Rum Dagboek neemt de lezer mee naar de broeierige sfeer van Porto Rico. Journalist Paul Kemp vertrekt vanuit New York om er aan de slag te gaan bij de plaatselijke Daily News. Ter plaatse ondervindt hij al gauw dat zijn collega's niet erg gemotiveerd zijn en dat er een anarchistisch sfeertje hangt. De krant wordt dagelijks belegerd door stakende Porto Ricanen en de journalisten hangen meer rond in de plaatselijke bar Al's dan dat ze daadwerkelijk nieuws proberen te vergaren. Verschillende collega's worden haarfijn beschreven, zoals de uitgedoofde Sala die zich de enige professional noemt en de onstuimige Yeamon die altijd problemen zoekt en die ook vaak vindt. Wanneer ze met drie in de gevangenis belanden na een ruzie in een restaurant, ontdekken ze dat de plaatselijke bevolking en de politie niet veel opheeft met de bezoekende Amerikanen. Samen met Yeamon en Chenault, het vriendinnetje van Yeamon die is overgekomen vanuit New York en waar Paul wel een oogje op heeft, trekt Kemp dan maar naar het carnaval in St Thomas voor wat vertier. Als lezer voel je al aan dat dit uit de hand zal lopen...Echt diep graven doet het Rum Dagboek niet. Het hoofdpersonage evenals zijn collega's zijn verlamd door twijfels over de toekomst en vinden hun troost in drank, vooral rum dat al een rode draad door het verhaal loopt. De lezer wordt als het ware van het ene zuipfestijn naar het andere meegevoerd. Het verhaal is wel aangenaam geschreven. Zonder het te beseffen vermaal je de ene na de ander pagina.
Hunter S. Thompson weet met verve de couleur locale van Port Rico te beschrijven alsof hij er zelf bij was. En misschien was dat wel het geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten