Ik ben altijd zeer benieuwd naar auteurs die prestigieuze prijzen winnen, zoals de recente winnaar van de Man Booker Prize. Dit boek stond op me te wachten, aangeraden door een eerdere lezer, toen ik de bibliotheek binnenkwam.In Alsof het voorbij is volgt de lezer Tony Webster, die een schijnbaar gemiddeld leven geleden heeft. In zijn jeugd schermden hij en zijn vrienden met grote woorden en ideeën, gehaald bij een Russische roman hier of een filosoof daar. De tijd heeft Tony Webster intussen ingehaald. Ineens is hij een man van middelbare leeftijd, die met weemoed terugkijkt op zijn schooljaren. Hij heeft vriendschappen, een carrière en een huwelijk gehad, een best makkelijke scheiding. Hij heeft zeker nooit geprobeerd iemand pijn te doen. Maar het geheugen is niet perfect. Het kan altijd verrassen, zoals een brief van een advocaat zal bewijzen.
Wat me meteen opviel aan dit boek was de menselijke tragiek die heel het verhaal door wordt gesuggereerd. Tot aan het sterk plotgedreven einde schuwt de auteur grote ingrepen, wat helemaal strookt met het alledaagse uitgangspunt van de roman. Julian Barnes heeft een poëtische, natuurlijke stijl die bovenal begrijpt dan een ontroerend verhaal niet om grote effecten vraagt, hoewel het einde zeer verrassend is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten