Alessandro Baricco - Driemaal bij dageraad

Driemaal bij dageraad is een novelle die reeds werd geconcipieerd in Baricco's vorige roman, Mr. Gwyn, één van mijn favoriete boeken van het afgelopen jaar. In Mr. Gwyn is er op een gegeven moment sprake van een klein boekje van de Brits-Indische schrijver Akash Narayan, genaamd Driemaal bij dageraad. Dit boekje was evenals de schrijver puur fictief, maar na de voltooiing van de roman, groeide bij Alessandro Baricco het idee om dit boekje daadwerkelijk in te vullen en vorm te geven. De schrijver benadrukt in zijn voorwoord dat het niet nodig is de voorgeschiedenis te kennen van Mr. Gwyn om van dit verhaal te kunnen genieten, al kan het ook geen kwaad.

In drie verhalen ontmoeten we twee personages in verschillende periodes van hun leven, maar in een tijdsdimensie los van elkaar. Ze ontmoeten elkaar dus telkens voor de eerste en enige keer. De vrouw is de ene keer een knap, jong en losgeslagen meisje, een andere keer een mooie, complex-loze volwassen vrouw en in het laatste verhaal een mollige vrouw op leeftijd die zich ontfermt over een kind dat beide ouders pas heeft verloren. Het betreft hier geen lineaire evolutie, daar het eerste verhaal start met de volwassen vrouw. Toch leer je na de drie verhalen wel iets over haar gekozen levenspad.

De jongen is in het eerste verhaal een volwassen man die rondhangt in de lobby van een hotel, terwijl hij al wat ouder in het tweede verhaal werkt in een soortgelijk hotel. Dit is trouwens wat de drie verhalen aan elkaar linkt, het uitgangspunt dat beide personages elkaar treffen in een hotel en hun ontmoeting steeds een eindpunt bereikt bij dageraad. De drie ontmoetingen waarbij de betrokken personages binnen korte tijd zich aan elkaar blootgeven, dragen bij aan hun verdere ontwikkeling, zonder dat ze dit evenwel beseffen. De ontmoetingen konden immers in het normale leven nooit plaatsvinden.

Alessandro Baricco heeft met Driemaal bij dageraad een glashelder en uitgekiend literair kunstwerkje afgeleverd, waarin hij ons laat zien wat er met fictie allemaal mogelijk is. De drie verhalen hebben op het eerste zicht weinig met elkaar te maken. Gaandeweg laat hij de lezer meer ontdekken over beide personages en hun verwikkelingen, al blijven er genoeg leemten die de lezer zelf kan invullen.