Zadie Smith - De ambassade van Cambodja

Het begint een tendens te worden. Gerenommeerde schrijvers brengen een kortverhaal uit in afwachting van hun nieuwe roman. Zo ook Zadie Smith wiens laatste roman, NW, twee jaar geleden uitkwam en zich afspeelde in een fictieve, verpauperde wijk in Londen. Ook dit kortverhaal speelt in één bepaalde wijk van de grootstad. In tegenstelling tot haar vorige roman woont in deze wijk de meer gegoede kant van de stedelingen. Tussen de gracieuze villa's, bevindt zich een ambassade, als een vreemde eend in de bijt. Fatou blijft er elke maandag in haar tocht naar het wellnesscentrum even stilstaan om te kijken naar de badminton-pluimpjes die net te zien zijn boven de hoge muren die het gebouw afschermen.

De Ivoriaanse Fatou werkt in dienst van de familie Derawal en hoewel ze zich niet ziet als een tewerkgestelde slaaf, zijn haar mogelijkheden flink ingeperkt. Ze krijgt veel naar haar hoofd geslingerd en haar paspoort is ingehouden. Op maandag kan ze even verpozen en ongezien gebruikmaken van het lidmaatschap van de familie om te gaan zwemmen. Zondag is haar vrije dag en dan spreekt ze steevast af met de Nigeriaanse Andrew in een Tunesisch café. Ze voeren gesprekken over geloof en hun afkomst. Andrew laat haar meermaals blijken dat hij meer wil dan enkel haar vriend zijn.

Fatou is samen met haar vader uit Ivoorkust vertrokken. In Ghana werkten ze beiden in het Carib Beach hotel waar toyboys het aanleggen met dikke, Britse vrouwen. In Rome kuiste ze toiletten en in Londen staat ze in voor het huishouden van een rijke familie. Ze voelt zich weinig gerespecteerd. Het is alsof iedereen op haar neerkijkt. Ze vergelijkt zich met de mensen die de Cambodjaanse ambassade in en uitlopen. In Cambodja werden de Nieuwe mensen vervolgd. De intelligentsia moest zich herbronnen op het land. Fatou voelt zich in Willisden nog tot de Oude mensen behoren, die recht van het veld zijn gekomen.

De ambassade van Cambodja is een klein en dun boekje waarvan je meteen doorhebt dat je het in minder dan een uur kan uitlezen. Het verhaal is geschreven vanuit het oogpunt van Zadie Smith als bewoonster van Williseden, die vanuit de auto of in het voorbijgaan de figuur van Fatou ziet stilstaan bij de Ambassade van Camboja. Zadie Smith etaleert haar kunnen in dit aangenaam verhaal dat toch enkele zware thema's aansnijdt.