Paul Auster - Winterlogboek

Paul Auster zit al in de herfst van zijn bestaan en neemt een koude winterperiode als aanleiding om terug te blikken op zijn leven. Zijn lichaam begint af te takelen en vol weemoed overziet Auster zijn gelaat als een slagveld van littekens, elk met hun eigen verhaal. Dat lichaam dat hij vroeger heeft afgebeuld en alle nieuwe ervaringen die het hem gunde. Leuke en pijnlijke anekdotes over zijn jeugd (en later) passeren de revue. Auster is zeer openhartig als het aankomt op zijn seksuele avances, maar minder over bv. het spaak lopen van zijn eerste huwelijk. Vanaf zijn studies tot zijn huidige thuis overloopt Auster alle plaatsen waar hij soms kort en soms langer heeft gewoond. Studerend of werkend, op zoek naar liefde, samenwonend of getrouwd.

Het tweede deel van deze autobiografische roman is geweid aan Paul Auster's familie. Een belangrijke rol hierin is weggelegd voor zijn moeder. Na een troosteloos eerste huwelijk (met Paul's vader) vindt ze eerherstel met een geweldige tweede man. Het verlies van haar tweede man komt ze nooit meer echt te boven en het overlijdens-bericht van zijn moeder komt dan ook niet als een schok. Wel verbaast hij zich over het gebrek aan emotie dat hij voelt bij dit verlies. Maar na een tirade van een familielid van zijn vaders kant, komt alles boven en krijgt hij een paniekaanval.

Zo worden vele belangrijke gebeurtenissen weergegeven vanuit het effect dat ze hebben gehad op het lichaam van de schrijver. Winterlogboek is een warme roman die kan ontroeren in zijn eenvoud. Paul Auster kleurt hier niet buiten de lijntjes en vertelt over zijn leven alsof zijn beste vriend het hem voorleest.