'Tao Lin is de belangrijkste stem van zijn generatie.' Dit compliment komt van niemand minder dan Bret Easton Ellis en schept dan ook torenhoge verwachtingen. Bret weet zelf als geen ander de verloren generatie een stem te geven. Hij kent de kunst om oppervlakkige personages toch diepgang mee te geven. Duidelijk iets waar het Tao Lin aan ontbreekt.
Taipei is een autobiografische roman waarbij de lotgevallen van de jonge schrijver Paul mij als lezer totaal koud laten. Paul is oppervlakkig in een tijd waarin dit mainstream is geworden en spendeert het merendeel van zijn tijd aan sociale media, drugs en feestjes. Tussendoor doet hij pogingen tot 'normaal" relationeel contact en zoekt hij naar de redenen van zijn bestaan. De roman weet echter voor geen meter te boeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten