Ricardo Menéndez Salmón - De corrector

Ricardo Menéndez Salmón is één van de belangrijkste Spaanstalige auteurs van deze tijd, zo getuigen de talrijke literaire prijzen die hij heeft mogen ontvangen voor zijn romans. De corrector is het derde deel van een trilogie over de aantrekkingskracht van het kwaad. Onder het etiket Wereldbibliotheek is dit boekje van 126 bladzijden uitgebracht afzonderlijk van zijn voorgangers en het is als roman( ook perfect leesbaar zonder voorkennis van de twee eerdere romans (De schending en Instorten). Het thema in deze roman is het effect van de terreuraanslagen in Madrid op 11 maart 2004 op het publieke en politieke leven.

Vladimir werkt als corrector aan vertalingen van andere schrijvers. Vroeger was hij zelf schrijver, maar daar is hij met gestopt nadat hij het gevoel kreeg zijn vrijheid te verliezen. Hij wilde geen compromissen sluiten om meer lezers te winnen.

Op 11 maart 2004 zit hij s' ochtends gebogen over Dostojevski's Boze geesten als hij wordt opgebeld door zijn uitgever. Deze vertelt hem over de aanslagen in Madrid die juist hebben plaatsgevonden. In de enkele uren die volgen verschuiven Vladimirs gedachten en gevoelens langzaam van ongeloof naar woede. Geen woede voor de daders, geweld is er altijd geweest in de geschiedenis met macht en religie als belangrijkste drijfveren. Vladimirs woede is gericht naar de politieke klasse die meteen hun zondebok zoeken in het ETA, hoewel deze kort na de aanslagen de beschuldigingen weerlegt.

Buiten op straat valt er echter geen angst of onbehagen waar te nemen. Mensen doen hun dagdagelijkse taken en hoewel ze over de aanslagen praten, blijft het toch eerder een abstracte gebeurtenis, zoals een hongersnood of een aardbeving aan de andere kant van de wereld. Het moet gezegd zijn dat Vladimir niet in Madrid woont, maar in Gijon.

Het drama op tv en talrijke telefoons met zijn uitgever, beste vriend en ouders doet Vladimirs gedachten meanderen over zijn verloren schrijversambities, de relatie met zijn ouders, zijn liefde voor zijn vrouw Zoe en zijn geheime zoon die zich ergens in Australië bevindt. In de zinloosheid van de daden die deze huidige maatschappij stelt, vindt hij de kracht van de liefde om in te schuilen. Een iets te simplistische conclusie voor een voor de rest prima uitgewerkte novelle vol mooie beeldspraak.