur. Hij is vooral bekend als schrijver van maatschappij-kritische, historische romans. Hij werd bekend met The Book of Daniel in 1971 en met Ragtime (1975, over Evelyn Nesbit). Andrews hersenen is zijn recentste roman sinds 2005.

We maken kennis met Andrew, een hersenwetenschapper, die zijn ziel blootlegt bij zijn psychiater, al ziet hij dat zelf niet zo. Andrew is geen aanhanger van psychiatrie, de leer van de geest, maar gelooft eerder in het toeval dat de menselijke daden beheerst. Hieraan spiegelt hij zijn eigen leven dat met drama is doorweven.


Andrew was samen met zijn ex-vrouw Martha, tot hij na een vermoeide werkdag hun zieke kind het verkeerde medicijn gaf met de dood tot gevolg. Martha heeft het hem nooit vergeven, ondanks dat Andrew geen schuld treft. De apotheker gaf het verkeerde middel mee. Hij kan de beschuldigende blik van zijn (ex)-vrouw niet meer verdragen en verbant zichzelf naar een naamloze universiteit in een uitgestrekte bergstreek.

Daar wordt hij verliefd op een studente, een flegmatieke blondine die zich niet van haar eigen schoonheid bewust is. Hij tracht in haar bijzijn zijn stunteligheid tot een minimum te beperken, maar merkt dat zij juist valt voor zijn treurige persoonlijk-heid. Ze groeien naar elkaar toe. Hij troont haar mee naar New York en ze volgt hem gewillig. Ze hang aan zijn lippen, maar is beslist geen dom blondje. Ze ziet iets in hem dat hij zelf niet ziet. Hij begrijpt het niet tot hij kennismaakt met haar ouders en alles op zijn plaats valt.

Ze trouwen nooit, maar krijgen wel een kind. Ze vormen een gelukkig gezinnetje tot Briony omkomt bij de aanslagen van 11 september. Na haar plotse dood raakt Andrew op de dool en weet hij niet hoe hij verder moet leven met alleen zijn dochter Willa, symbool voor de liefde tussen hem en Briony. Hij klopt aan bij zijn ex-vrouw Martha en geeft haar het kind in handen. Voor hij het goed en wel beseft eigent ze zich haar nieuwe dochter toe.

Andrew is een fascinerend personage om volgen. Hij leeft volgens zijn eigen naïeve logica. Hij is onmiskenbaar schuldig aan een niet gering aantal voorvallen met slechte afloop, maar neemt hier niet de volle verantwoordelijkheid voor. Hij is een theoreticus en leeft buiten de context. Hij heeft geen echte nood aan aanvaarding. Zijn liefde voor Briony is dan ook uitzonderlijk. Hij voelde zich in die periode een ander mens.

E.L. Doctorow schreef met Andrews hersenen een aanstekelijke, ietwat ongewone pageturner. De gedachtekronkels van het aparte hoofdpersonage zijn vaak een genot om te lezen. De stijl is vlot en de uitweidingen over de werking van de hersenen zijn perfect gedoseerd, zodat ze niet gaan vervelen. Tragiek en komedie gaan perfect samen, wanneer Andrew zijn leven beschrijft vanaf zijn studiejaren tot na het verlies van zijn grote liefde en het afscheid van zijn dochter. Dat het einde van het boek neigt naar slapstick is een kleine smet op een voor de rest voortreffelijke roman.

Libris Literatuurprijs 2014 voor Ilja Leonard Pfeiffer



Ilja Leonard Pfeiffer heeft met de roman La Superba de Libris Literatuurprijs gewonnen. Dat is zojuist in het Amstel Hotel in Amsterdam bekendgemaakt. De jury, onder voorzitterschap van Paul Witteman, noemt het boek: ‘een belangrijke roman met universele zeggingskracht, die de komende jaren vele nieuwe lezers verdient, ook buiten ons eigen taalgebied. Behalve een ode aan Genua en zijn bewoners, is La Superba in de eerste plaats een indrukwekkende ode aan de verbeelding.’

De overige genomineerden waren Stefan Hertmans (Oorlog en terpentijn, De Bezige Bij), Tom Lanoye (Gelukkige slaven, Prometheus, Marente de Moor (Roundhay, tuinscène, Querido), Jeroen Theunissen (De omwegen, De Bezige Bij Antwerpen), Robbert Welagen (Het verdwijnen van Robbert, Nijgh & Van Ditmar) (bron : nrc.nl)

Yuri Herrera - Voortekenen van het einde van de wereld

Yuri Herrera maakte vorig jaar een opvallend debuut met Kroniek van een hofzanger. Mexico is zijn biotoop en in zijn eerste roman maakte hij de lezer wegwijs in de wereld van een drugskartel. In zijn tweede roman, eveneens een klein boekje van amper meer dan 100 bladzijden, gaat het over de exodus van Mexicanen die illegaal naar Amerika trekken voor een beter leven. Makina wil er niet blijven. Zij gaat op zoek naar haar broer, die erheen is getrokken om zijn rechten op te eisen. Hun vader die hen vroeg heeft verlaten, is recent gestorven en heeft er een stuk grond achtergelaten. Makina is een mooie jongedame die van geen kleintje is vervaard en weet wat ze wil. Met behulp van de contacten van haar moeder kan ze met moeite en een kleine schotwond de grens oversteken.

Die contacten uit het corrupte dorp waar ze vandaan kom, verlangen wel dat ze een pakje meeneemt. Dat moet ze afleveren aan een ander niet nader genoemd contact. Ze kijkt niet wat ze met zich meedraagt, haar enige doel is haar broer te vinden. Ze wordt achtervolgd, maar kan haar opdracht tot een goed einde brengen. De gringo's die ze tegenkomt, helpen haar op weg naar haar broer, maar ze ondervindt dat haar landgenoten die de oversteek hebben gemaakt hun thuisland missen. "De mensen zijn hier eenzaam, maar aan spullen hebben ze geen gebrek".

Ze weet zeker dat ze zal terugkeren, ze is immers belangrijk in haar dorp. Ze werkt in de dorpscentrale en geeft er berichten door in drie talen. Ze acht zichzelf onvervangbaar. Na lang zoeken vindt ze haar broer en hoort diens lange geschiedenis aan. Hij heeft zijn lotsbestemming gevonden en zal niet meer terug naar huis keren. Zelf maakt ze zich op om terug huiswaarts te gaan, waar haar moeder en zusje op haar wachten.

Meneer H en meneer Q, de oversteek en Het Grote Zomp. Weinig tot niets wordt bij naam genoemd. Dit korte verhaal baadt in een duistere sfeer met een sterk hoofdpersonage die haar mannetje wel kan staan, vooral tegenover andere mannen. Voortekenen van het einde van de wereld is een kort en krachtig gebalde roman die je met plezier in één ruk uitleest.

Bill Cheng - Als de hond het spoor kruist

Robert Chatham is acht als hij zijn eerste kus op de mond krijgt van een meisje. Een dag later overstroomt het huis van zijn ouders en moeten ze samen op de vlucht slaan. De grote overstroming van 1927 waarbij de Mississippi buiten zijn oevers treedt, kent veel slachtoffers, maar het gezin Chatham kan ontkomen aan de verdrinkingsdood. Elijah Paul Cutter is achtendertig als hij wordt vrijgelaten van een gevangenisboerderij. Hij groeit op bij zijn grootmoeder onder invloed van hoodoo en de duivel. Na de overstroming wordt hij opgevorderd om te werken aan een grote dam. Daar is hij ongewild verantwoordelijk voor de dood van de dochter van een blanke opziener. Eli is zwart en wordt opgesloten. Zo ging dat in die tijd.

Zijn liefde voor muziek en meer bepaald de blues die hij als een gek kan spelen op de piano, zorgt ervoor dat Eli niet alleen vrijkomt, maar ook een job krijgt aangeboden. Zijn bevrijder Augustus Duke is al jarenlang op zoek naar de beruchte Eli Cutter en wil hem beroemd maken. Hij stuurt Eli naar hotel Beau-Miel, terwijl hij op zoek gaat naar een geschikt instrument om op te spelen.

Ook Robert verblijft in hotel Beau-Miel, een hotel voor korte verblijven met meisjes van plezier. Zijn ouders hebben hem in bewaring gegeven bij mevrouw Lucy, de eigenaresse. Hij voert hier al meerdere jaren de taken uit die hij krijgt toebedeeld in ruil voor een bed en een maaltijd. In het zwarte hotel is het veilig, maar als hij het stadje Bruce ingaat,wordt hij meermaals belaagd door de blanke lokale bevolking die het niet opheeft met zwarten.

Eli en Robert leren elkaar slechts oppervlakkig kennen, maar Eli geeft de dertienjarige Robert wel een middel om de kwade geesten af te houden. Hij vangt Roberts duivel en die moet hem steeds om zijn nek dragen, om de dood af te houden. Wanneer Eli zijn kunsten op de piano eindelijk kan openbaren, loopt dit slecht af voor alle betrokkenen. Hotel Beau-Miel begint te branden, terwijl Robert zijn eerste keer beleeft met één van de meisjes die er werken. Robert weet te ontkomen.

Negen jaar later, in 1941, is Robert na een tijd gewerkt te hebben op een plantage, op zoek naar een nieuwe bron van inkomsten. Hij is net zijn laatste twintig dollar kwijtgeraakt aan vrouwelijk vertier. Hij biedt zich aan om mee te bouwen aan de Mississippi Delta. Het harde werk is niet zonder gevaar blijkt, maar Robert is niet schuw van risico's. Het leven heeft hem al half gebroken en hij heeft niets meer te verliezen. Op een dag stort hij zich in het kolkende water van de Yazoo rivier.

Hij wordt gered door een familie trappers, twee broers en hun nicht, jagers op vossen en ander wild die in Panther Swamp leven van wat het land hen biedt. Het hele gebied wordt echter bedreigd door de vernieling die de bouw van de dam met zich meebrengt. Hij moet voor hen werken, dierenhuiden bewerken tot ze glad en soepel zijn. Als ze het moeras ingaan wordt hij geketend, hij is hun zwarte gevangene.

De jongste broer, Roan, moet hem niet en staat hem meermaals naar het leven. Frankie ontfermt zich over hem en maakt hem wegwijs in het harde leven dat ze leiden. Maanden brengt hij door in die broeierige hel. Zijn drieëntwintigste verjaardag trekt als een was aan hem voorbij. Hij ontbeert de kracht om te ontsnappen en wanneer hem dit uiteindelijk lukt, laat hij een spoor van vernieling achter zich.

Robert wordt achtervolgd door rampspoed die hij steeds weer overleeft. Het verleden blijft hem steeds overkomen. Hij besluit terug te gaan naar Issaquena County, waar hij is opgegroeid en waar hij sinds de overstroming niet meer is geweest. Hij weet niet wat hij daar zal aantreffen, of zijn ouders nog leven, of er daar iemand op hem wacht.

 Als de hond het spoor kruist is een roman die je opslokt met zijn rijke, poëtische taal en kleurrijke personages. Het is een tragische familieroman over hen die zijn heengegaan en één die doelloos achterblijft. De overstroming brengt de duivel in de mensen naar boven en Roberts omzwervingen leiden hem niet naar de hemel. Het is amper te geloven dat dit doorleefde verhaal door een debutant werd geschreven.

Hans Münstermann - Mischa

Wat gaat er door een moeder heen wanneer er 's morgens vroeg 2 politieagenten aanbellen met de mededeling dat haar zoon is aangehouden op verdenking van betrokkenheid in de verdwijning van de 10-jarige jongen Mischa.

Dat overkomt de 65-jarige Rosa Weber die haar leven ondanks het overlijden van haar echtgenoot, nu 5 jaar geleden, goed op orde heeft. Ze heeft 3 kinderen en haar oudste zoon Christiaan heeft haar twee kleinkinderen geschonken waarop ze dol is. Ze heeft naast haar familiaal welbehagen een druk sociaal leven, maakt deel uit van een leesclub en is actief in een tennisclub, kortom alle ingrediënten zijn aanwezig voor een onbezorgde oude dag.

Tot die noodlottige ochtend...die haar wereld voorgoed zal veranderen !  

Haar zoon Christiaan is een succesvolle zakenman, heeft een leuke vrouw en 2 kinderen en voor Rosa is het uitgesloten dat hij iets met die verdwijning te maken zou kunnen hebben. Alles berust volgens haar op een misverstand. Ze heeft tijdens de opvoeding van haar oudste zoon niets abnormaal gemerkt. Haar familie en vrienden reageren met hetzelfde ongeloof. Ze zoekt naar een antwoord in haar geloof, maar ook daar vindt ze geen verlossing. Wanneer ze haar zoon in de gevangenis bezoekt en hem de onvermijdelijke vraag stelt of hij het gedaan heeft en vraagt om in haar hand te knijpen als hij schuldig is reageert hij niet. Wanneer ze te horen krijgt dat er DNA-sporen van de jongen in zijn voertuig zijn teruggevonden begint haar zekerheid van onschuld van haar zoon te wankelen. Naarmate ook haar andere kinderen en omgeving zich meer en meer distantiëren voelt Rosa dat ze beetje bij beetje de grip op haar werkelijkheid verliest en stort haar burgerlijke leventje in.

Haar ontreddering is volledig wanneer ze in afwezigheid van haar 2 andere kinderen het proces bijwoont en de verpletterende waarheid aanhoort. Om boete te doen voor wat haar zoon heeft aangericht kleedt ze zich als hoer doch de nachtelijke ontmoeting met een Afrikaanse moslim loopt anders af dan zij verwacht had en zorgt er voor dat zij haar leven alsnog een positieve wending kan geven.

Hans Münstermann heeft een patent op uitstekende romans en in Mischa pakt hij je vanaf de eerste pagina bij het nekvel en laat je niet meer los. Dat is de absolute sterkte van Münstermann, je maakt onmiddellijk deel uit van het verhaal en hoe heftig de emoties ook zijn, je wil ze ervaren, je wil zo snel mogelijk te weten komen hoe het verhaal afloopt. Het gaat er steeds emotioneel heftig aan toe en zo heb ik het graag.                                                                          

Boeken van mijn vrouw : Joël Dicker - De waarheid over de zaak Harry Quebert

New York, voorjaar 2008. De jonge auteur Marcus Goldman lijdt aan een writer’s block, en dat terwijl de deadline van zijn uitgever nadert. Dan wordt in de tuin van zijn mentor, sterauteur Harry Quebert, het lichaam gevonden van Nola Kellergan, die ruim dertig jaar eerder op vijftienjarige leeftijd spoorloos is verdwenen. Op Nola’s lichaam ligt het manuscript van de roman die Quebert zijn doorbraak naar het grote publiek heeft bezorgd. Harry Quebert is onmiddellijk hoofdverdachte en zijn beroemde roman komt in opspraak. Overtuigd van de onschuld van zijn grote voorbeeld vertrekt Marcus naar Harry’s huis in New Hampshire om de werkelijke toedracht rond de dood van Nola te achterhalen. Maar de waarheid blijkt veel gecompliceerder dan hij dacht.

In De waarheid over de zaak Harry Quebert verbindt Joël Dicker op indrukwekkende wijze een intrigerende moordzaak met een gevoelig geschreven verhaal over schrijverschap, onzekerheid, ambitie, vriendschap en liefde.
(bron : debezigebij.nl)

Peter Terrin - Post Mortem

Twee jaar over tijd neem ik een roman ter hand die ik misschien wel veel eerder had moeten lezen. Ik lees echter maar sporadisch werk van Nederlands-talige schrijvers en heb dus nog wel wat in te halen. Op 29 oktober 2012 won Peter Terrin met Post Mortem de Ako Literatuurprijs. De lijdensweg na het herseninfarct van zijn eigen dochter wordt prachtig verweven in deze noodzakelijke roman of zoals de jury van de Ako Literatuurprijs 2012 het verwoordde : "De ontroerende passages over de dochter in doodsnood en haar angstige ouders hakken er door de strakheid van de taal extra in. Indrukwekkend is de manier waarop het besef zich opdringt: je kunt schrijven wat je wil, uiteindelijk kiest het verhaal jou uit."

Emiel Steegman is veertig en heeft vijf romans geschreven. Als bovengemiddelde intellectuele man stelt hij zichzelf vaak in vraag. Het grote succes is tot op heden uitgebleven en hij verzint tegen zijn gewoonte in een leugen om niet te moeten deelnemen aan een diner met een groep Estse schrijvers. Hij spreekt van "nogal moeilijke tijden in de familie" en hoopt hiermee verdere problemen te vermijden en geen noodlot over zich af te roepen. Dat idee laat hem niet meer los en zorgt voor inspiratie voor een nieuwe roman.

Emiel geeft het hoofdpersonage van zijn roman de naam T mee. Hij schenkt T ook zijn vrouw en zijn dochtertje Renée die hij boven alles wil beschermen. T is een succesvolle schrijver die al jaren in de anonimiteit leeft en zodoende een mythe is geworden. Hij heeft zich net als Emiel uit de stad teruggetrokken en leeft op het platteland, genietend van de rust. Emiel verbindt als het ware zijn eigen lot met dat van zijn hoofdpersonage en ziet zijn eigen besognes door diens ogen.

Renéé valt in slaap op een verjaardagsfeestje en met de beste wil van de wereld kan de hulpeloze Emiel haar niet wakker krijgen. Als zijn vrouw Tereza verschijnt, laat ze meteen een ziekenwagen komen. Onderweg naar het ziekenhuis krijgt Emiel het grote nieuws dat hij laureaat is geworden van een belangrijke literaire prijs ...

T is volledig uit het beeld verdwenen. Emiel hoopt door te blijven schrijven zijn dochtertje in leven te houden. Haar situatie is levensbedreigend, een infarct dat druk zet op de hersenen. Als ze het al haalt zijn de gevolgen op lange termijn niet duidelijk. Ze verblijven bijna continu in het ziekenhuis en raken vertrouwd met het personeel. Ook zij zien de situatie somber in, maar trachten de ouders toch moed te geven. Renée wordt in een kunstmatige coma gehouden.

Bijna een week lang leven ze tussen hoop en ontreddering tot Renée ontwaakt en van de machines kan worden gehaald. Ze reageert op haar omgeving en kan zelfs eenvoudige handelingen stellen. Bepaalde functies kunnen worden overgenomen door de andere helft van de hersenen die niet beschadigd zijn. Alles komt goed, daar zijn ze nu wel zeker van. Tot ze van de dokters het nieuws krijgen dat de kans op een nieuw infarct blijft bestaan en dat intensieve nabehandeling nodig is.

Zijn laatste roman T wordt de bekroning van zijn schrijverstalent. De publieke opinie raakt echter verdeeld wanneer de dood van een vrouw in verband wordt gebracht met Steegman's succesroman. En net zoals zijn personage T in de gelijknamige roman had gevreesd, wordt Emiel het slachtoffer van een biografie over zijn leven. Zijn doen en laten wordt onder de loep gelegd in de hoop verklaringen te vinden. Een biograaf praat met buren en kennissen en kijkt naar familiefilmpjes over de langdurige revalidatie van Renée.

Post Mortem start fragmentarisch met anekdotes over Emiel Steegman's jeugd en afstandelijke ontmoetingen met bemoeizieke buren. Nadien komt de focus nadrukkelijk te liggen op de ouders en hun zieke kind en lijkt de buitenwereld wel afgesloten. Deze ingrijpende passages die het middendeel van de roman beheersen, grijpen naar de keel. Het slot is hoopvoller en meer op de toekomst gericht en verrast wanneer gebeurtenissen uit Steegmans roman zijn echte leven komen binnensijpelen.