Het lezen van In Ongenade deed mij naar meer Coetzee verlangen, reden waarom ik zijn eerste Booker Prize winner (1983) heb uitgekozen en ik heb het mij geenszins beklaagd. Ook dit werk behoort tot de wereldliteratuur. Het thema van de éénling die zich staande moet houden binnen een groep, een vaak weerkerend thema in het werk van Coetzee, komt hier aan bod.Michael K is niet als moeders mooiste geboren (hazenlip) en krijgt het tijdens zijn jeugd hard te verduren. Op jonge leeftijd komt hij in een tehuis terecht, hij krijgt als 15-jarige een baantje bij de gemeentelijke plantsoendienst en door zijn handicap heeft hij geen succes bij de meisjes. Zijn moeder is ernstig ziek en verlangt er naar om nog éénmaal haar geboortedorp te zien. Hij besluit haar er heen te brengen en met de nodige problemen om aan de juiste papieren te geraken besluit hij het er zonder de vereiste documenten op te wagen en vertrekt met moederlief dwars door het door burgeroorlog geteisterde Afrikaanse platteland. Onderweg sterft zijn moeder doch hij zet zijn reis met enkele schamele bezittingen en de as van zijn gecremeerde moeder verder. Op de plaats waar hij meent dat zijn moeder haar jeugd doorgebracht heeft betrekt hij een leegstaande houten woning en probeert er in isolement een nieuw leven op te bouwen. Hij wordt opgepakt en onder verdenking van medewerking met de guerrilla in een kamp opgesloten. Meer dood dan levend ontvlucht hij dit kamp en trekt verder...
Het is bewonderenswaardig en tegelijkertijd ontroerend dat de overlevingsdrang bij Michael K ondanks de vele tegenslagen en ontberingen, zonder uitzicht op een toekomst, de bovenhand neemt.
Afgeschilderd en behandeld door zijn omgeving als een gedrocht voel je waarlijk veel sympathie voor hem en voel je je zelfs gesterkt na lezing van deze schitterende roman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten