4 aug 2012

Yves Petry - De maagd Marino

Yves Petry heeft met zijn vijfde roman de Libris Literatuurprijs 2011 gewonnen. De maagd Marino is gebaseerd op een in 2002 waar gebeurd kannibalistisch seksschandaal in Duitsland. Hierin snijdt een 43-jarige Duitser met toestemming van het slachtoffer diens penis af om die samen te consumeren. Vervolgens steekt hij de man dood en bewaart de stukken van zijn lichaam in de koelkast om ze later te consumeren. Verwacht je niet aan een exacte weergave van deze gebeurtenis, het is slechts het uitgangspunt voor Petry om op zoek te gaan naar de beweegredenen achter een dergelijke daad.


Locatie van schrijven is de cel van Marino, enige tijd na zijn proces die door de blik van het slachtoffer Bruno de geschiedenis noteert. Je hebt als lezer dan ook de indruk dat Bruno aan het woord is.

Bruno doceerde jarenlang literatuur aan een Belgische universiteit. Zijn blinde obsessie voor een aantal grote schrijvers neemt de laatste tijd steeds meer af: wat hebben ze hem eigenlijk nog te zeggen? Hij glijdt langzaam af naar een totale desillusie. In een droom wordt hem duidelijk dat hij bijna volledig los is komen te staan van de wereld, dat er nog slechts één verbinding bestaat – er rest hem slechts de zoektocht naar iemand die die verbinding voor hem verbreekt. Of af wil snijden.

Ondertussen zoekt de enigszins wereldvreemde Marino zijn eigen weg na de dood van zijn moeder, bij wie hij op zevenendertigjarige leeftijd nog steeds woonde. Met een voorkeur voor zich verschuilen bij bezoek over de vloer, zoals de apostolische beweging waar zijn moeder lid van was, is het een wonder dat de maagd Marino sociaal functioneert en zelfs in staat is een eigen computerwinkel te runnen. Die besluit hij dan ook op te geven, maar niet voordat het lot de perverse Bruno als een van zijn laatste klanten naar binnen stuurt, op zoek naar meer geheugen om meer pornofilmpjes tegelijkertijd af te kunnen spelen.

Ondanks de bekende afloop wordt in elk van de zesentwintig hoofdstukken van De maagd Marino de spanning verder opgevoerd door de stapsgewijs toegediende geschiedenissen van de hoofdpersonen. Dat het boek onderhoudend blijft is onder andere te danken aan de gedetailleerd uitgewerkte Marino en Bruno: het ontbreekt ze weliswaar aan enige sympathie, maar ze komen volledig tot leven als de verwrongen producten van respectievelijk hun jeugd en wereldverachting.

"Ware literatuur is een krokodillenmuil die ons onverhoeds grijpt", citeert de jury de verteller uit het boek.

Lees het juryrapport :

http://www.librisliteratuurprijs.nl/2011/juryrapport-winnaar

en bekijk een interview met Yves Petry

Geen opmerkingen:

Een reactie posten