Tim Farnsworth is vennoot in een prestigieus advocatenkantoor, heeft een mooie vrouw, een eigenzinnige maar lieve dochter en een kast van een huis in een buitenwijk van New York. Maar dan gaat het mis. Op een dag staat hij op en loopt hij de deur uit. En hij blijft lopen. De Naamlozen begint wanneer Tim wakker wordt in de taxi die hem naar huis heeft gebracht. Een paar uur daarvoor is hij zijn kantoor uitgelopen, de straat op, de vrieskou in, langs een eindeloze stoet van voetgangers. De loopaanval eindigt als hij totaal uitgeput neervalt. Zoals de vorige keren. Dokters aller landen hebben zich al over Tim gebogen. Noem een behandeling en hij heeft ze ondergaan. Er zijn periodes geweest dat hij vastgeketend werd aan zijn bed. Psychiaters schrijven zijn ziekte toe aan een fysieke stoornis, terwijl de neurologen het op iets van psychische aard houden. Zelf beweert hij dat het lichamelijk is. Als de drang komt opzetten, is er niks aan te doen.
De naamlozen gaat niet alleen over een gekke ziekte van het hoofdpersonage, maar ook over de impact hiervan op zijn gezin. Joshua Ferris hanteert een zuivere en duidelijke schrijfstijl en is er in geslaagd om de spanning de hele roman lang hoog te houden. Ik heb alvast erg genoten van dit boek en zal de auteur zeker blijven volgen. Een ontdekking !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten